Voor de ict-sector verwacht de Europese Commissie (EC) dat er de komende jaren een schreeuwend tekort aan ict-professionals ontstaat. De EC verwacht in Nederland in 2017 minimaal 6800 openstaande vacatures. De dynamiek van ict-ontwikkeling neemt steeds meer toe. Dat maakt ict complexer en verkort bovendien de levenscyclus van producten en diensten.
Cloud, ‘everything as a service’, security en sourcing van ict en de nog komende trends veroorzaken de noodzaak van innovatie van ict-producten, diensten en processen. Life time employment, zo is bekend, is al lang niet meer aan de orde. Medewerkers worden steeds mobieler doordat ze hun carrière in eigen hand nemen.
Spagaat
Gecumuleerde kennis en competenties die jarenlang zijn opgebouwd, zijn niet meer toereikend voor de noodzakelijke innovatie. De hogere internationale mobiliteit van talenten maakt dat organisaties steeds meer uit de kast moeten halen om professionals betrokken te krijgen en te houden. Door het komende tekort aan ict-professionals zijn de voor innovatie noodzakelijke ict-kennis en competenties in de markt straks schaars en onbetaalbaar.
Om deze ontwikkelingen het hoofd te bieden is het kort-cyclisch ontwikkelen en toepassen van kennis onontbeerlijk. De organisatie moet leren nieuwe verbanden te leggen en nieuwe oplossingen voor nog onbekende uitdagingen te realiseren. Noodzaak is dat de organisatie verandert in een kameleon die anticipeert op de omgeving. Leren om kennis in context te plaatsen, inspelen op en gebruik maken van de dynamiek van de markt. Een andere mindset van professionals is daarbij cruciaal. Deze mindset is erop gericht dat de professional niet streeft naar het opstapelen en vasthouden van kennis, maar leert zich kennis snel toe te eigenen en toe te passen. Dit is de volgende stap in kenniscreatie en fungeert als vliegwiel voor innovatie. Immers door kennis te delen, wordt pas werkelijk waarde gecreëerd.
Het lijkt paradoxaal, maar de hier beschreven wijze van kenniscreatie wordt versterkt door strategische personeelsplanning. Traditionele strategische personeelsplanning richt zich op het ontwikkelen van kennisgebieden. Bijvoorbeeld meer kennis verwerven van cloud computing, virtualisatie, agile en ga zo maar door. Het komt er echter op aan dat centraal staat hoe kennis en competenties worden gecreëerd. Kortom, op welke wijze wordt de nieuwsgierigheid en passie van de professional getriggerd? De professional onderzoekt hoe het competitieve voordeel voor de organisatie kan worden behouden in de veranderende omgeving. Het onderscheidend en innovatieve vermogen van een organisatie is daarmee afhankelijk van de nieuwsgierigheid van de professional en het vermogen van de organisatie om de verworven kennis op waarde te schatten en doeltreffend toe te passen.
Er is voor het doeltreffend verwerven van kennis altijd sprake van een mix van ontwikkeling, sourcing of verbinden van kennis en competenties.
Ontwikkelen van kennis en competenties in de eigen organisatie
Voor het acteren als kameleon heeft de organisatie de nieuwe mindset nodig. Professionals dienen hiertoe een nieuwe houding en nieuw gedrag te trainen waarmee aan vakmanschap invulling wordt gegeven. Waar vroeger professionele ontwikkeling gericht was op het beklimmen van de ladder, biedt de organisatie nu een klimrek om explorerend leren te faciliteren.
Sourcen van ‘kennis en competenties as a service’
Nieuwsgierige organisaties zullen steeds vaker, ook voor bedrijfskritische kennis en competenties, gebruik maken van externe leveranciers. Vaak moet kennis sneller beschikbaar zijn dan waar de organisatie zelf toe in staat is. In dat geval is sourcen de te nemen stap. De organisatie voegt hiermee waarde toe door het verbinden en minder door het opbouwen van kennis en competenties.
Samenwerken in het verbinden van kennis en competenties
Wat de toekomst brengt is altijd onzeker. Organisaties dienen te investeren om te anticiperen op deze toekomst. De risico’s van deze investering wil je delen. Hiertoe is samenwerking met een kennisinstituut een oplossing bij uitstek, omdat beide partijen daarmee relevante kennis en competenties creëren en tegelijkertijd hun beider concurrentievoordeel behouden.
Tot slot
Voor de organisatie als kameleon is strategisch plannen van nieuwsgierigheid en het vermogen van professionals om te leren anticiperen op ontwikkelingen niet alleen noodzakelijk in deze tijd, maar maakt het organisaties tot meer inspirerende en aantrekkelijke werkomgevingen waarin plezier, passie en betrokkenheid worden gestimuleerd.
Mireille van Kol, manager Quint Academy bij Quint Wellington Redwood
Ik ben een tikkeltje geneigd hier te whispren ‘what a crock’. De ‘nieuwigheden’ hebben inderdaad een steeds kortere cyclus maar de manier waarop IT werkt, is vanaf day nr 1 volkomen dezelfde. Zelfde wijze en dezelfde wetmatigheden.
De tekorten? Die zijn wel heel erg voorspelbaar want als je telkens ‘nieuwigheden’ bedenkt, hou je steeds minder ruimte voor nieuwigheid open en je kunt dan niet anders dan tot eenvoudige conclusie komen dat +75% commerciële hypes zijn en de rest daadwerkelijke toevoegende waarde in ontwikkeling.
Natuurlijk zullen de commerciële verlichte geesten nu iets mompelen dat die man het allemaal weer niet begrijpt. Toch ontdek ik hoe weinig problemen ik met mijn apparatuur heb, verbindingen die het gewoon blijven doen, kostenplaatje die niet wezenlijk veranderd, veranderingen, toevoegingen die ik aanbreng, verbindingen die ik van vakgenoten door laat, enfin, ik heb daar hoegenaamd geen problemen mee.
Het artikel begint dan vervolgens iets te zeggen over de kortcyclische ontwikkelen van… van….
Met alle Respect mijn beste auteur, zal ik u eens een hele eenvoudige tip geven? Kijk eens naar drie dingen. Althans, verdiep je er eens in. Want je kunt ergens wel naar kijken maar….
1. Waarom automatiseer je?
2. Waarom zou je automatiseren?
3. Aan welke wetmatigheden is IT in de kern nou aan onderworpen en hoe benut je dat nou het meest constructief.
Heeft u daar eenmaal het antwoord op weten te vinden dan weet u dat de IT als vehikel voor al dat soort ‘nieuwigheden’, nog steeds op dezelfde manier werkt. Kortcyclisch is een commerciële utopie die steeds weer op dezelfde grondslag word gehyped. Van mij mag het natuurlijk, ik geef graag even tegengeluid.
Voor de hele IT industrie is het kort cyclische hype circus natuurlijk koren op de model. Lekker veel veranderen en lekker veel uren schrijven.
Voor de recruiters betekend het ook meer omzet dus hoeven ze ook niet inhoudelijk te kijken, als die bingo kaart maar vol raakt.
De werknemers die weten dat ze het volgend jaar ergens anders zitten hoeven geen moeite te doen om ervoor te zorgen dat het volgend jaar nog goed draait en die handleiding kan dan ook wel wat korter. En dan aan het eind van het jaar weer vol met de goede moed aan de slag met iets nieuws waarvan je in een 3 avonden cursus wordt veronderstelt het naadje van de kous te weten terwijl je eigenlijk naadje weet en je google driven aan de slag gaat. Het lukt dan wel maar in vergelijk met de traditionele google driven outsourcer zal het werk kwalitatief niet veel beter worden.
En de managers die de gaten in hun planning mogen invullen met andere gaten zodat de partijen zo weinig mogelijk de tijd hebben om de dingen goed met elkaar af te stemmen met alle gevolgen van dien en loopt het project lekker lang uit.
Dus toch maar niet die oude knarren aan de kant schuiven om ze te vervangen voor verse ZZP’ers? (Over oude wijn in nieuwe pakken gesproken) Het vooroordeel dat ze niet met hun tijd mee kunnen gaan is natuurlijk onzin. Dat oudere mensen minder snel leren is wel een gegeven, maar omdat ze meer ervaring hebben kunnen ze juist beter met die nieuwe hypes omgaan omdat ze die makkelijker kunnen duiden als zijnde écht nieuw of hetzelfde maar dan met een nieuw frontje.
Wil je dan toch zo nodig kort cyclisch werken dan hoort daar de recycling van carrières ook bij.
‘Wat de toekomst brengt is onzeker…, je moet wel anticiperen hierop… en risico’s van investeringen delen…’
Geen idee wat hier allemaal gezegd wordt maar volgens mij geeft een pak tarrotkaarten een beter advies. Of zoals ze het vroeger al zeiden: ‘Twaelf ambachten syn dertien ongelucken’
Ik herhaal nog even:
“Life time employment, kort-cyclisch, mindset van professionals, vliegwiel voor innovatie, kenniscreatie versterkt door strategische personeelsplanning, nieuwsgierigheid en passie van de professional getriggerd, een mix van ontwikkeling, sourcing of verbinden van kennis en competenties, een klimrek om explorerend leren te faciliteren.”
Is dit een buzzword lexikon?
“Vaak moet kennis sneller beschikbaar zijn dan waar de organisatie zelf toe in staat is”
Vertaald met Google?
Na 3 keer lezen begreep de point en nederlands is toch echt een taal die de mogelijkhied biedt duidelijk te formuleren.
De enige zin die mij aansprak was “Immers door kennis te delen, wordt pas werkelijk waarde gecreëerd” dat zeggen we al jaren bij FOSS.
Beste Mireille,
Na 2 keer dit artikel gelezen te hebben blijft dit nog steeds vaag voor me!
Maar goed, is het gebrek aan kennis in je organisatie zo erg? Ja en ook Nee.
Je kunt je organisatie in twee lagen opdelen: vaste laag dat het fundament van je organisatie vormt en flexibele laag waarmee je een antwoord kan geven op de vraag en behoefte van je klanten.
De flexibele laag kun je verder invullen met de mogelijkheden uit Crowd.
Je college Bart Stofberg (van Quint Wellington Redwood )heeft al hierover (Crowd) verschillende artikelen gepubliceerd die ik altijd met interesse lees.
“Vaak moet kennis sneller beschikbaar zijn dan waar de organisatie zelf toe in staat is. In dat geval is sourcen de te nemen stap”
Als je de klant dit (u mist iets belangrijks, maar wat dat kunt u niet begrijpen) kan laten geloven en dat jij de oplossing hebt, dan zit je gebakken. Kost je alleen maar wat lucht. Valt een hoop te exploreren daar.
Mijn verbazing kan ik misschien het beste met een korte rijm met jullie delen :
Met al die cloud voel ik me zo oud.
Al zie ik het niet, hoe meer men biedt.
faciliteren met rek, ik vind het maar gek.
Maar wat het ook wordt, aan mij is tekort 🙂
Een opiniestuk met een hoog barbapapa-gehalte.
Een korte zoektocht met Google op de combinatie “kameleon barbapapa” leert dat deze associatie vaker wordt gemaakt.
Allereerst een aardige reactie op een stukje met de titel: “Barbapapa is jarig”:
“Heerlijk die series van vroeger: zo puur en onschuldig. Was het échte leven ook zo maar: ons als een kameleon kunnen aanpassen aan alle crisissituaties.”
Een wat scherpere ondertoon heeft de blog “Onzichtbare Barbapapa’s” :
“Wie heeft er als kind niet gedroomd dat je kon vliegen of dat je andere superkrachten had? Mijn droom was dat ik mezelf onzichtbaar kon maken. Er ging dan ook een wereld voor me open toen ik ontdekte dat onzichtbaarheid bestaat en dat je het kunt leren.
Het geheim van jezelf onzichtbaar maken is dat je jezelf zoveel mogelijk aanpast aan anderen: het kameleon effect. “
[…]
“Om jezelf aan te passen aan anderen moet je een soort van Barbapapa of Barbamama worden. Huub Huub Barbatruc en je past jezelf aan: je vormt je naar je ouders, je collega’s, je vrienden en naar wat allerlei instanties zoals onderwijs, kerk, media en politiek je willen doen geloven. Als je op een gegeven moment voor de spiegel staat en jezelf afvraagt ‘wie ben ik nou eigenlijk?’, dan ben je echt een super Barbapapa geworden.
Dat je hiervoor echt geen bijzondere talenten of gaven hoeft te hebben, bewijst onze samenleving: het is één groot Barbapapa-gebeuren geworden, iedereen kan het. “
En de associatie kameleon/barbapapa op een presenteerblaadje; in een uitgebreid pdf-document:
“Naam: Barbapapa/kameleon (iemand die zich snel aanpast aan veranderende omstandigheden)”
Er is zelfs een methodiek op gebaseerd:
“Flexibel organiseren met Barbapapa?
Onderzoek naar de bijdrage van de Barbapapa-methodiek aan de flexibiliteit van de afdeling SSC-IV binnen de Gemeente Breda “;
een afstudeeronderzoek uit 2010 waarover (na een snelle scan) ook wel wat positiefs te melden valt.
Al met al is het nog maar de vraag of de hyperflexibiliteit zoals geschetst in dit opiniestuk wel zo’n goede eigenschap is van een mens of organisatie. Het is in ieder geval hoopgevend dat de inhoud in vrijwel alle voorgaande reactie’s als tamelijk onzinnig wordt afgedaan.
Probleem aanpak van zomaarwat goodoldboys computable bet-weters:
– Jan geeft Microsoft de schuld en gaat voor OSS pleiten
– Ewout gaat het in breder kader plaatsen, vergelijkingen maken en alle andere oplossingen onzin vinden.
– Henri migreert het naar de cloud en geeft de klant een SLA. Kunnen ze bellen.
– Pavake geeft iedere niet ict-er de schuld
– Ruud wil het perse met caching gaan oplossen
– Numo copieert weer een eigen lang artikel met zijn stokpaardjes
– Pascal doet weer iets autisdidactisch moeilijk technisch
– Mauwerd zeikt alles weer af zonder zelf met oplossingen te komen
– Reza schrijft een business case tegen 120 euro/uur
– Louis zegt weer iets reuzesaaikritisch dat ontegenzeggelijk waar is, maar het probleem niet oplost
terwijl een jaja-generatie Y-millenial in een fractie van die tijd, zijn phone reboot om die memoryleak op te lossen. Want dan doetie het tenminste weer.
Zeg nou zelf, wie zou de business nou kiezen ? 😉