Als voorbereiding op het schrijven van dit artikel heb ik wat vooronderzoek gedaan om er zo voor te zorgen dat ik de juiste woorden op papier zet en reden tot nadenken geef bij jou als lezer. Zo viel me op dat bij het lezen van de columns van een aantal collega-experts er vooral vanuit de technische invalshoek gekeken werd naar het onderwerp 'mobility'. Misschien is dat juist de bedoeling, maar ik wil graag toch even vanuit een andere invalshoek kijken, die van de uiteindelijke gebruiker. Want er kunnen nog zulke mooie oplossingen zijn, als de gebruiker het niet wil dan wordt er niets bereikt met die mobiliteitsoplossingen. We willen organisaties en personen efficiënter laten werken, de balans tussen werk en privé verbeteren, innovatie van bedrijfsprocessen en CO2 terugdringen.
Ik durf te stellen dat we in Nederland nog een lange weg te gaan hebben om juist de bereidheid van gebruikers en management, om te kijken naar mobiliteitsoplossingen, te stimuleren. Tijdens de voorbereiding op dit artikel vond ik een onderzoek op de site van het Telewerkforum waarvan ik dacht dat het wel bruikbaar was voor mijn column. En niets bleek minder waar. Een aantal opvallende uitkomsten uit het onderzoek van Panelwizard Direct zijn:
- 51 procent van de respondenten geeft aan altijd in de spits te reizen.
- 68 procent reist dan met de auto.
- 69 procent geeft aan dat men niet buiten de spits kan reizen omdat:
o de aanvangstijd van het werk dat niet toelaat;
o gemaakte afspraken ze daartoe dwingen;
o er geen mogelijkheid is om thuis te werken.
- Ruim 65 procent van de respondenten geeft aan dat ze niet eerder of later willen beginnen om de spits te vermijden, of dat het hen niet uitmaakt.
- 58 procent werkt nooit thuis, waarbij als we kijken naar opleidingsniveau 60 procent van de mensen met een middelbare opleiding nooit thuis werken. En dat is uiteindelijk de grootste groep binnen de Nederlandse arbeidsmarkt.
- 68 procent van de respondenten is van mening dat er geen cultuuromslag op het gebied van flexibele arbeidstijden en flexwerken moet plaatsvinden bij hun werkgever. Dit terwijl 69 procent aangeeft niet buiten de spits te kunnen reizen.
Ik ben van mening dat naast de maatregelen die de overheid neemt, er een belangrijke rol is weggelegd voor het management, van bedrijven en organisaties, om er alles aan te doen om de mobiliteit te verbeteren. En tegelijk natuurlijk ook te kijken naar welke technische mobility-oplossingen er nodig zijn om zijn medewerkers efficiënter te laten werken. Met het uiteindelijke resultaat dat organisaties flexibeler, slagvaardiger, competitiever, maar ook aantrekkelijker worden om voor te werken. En misschien moeten we dit allemaal wel in de hoogste versnelling gaan doen, want breekt de Mexicaanse griep uit zoals nu voorspelt, dan zouden moblity-oplossingen wel eens de motor van de economie kunnen zijn de komende paar maanden.
Reacties
Erik heeft helemaal gelijk; bij het management ?n bij medewerkers binnen bedrijven en organisaties moet een andere mindset ontstaan over de tijden waar tussen medewerkers aanwezig zijn op kantoor. Hoe vaak wordt er niet raar opgekeken als een medewerker later binnenkomt of eerder weggaat dan collega's? Ik laat de opmerkingen die dan geuit worden maar achterwege.
Het management moet flexibel werken ondersteunen en samen met medewerkers de cultuurverandering stimuleren en begeleiden.
De middelen voor flexibel werken zijn ruimschoots aanwezig (mobiele telefoon, chat, video conferentie etc.) en iedereen kan de berekening maken m.b.t. kosten en besparing.
De medewerkers zullen vaste gewoonten omtrent werkplek en werktijden los moeten laten. Het aanhaalde onderzoek spreekt voor zich.
Werk dient niet verder meer op fysieke aanwezigheid maar op resultaat te worden beoordeeld.
Mobility betekent dus ook wel eens niet of korter reizen, door b.v. een deel van de dag vanuit huis te werken of op een regio kantoor waar flexplekken zijn ingericht.