Een organisatie, wiens naam ik niet mag zeggen, toverde enige tijd geleden als een Ministerie van Magie een nieuwe versie van het Framework, wiens naam wij niet mogen zeggen, uit de hoge hoed van een groep consultants. Deze organisatie noemde zichzelf daarna eigenaar van dit Framework.
Ondanks dat schaamteloos naar andere theorieën was gekeken bij het samenstellen van dit Framework, wiens naam wij niet mogen zeggen, werd een ieder die zonder te betalen gebruik wilde maken van die naam gedreigd met rechtszaken. Er zijn verschillende voorbeelden van te vinden maar onder andere op de site van www.itskeptic.org vinden we het verhaal van Michael. Michael die in zijn PhD thesis (in het Duits) een enkele keer een verwijzing maakt naar het Framework, wiens naam wij niet mogen noemen, wordt om die reden gedreigd met juridische stappen.
Hoe kan het zijn dat een student op basis van een afstudeer thesis wordt gedreigd door deze, voor hem, buitenlandse organisatie? Waarom heeft het Ministerie van Magie deze macht? En waarom accepteren wij dat nog met ons allen?
Uit de basis van de vorige versie van het Framework, wiens naam wij niet mogen zeggen, ontstond enige jaren een mooi alternatief: een ISO-normering. Ondertussen heeft deze normering aan kracht gewonnen en is een prima alternatief ontstaan. Ook kennen we intussen een certiferingstraject naast het dure traject van het Framework, wiens naam wij niet mogen noemen. Dus als wij zo veel waarde hechten aan certificeringen ligt daar een prachtig pad om te gaan. En zoals Voldemort een groot deel van zijn krachten aan Harry Potter schonk zo kreeg deze ISO-normering ook al het goede mee, in al zijn eenvoud, van het Framework, wiens naam ik niet mag zeggen.
En we weten bijna allemaal hoe het afliep met Voldemort en Harry Potter. Harry verslaat Voldemort en het goede overwint.
Voor de duidelijkheid: iedere overeenkomst of gelijkenis met werkelijk bestaande frameworks of organisatie berust louter op toeval.
Kan ook voor PRINCE2 opgaan, hoewel dit natuurlijk geen Service Management betreft.
De Death Eaters (ITIL experts; willen stabiliteit, geen verandering door projecten) namen over en maakten er PINO van: de ineffectieve bureacratische template gestuurde variant. En hun baas, Voldemort, kwam na jaren terug als baas op een ministerie om de Gateway Reviews ook naar de duistere kant te manouvrerren.
Wauw, exquise combinatie van magie (zij die niet genoemd mogen worden) en realiteit (Harry Potter) :o)
Wie levert de oplossing? En dan niet welk framework dit is, maar hoe we succesvol om kunnen gaan met frameworks?
Het nieuwe concept waarover Aad het heeft is absoluut geen magie, gewoon hard werken op de weg naar vakmanschap. Een goede eerste stap hiervoor is IT Service Management volgens ISO/IEC 20000. Je leert geen standaard uit je hoofd, maar wel om een scheiding te maken tussen wat noodzakelijk en wat niet noodzakelijk is om goed ITSM te bedrijven. Door de community, voor de community.
Doet me denken aan: wilde T-mobile niet ooit ook eens de kleur magenta toe-eigenen…? http://www.freemagenta.nl/
http://www.exin-itsm.nl
en een kort filmpje ter illustratie: http://www.youtube.com/watch?v=Hxh4JHLJpEY&feature=player_embedded