Adsl wordt door het merendeel van de kenners gezien als wezenlijk onderdeel van de breedbandrevolutie. Toch wordt er vaak gedacht dat deze technologie alleen geschikt is voor thuisgebruik. Niets is minder waar, zegt Ralph Wanders, technisch consultant bij Vanco. Hij legt uit waarom dit breedbandcommunicatiemedium ook geschikt is voor zakelijk gebruik.
Dat er over Adsl verbindingen geen echte service level agreements (sla’s) kunnen worden afgesloten, zou het ongeschikt maken voor zakelijke toepassingen. Bedrijven is lang voorgehouden dat ze beter kunnen wachten op Sdsl, dat zich vanwege het symmetrische karakter beter leent voor de zakelijke markt. Hoewel dit een misvatting is, wordt deze denkwijze door de carriers niet tegengesproken, omdat zij de aanzienlijke inkomsten die zij genereren uit ‘geleasde lijnen’ niet kunnen missen. Breedbandtechnologieën brengen tenslotte veel minder geld op. Adsl is echter wel degelijk een geschikte oplossing voor het merendeel van de zakelijke markt, die met Adsl tegen lage kosten kunnen profiteren van de vele voordelen van breedband.
Sdsl
In Nederland bieden verschillende leveranciers al Symmetrical digital subscriber line (Sdsl) aan; volgens de carriers dé breedbandtechnologie waar we op gewacht hebben. Het biedt de symmetrische verbinding (dat wil zeggen gelijke up- en downstream snelheden) die bedrijven nodig zouden hebben. Daarnaast maakt deze technologie een einde aan de problemen omtrent Quality of service (Qos) en ‘overboeking’ (ofwel, met hoeveel andere klanten je de bandbreedte moet delen) die Adsl (asymmetrical dsl) met name geschikt maakt voor consumenten. Dit idee is echter gebaseerd op aannames, niet op feiten.
Ten eerste, het idee dat bedrijven symmetrische verbindingen nodig hebben, komt voort uit het feit dat netwerkoplossingen voor bedrijven tot op heden waren gebaseerd op frame relay, leased lines of atm (asynchronous transfer mode). Deze technologieën bieden zowel downstream als upstream dezelfde bandbreedte. Daaruit werd de conclusie getrokken dat nieuwere technologieën dus zouden moeten voldoen aan dezelfde eisen. Maar in feite is er maar een kleine groep bedrijven die dit echt nodig heeft.
Kinderschoenen
Bedrijven die voice-over-dsl willen implementeren, hebben wel de symmetrische capaciteiten van Sdsl nodig, maar deze technologie staat nog in de kinderschoenen. Hoewel veel bedrijven momenteel beginnen met de implementatie van ip-technologie op het lan, gebruiken de meeste bedrijven nog steeds bestaande Pstn- of Isdn-diensten om naar buiten te bellen. Slechts een klein percentage van de bedrijven gebruikt het wam voor telefoongesprekken. Er zijn maar een paar bedrijven die daadwerkelijk zoveel ‘upstream’-capaciteit nodig hebben voor hun applicaties. Dan gaat het bijvoorbeeld om bedrijven die regelmatig hun volledige database synchroniseren tussen verschillende locaties of die grote hoeveelheden zware bestanden doorsturen – te denken valt bijvoorbeeld aan architecten die regelmatig cad/cam-diagrammen naar klanten sturen en ontvangen.
Bij het overgrote merendeel van de bedrijven, wordt er vooral veel informatie opgehaald, waarvoor ‘downstream’-capaciteit nodig is. De verbindingen worden daarbij met name gebruikt voor het ophalen van informatie uit een centrale database, het downloaden van internetpagina’s, het toegang krijgen tot applicaties die zijn opgeslagen op een centrale server, enzovoorts. In deze gevallen, is het veel handiger om meer bandbreedte vrij te houden voor het ‘downstream’-segment, zoals bij Adsl het geval is. En vergeet niet dat zelfs de meest eenvoudige Adsl-configuratie voor de zakelijke markt een upstream-snelheid van 128Kb biedt. Dat is meer dan genoeg voor de meeste gebruikers, met uitzondering van veeleisende klanten.
Bijna identiek
Wat dan te denken van de veelgehoorde nadelen van Adsl – de problemen met betrekking tot de kwaliteit van de verbinding en overboeking? Het is overdreven deze problemen te zien als belemmering voor de inzet van deze technologie in bedrijven. Over het algemeen leveren Adsl-diensten ip-data over een bestaande atm-backbone (die ingebouwde Qos-capaciteiten heeft) naar de uiteinden van het netwerk. Het maakt gebruik van hetzelfde backbone-netwerk en dezelfde Dslam’s (Dsl access multiplexers) als Sdsl. Adsl en Sdsl zijn, met uitzondering van de verschillende implementatie van up- en downstream capaciteit, twee bijna identieke technologieën. Daarom kan je absoluut niet zeggen dat de ene technologie Qos voordelen biedt boven de andere – het is de keuze van de aanbieder om op één van deze technologieën, of op beide, Qos te bieden.
De problemen met overboeking, en dus het feit dat bandbreedte gedeeld moet worden door meerdere gebruikers, zijn overdreven. KPN, één van de ‘x’dsl aanbieders in Nederland, biedt bij zakelijk Adsl overboekingsratio’s aan van 1:10 voor kleinere tot 1:4 voor grotere organisaties. (Voor consumenten is de overboeking ongeveer 1:40). Dit betekent eenvoudigweg dat KPN haar Adsl klanten 4 tot 10 keer zoveel bandbreedte toezegt, als die in feite voor hen gegarandeerd is. Dit doen zij op basis van de aanname dat klanten niet voortdurend volledig gebruik maken van de bandbreedte die voor hen is uitgetrokken. Het is dus een berekende gok die KPN neemt op basis van bekende gebruikspatronen. Hoewel deze methode in de praktijk goed werkt, zou het natuurlijk problemen kunnen opleveren als iedereen op hetzelfde moment gebruik wil maken van de bandbreedte, met onacceptabele opstoppingen op de centrale uitkoppelingen, zoals bijvoorbeeld de Internet Exchanges, als gevolg.
Er zijn echter twee opmerkingen die ik hierbij wil maken. De eerste is dat, als zo’n opstopping zich voor zou doen, carriers zoals KPN heel snel en op een eenvoudige manier de bandbreedte van de centrale uitkoppeling kunnen upgraden. Doordat zij dit soort verbindingen continu monitoren, zien zij problemen aankomen. Het is niet in hun belang om de serviceniveaus te zien dalen, omdat dit duizenden klachten van klanten op zou leveren. De tweede opmerking is dat precies hetzelfde probleem geldt voor Sdsl.
Onwaarheden
Naar mijn mening is het idee dat Qos- en overboekingproblemen Adsl ongeschikt maken voor gebruik door bedrijven dus eenvoudigweg niet waar. De echte vraag is waarom deze misvatting zo lang heeft kunnen bestaan?
Criticasters geloven misschien dat carriers opzettelijk deze onwaarheden over Adsl de wereld in hebben geholpen, eenvoudigweg om hun klanten af te schrikken van een voordeliger alternatief dat een behoorlijk deel van hun huidige inkomsten aan huurlijnverbindingen weg zou kunnen nemen. En dat de problemen omtrent Qos en overboeking als argument gebruikt worden om de onzekerheid van klanten over Adsl verder te vergroten. Ik denk dat dit cynisme niet gerechtvaardigd is; carriers hebben deze mythes eenvoudigweg voor waar aangenomen omdat het hen wel van pas kwam. Daarom hebben zij ook geen moeite gedaan om deze denkbeelden te weerleggen.
Hoewel deze misvattingen nog altijd de ronde doen, is Adsl een geschikte technologie voor het overgrote merendeel van de bedrijven. Dit blijkt uit het feit dat, in deze periode van economische teruggang, steeds meer, en ook grote, bedrijven uit kostenoverwegingen de overstap maken naar Adsl. En heel tevreden zijn met de prestaties van deze technologie.
Magische oplossing
Waarom dan Sdsl? Natuurlijk verwelkom ik deze aanvulling op het brede aanbod aan netwerkoplossingen die carriers hun klanten al kunnen bieden. Sdsl is echter niet de ‘magische’ oplossing, die sommige carriers er van willen maken – het zal geen einde maken aan de bestaande uitdagingen op het gebied van zakelijke netwerken.
Afhankelijk van de typen applicaties en datastromen door het netwerk past Sdsl of Adsl beter bij een bedrijf. Juist vanwege het symmetrische karakter van Sdsl, wordt deze technologie vaker gebruikt op hoofdlocaties of locaties waar veel dataverkeer plaatsvindt.
Misschien is het tijd de feiten voor zich te laten spreken – voor bedrijven draait het tenslotte allemaal om het eindresultaat.< BR>
Ralph Wanders, technical consultant Vanco