"Gelukkig bestaan er ook bonafide opleidingsinstituten die goede opleidingen verzorgen en een cursist opleiden tot een niveau dat getoetst kan worden middels een examen dat onafhankelijk is van een opleidingsinstituut." Ruud de Bruijne raakt het spoor niet bijster in het woud van certificaten.
‘Staar je niet blind op certificaten, maar laat mensen praktijkgerichte trainingen volgen die zij meteen kunnen toepassen in hun werksituatie’, luidt de stelling van Glenn Coert (Computable, 8 november).
Maar wat is nu eigenlijk een certificaat of certificering? Het woordenboek geeft omschrijvingen als ‘schriftelijke verklaring’, ‘getuigschrift’, ‘waardepapier in de vorm van een bewijsstuk’, ‘diplomering’. Maar ‘erkenning’ is mijns inziens wel de beste omschrijving. Want wat is nu de waarde van zo’n ‘verklaring’? Volgens mij valt en staat de waarde van een certificaat met de erkenning van de norm die behaald moet worden voor het verkrijgen van een dergelijk certificaat.
We weten allemaal dat er opleiders in de markt opereren die een certificaat uitreiken aan elke cursist die de cursusprijs heeft voldaan. Ongeacht of de cursist kennis heeft opgedaan of zelfs maar aanwezig is geweest. Maar gelukkig bestaan er ook bonafide opleidingsinstituten die goede opleidingen verzorgen en een cursist opleiden tot een goed niveau. Een niveau dat bovendien getoetst kan worden door een examen dat onafhankelijk is van een opleidingsinstituut." Indien een dergelijk examen met voldoende resultaat wordt afgelegd, wordt dat beloond met een certificaat.
Onafhankelijke verificatie
Bekende voorbeelden van opleidingen die door vele instituten worden gegeven en waarvan de vereiste kennis wordt geverifieerd door een onafhankelijk exameninstituut zijn de leveranciergerichte certificeringen van Microsoft, Novell en Cisco. Maar ook het (in Nederland) minder bekende internetcertificeringstraject van ciw (certified internet webmaster) dat onafhankelijk is van een leverancier, is een goed voorbeeld waarbij een norm wordt gesteld met behulp van opleidingsinstituut-onafhankelijke examens. Dit zijn zeer praktijkgerichte opleidingen (nieuwe technieken voor e-handeltoepassingen, beveiliging tegen de nieuwste hacker-technieken, enzovoort.) waarin een flinke dosis praktijkoefeningen is opgenomen die noodzakelijk zijn om de gestelde norm tijdens het examen te kunnen halen. De ciw-certificeringen worden dan ook internationaal door de groten der aarde (IBM, Intel, Novell, HP) erkend.
Glenn Coert raadt aan om praktijkgerichte trainingen te volgen en je niet blind te staren op een certificering. Ik ben met hem eens dat je nooit alleen moet afgaan op het certificeringspapiertje en dat een aantoonbare praktijkervaring van groot belang is.
Maar hoe kun je zien wat de waarde van een it’er is, die een ‘praktijkgerichte training’ heeft gevolgd? Ik kan slechts concluderen dat Coert niet bekend is met het bestaan van praktijkgerichte trainingen waarbij de opgedane kennis onafhankelijk wordt geverifieerd middels een afsluitend examen en waarmee eventueel een certificaat is te behalen.
Maar opgepast, het ene certificaat is het andere niet: het blijft een kwestie van certificaten op waarde inschatten.
Ruud de Bruijne, Inforza ICT Services
Ik ben volledig 1e-graads bevoegd docent Nederlands met een internationale erkenning als communicatietrainer. Ik ben op zoek naar een instantie die mijn trainingen en opleidingen landelijk wil erkennen zodat mijn certificaten een landelijke erkenning verwerven. Daar wordt wel eens naar gevraagd. Weet u waar ik terecht kan?