Afgaande op de berichten in veel kranten en televisieprogramma's is Nederland, nu we het nieuwe millennium hebben betreden, boos. Boos op Timmer en het Millennium Platform. Boos op minister - Y2K - Van Boxtel. Waarom? Er hebben zich immers, voor zover nu bekend, geen echte rampen voltrokken met de automatiseringssystemen die ons van licht, water en gas voorzien. Het land is niet ondergelopen en bij de kruidenier konden we ook deze week gewoon onze boodschappen doen.
Waarom hebben we dan twintig miljard gulden in het aanpakken van het millenniumprobleem gestoken, zo redeneert men. Deze gedachtegang lijkt erg op het pleidooi om de verplichte polio-injectie af te schaffen omdat polio in Nederland nauwelijks voorkomt. Samenzweringstheorieën steken de kop op. En met de beschuldigende vinger wijst men naar automatiseringsbedrijven die de millenniumangst slim hebben uitgebuit.
Wie wat weet van grootschalige administratieve- en productieautomatisering weet dat wanneer het millenniumprobleem niet tijdig en serieus zou zijn aangepakt, Nederland op 1 januari was vastgelopen. De intensieve manier waarop bedrijven naar hun oude en nieuwe software hebben gekeken om het millenniumprobleem te tackelen, heeft de automatisering in Nederland op een hoger plan gebracht. Wij weten weer exact wat we in huis hebben, waar de risico's zitten en welke software aangepakt moet worden.
Dat een aantal lieden goed geld hebben verdiend door met name in te spelen op de angst voor een elektronische Apocalyps is misschien niet netjes, maar de bewering dat we die twintig miljard gulden beter aan iets anders hadden kunnen uitgeven, is even naïef als gevaarlijk.
Om te kunnen beoordelen moet u ingelogd zijn: