Het boek 'The world is flat' van Thomas Friedman heeft in outsourceland nauwelijks nog een introductie nodig. De Amerikaanse auteur en journalist legt in zijn boek in een paar heldere analyses de dwarsverbanden bloot achter de vlucht die globalisering neemt. Outsourcing en offshoring zijn daarbij zowel push- als pullfactoren. Ook vertelt hij nog eens wat we in de Westerse wereld moeten doen om zelf niet geoutsourced te worden.
Dit boek is echter geschreven in 2005, met een laatste bijgewerkte versie van begin 2008. Dus voordat de kredietcrisis in zijn volle omvang losbarstte. Het is dus de vraag of de beschrijvingen en voorspellingen van Friedman nog wel geldig zijn. Wordt de aarde door de kredietcrisis minder plat? Of juist platter in een hoger tempo? Ik neem er in dit stukje één belangrijk aspect uit: vertrouwen.
Verre vriend
Het hemd is nader dan de rok, zo luidt een oud spreekwoord. Of: een goede buurman is beter dan een verre vriend. Het ligt voor de hand dat bedrijven die in deze tijden willen investeren dat voorzichtig aanpakken. Dat zal ook gelden voor ict-investeringen. ‘Vertrouwd' en ‘dicht bij huis' krijgen in deze tijd een extra warme klank. Misschien zelfs als dat betekent dat de uurtarieven hoger zijn voor development en beheer. Het is ook een zeer begrijpelijke opstelling. Immers, het is roekeloos gedrag wat de crisis heeft veroorzaakt in the first place.
Over de drempel
Net als andere bedrijven in de sector beschouwen wij de huidige economische omstandigheden juist als een kans om de selling points van ict-offshoren/-nearshoren steviger te positioneren. Tegelijkertijd is het een uitdaging voor de sector, en ik vind dat outsource-dienstverleners het aan hun klanten verplicht zijn, om juist nu oog en oor te hebben voor die natuurlijke behoefte aan zekerheid in tijden van tegenspoed. Daarmee is de drempel om voor outsourcing te kiezen te verlagen. Ik denk dat het de belangrijkste onderscheidende factor zal blijken te zijn voor het succes van een nearshore/offshore-investering of -partnerschap.
Katalysator
Als we even buiten de ict-sector kijken (want volgens Friedman kan je in elk business proces wel iets outsourcen), dan zou de offshore-industrie misschien wel juist de katalysator kunnen zijn van een weer opbloeiende economie. Immers, afgezien van de drempel die ik hierboven schetste en andere factoren is het wereldwijd kunnen sourcen een goudmijn van flexibiliteit voor iedere bedrijfstak. Die is meer dan nodig voor het creëren van nieuw vertrouwen en nieuwe afzetmogelijkheden.
Dit gaat op als schandalen zoals bij Satyam verder achterwege blijven en het vertrouwen in het mechanisme van global sourcing niet afbladdert, tenminste. Juist doordat de aarde zo plat is geworden is de crisis zo wereldwijd en zo diep. Datzelfde feit kan er ook voor gaan zorgen dat het westen zichzelf aan de ‘outsource-haren' uit het moeras kan trekken en de crisis zich des te sneller weer oplost. Met andere woorden: de outsourcingindustrie heeft het aan zichzelf te danken of er een Friedmanniaans versnellingsproces gaat plaatsvinden of dat global sourcing juist in de vriezer gaat.
De afgelopen maanden was er naast het woord (krediet) crisis, nog een woord te horen: Vertrouwen.
Een goede vriend, die aannemer is, zij eens tegen mij toen ik hem om een offerte voor een aanbouw vroeg: “Als je mij vertrouwt, dan besteed je het aan mij uit op nacalculatie.” Mijn vriend hoefde dan niet allerlei risico’s af te dekken. Ineens hadden we het over zaken die ik werkelijk nodig had en niet over de kleine lettertjes in het contract. Dat is een houding die wij tussen klant en leverancier nodig hebben. Of dat nu om ICT gaat of wat anders. Wij moeten onze klanten en onze leveranciers als vrienden zien en we moeten er aan werken dat zij ons ook vertrouwen.