Zo schrijf je je in voor een congres, en zo ben je genomineerd voor de 'Prestatie Award'. Het overkwam mij vorige week. Allemaal leuk en aardig natuurlijk, maar aan mij wel de uitdaging om een prestatie te benoemen in de stijl van onze onderneming.
Ik ga niet zo vaak naar congressen, maar zag het ondernemerscongres wel zitten. Enige tijd geleden had ik mij daar dan ook voor opgegeven. Ik was het al bijna weer vergeten tot ik vorige week gebeld werd of ik wellicht genomineerd wilde worden voor de Prestatie Award. De prijs zou tijdens het congres uitgereikt worden door Marc Lammers, je weet wel die succesvolle coach van het dames hockeyteam. Tot mijn eigen verassing hoorde ik mijzelf ja zeggen op die vraag. Bleef over het bedenken van een prestatie.
En dat bedenken valt niet mee. Een prestatie is een doel wat je gesteld hebt en waar je trots op bent. Nu ben ik trots op heel veel zaken die wij gedaan en bereikt hebben, echter het werken met doelstellingen is niet ons ‘ding’. Overigens zouden veel organisaties daar een voorbeeld aan kunnen nemen. Die komen namelijk niet veel verder dan groei in omzet en winst doelstellingen. Zinvolle doelstellingen weliswaar, maar toch niet de doelstellingen waar je een zinvolle organisatie op bouwt.
Over groei hebben wij toevallig deze week nog een uitgebreide discussie gehad. Met als conclusie dat er voor ons niet veel zinvolle argumenten over blijven waarom je zou willen groeien. Veel meer dan dat nieuwe mensen nieuwe impulsen geven is het niet. Mensen met dezelfde passie als wij zijn nog steeds van harte welkom, maar wij gaan niet actief op zoek. En ondanks onze groeipercentages van meer dan 25 procent in de afgelopen jaren, vervallen daarmee dan ook de groei-prestaties voor de te winnen Award.
Wellicht dan de doelstelling om de 'beste' te worden? Los van het probleem hoe je dat meet is dat ook een doelstelling die dubieus is. De beste willen worden heeft iets competitiefs in zich, iets van ten koste van een ander beter willen worden. Wij geloven echter heel erg in een open markt waarin kennis delen en samenwerken belangrijk is, waardoor iedereen er beter van wordt. Hierin past niet het streven om per se de beste te willen zijn. Alweer een optie minder dus voor de Prestatie Award.
Is er dan helemaal geen doel om naar te streven dan? Natuurlijk wel, maar niet in de traditionele zin van het woord. Ons doel is om elke dag beter te worden in ons vakgebied met als einddoel 'Meesterschap'. Aangezien het einddoel nooit bereikt kan worden vinden wij in dit streven de weg belangrijker dan het doel. Wij kunnen dan ook echt enthousiast worden van de ervaringen die wij onderweg opdoen. Elke maand maken wij een hele dag vrij om met elkaar die ervaringen te delen. Die dag gebruiken wij ook om, in de vorm van workshops, onszelf te trainen in aspecten van ons vak. De kennis en ervaring die wij opdoen houden wij niet voor onszelf, maar delen wij vrijelijk met bevriende relaties. In de overtuiging dat door het delen van kennis ook wij weer een stapje op onze weg kunnen zetten.
Wellicht is onze belangrijkste prestatie wel dat wij ons niet laten leiden door de voor de hand liggende doelen waar zoveel organisaties achter aan rennen. Wij willen alleen maar beter worden in wat wij als onze passie beschouwen. Niet om daarmee de beste te willen zijn, maar gewoon omdat wij die behoefte van binnenuit voelen. Of dat voldoende is voor het winnen van de Prestatie Award betwijfel ik, maar het is wel een goed voorbeeld voor andere organisaties. Het zou goed zijn als ze ook uit die ratrace stappen en terugkeren naar de basis; de reden waarom ze bestaan.
Verfrissend artikel. Zou bijna solliciteren.