Het ministerie van Economische Zaken brengt voor- en tegenstanders van strengere octrooiregels voor software nog één keer bij elkaar. Op die bijeenkomst, 17 november in Den Haag, verwacht minister Brinkhorst een doorbraak.
Brinkhorst maakte het initiatief bekend, na afloop van het Nationaal Ict-debat in Den Haag. De discussie over het al of niet aanscherpen van de Europese octrooiregels voor software wordt georganiseerd door staatssecretaris Van Gennip van EZ.
Voor de besloten bijeenkomst worden patenthouders, tegenstanders, overheidsvertegenwoordigers en politici uitgenodigd. Maar het standpunt van de minister zal door de bijeenkomst niet veranderen, meldt het ministerie. Brinkhorst stelde dat standpunt onlangs bij, onder druk van de Tweede Kamer. Op 25 november, in de Raad van Concurrentievermogen, zal hij zijn Europese collega's voorstellen om het softwarepatentenvoorstel van de Europese Commissie te verscherpen.
Lees meer over het octrooiconflict in de Computable van 15 oktober 2004.
Software octrooien zijn slecht voor Nederland, Europa en de rest van de wereld.
De grote softwarebedrijven zoals o.a. Microsoft en IBM hebben al veel octrooien en verder het geld om de hele markt op dat gebied verder af te romen.
Het zal voor kleinere bedrijven nog nauwelijks mogelijk worden om software te ontwikkelen zonder inbreuk te maken op een octrooi.
Softwareontwikkeling komt dan zo goed als stil te liggen. Het is dan niet ondenkbaar dat Aziatische landen hierin een voorsprong gaan ontwikkelen, bijvoorbeeld met op Linux gebaseerde software, en de westerse IT markt ouderwets en overbodig maakt.
Wat een onzin. Software octrooien zijn een van de weinige middelen die kleine bedrijven hebben om in de strijd met de grote bedrijven overeind te blijven. In Europa is het helaas veel duurder om een octrooi aan te vragen en in verschillende landen verleend te krijgen, dan in de VS. Dat staat de bescherming van de intellectuele eigendom in de weg. Het proces van aanvraag en verlening moet ook nodig gestroomlijnd worden.
Ben het helemaal eens met Leen, octrooien komen voort uit egoisme, hebberigheid, etc. Dit leidt niet tot vooruitgang maar tot stagnatie van welke ontwikkeling ook. Echter de octrooien zullen er toch wel blijven, net zoals egoisme en hebberigheid, maar geef dan als overheid iedereen de kans om octrooien betaalbaar en met een lage drempel aan te vragen.
” Software octrooien zijn een van de weinige middelen die kleine bedrijven hebben om in de strijd met de grote bedrijven overeind te blijven.”
In theorie, misschien. De staatsloterij is ook een van de weinige middelen die particulieren hebben om zonder te werken rijk te worden.
De praktijk is gewoon heel anders. Er zijn idd enkele voorbeelden op te diepen van kleine bedrijven die met patenten grote bedrijven hebben kunnen dwarsbomen. Maar dat zijn de grote uitzonderingen waar de pro-patent-lobby elke keer weer mee voor de dag komt.
Octrooiwetgeving is economisch beleid. Het idee is om de economie te stimuleren door innovatie te stimuleren middels het verstrekken van (tijdelijke) monopolies. Monopolies verstoren echter de normale marktwerking en men moet daarom erg voorzichtig zijn met het toepassen ervan als instrument van economische politiek. Men moet zeker weten dat het ook een positief effect heeft; dat er inderdaad sprake is van een economische stimulans door software octrooien.
Er zijn verschillende studies gedaan naar dit effect. Voor een overzicht, zie: http://www.elis.ugent.be/~jmaebe/swpat/studies/studies_nl.pdf .
Geen van deze studies komt tot de conclusie dat software octrooien goed zijn voor de economie. Integendeel.
En als we bedenken dat 75% van de in Europa toegekende software octrooien in handen zijn van buitenlandse, niet Europese bedrijven, dan is het erg onwaarschijnlijk dat software patenten in Europa netto de Europese economie positief beinvloeden.
En als je dan al iets in die richting wilt doen, dan zou je eerst het EPO eens een flinke schop onder haar achterwerk moeten toedienen. Men deelt niet alleen veel te makkelijk patenten uit (“uitvindershoogte”), maar men deelt ook patenten uit op zaken die helemaal niet gepatenteerd mogen worden, zoals software dat expliciet is uitgesloten van patenteerbaarheid in artikel 52 van het EOV. En men deelt patenten uit op zaken die helemaal niet nieuw zijn.
Misschien geen probleem voor de grote jongens die er een grote juridische afdeling op na kunnen houden om dergelijke patenten aan te vechten als ze er last van hebben.
Maar heb nu alsjeblieft niet de illusie dat dit goed is voor kleine bedrijven. Dit zet het gros van de kleine bedrijven in een mijnenveld van 30.000 tijdbommen.
Er zijn blijkbaar meerdere problemen met Patenten in Europa, waarvan de kwaliteit van het beoordelings proces (of wat in het Engels ‘prosecution’ heet) blijkbaar een is.
Als uitvinder en entrepreneur zijn patenten essentieel voor de bescherming van mijn intellectueel eigendom. In toenemende mate is software de uiteindelijke expressie van een nieuw idee. En deze nieuwe ideeen, die ook toepassing kunnen hebben op hardware of hardware vervangen, passen in een gebied waar met name kleine ondernemers en uitvinders zoals ik werkzaam zijn.
In plaats van minder bescherming, zou ik willen pleiten voor meer en betere bescherming van intellectueel eigendom, speciaal op het gebied van software. En met name in Europa zou het goed zijn als het eenvoudiger (in procedures) en goedkoper zou kunnen.
Hier in de VS kan ik voor $ 80 een ‘provisional patent application’ indienen bij USPTO. Dat geeft mij tijdelijk bescherming van mijn eigendoms rechten. Binnen een jaar moet ik zo’n aanvraag omzetten in een ‘non-provional’. Het geeft mij de gelegenheid om te onderzoeken of een ‘non-provisional’ de moeite waard is.
Europa’s patent structuur, federaal met EPO maar toch weer nationaal met de verplichting nationale patenten aan te vragen, maken het verkrijgen van een patent in Europa buitengewoon duur en complex. Het initieel indienen van een patent aanvraag bij EPO onder PCT (Patent Cooperation Treaty) geeft een beetje lucht, maar niet veel. Met name omdat een PCT aanvraag naar een ‘examiner’ gaat en daarom niet te vergelijken is met een ‘provisional’ aanvraag.
Mijn indruk is dat in Europa ’the cards are stacked against the private inventor’ en met name tegen de kleine ondernemende uitvinder met ‘kantoor aan huis’.
In mijn poging om een Europese patent aanvraag te doen was ik prettig verrast om een computer programma te vinden ge-focused op Europese patent aanvragen. Bij nadere studie bleek het te gaan om een (niet goedkoop) programma dat kon helpen bij het maken van een schatting van de totale kosten van een Europese patent aanvraag. Het bestaan van zo’n programma geeft in een notedop weer wat Europa’s probleem is op het gebied van bescherming van ideeen voor de kleine ondernemer.
En wat moet ik nu?
Ik ben zojuist afgestudeerd en heb een paar goede ideeen, waarvan ten minste 1 zeker de moeite waard is te beschermen voordat ik er mee naar ontwikkelaars ga. Maar een eenvoudig en betaalbaar antwoord heb ik nog niet gevonden…