Nederland behoort tot de landen die er traditioneel hun eigen crypto-industrie op na houden. Sinds kort wordt de hardware voor versleutelde gesprekken en dataverkeer echter geleverd door een Zweeds bedrijf: Sectra Communications. Niet iedereen mag het apparaatje, de Tiger XS, zomaar kopen.
Een land dat zijn cryptografische apparatuur in het buitenland bestelt, weet natuurlijk nooit of de desbetreffende overheid een achterdeurtje heeft ingebouwd om stiekem mee te kunnen luisteren. Dan blijft er weinig geheim aan de staatsgeheimen. Wie daartoe in staat is – en dat zijn wereldwijd een stuk of tien landen – bouwt daarom zijn eigen encryptie.
In Nederland was het jarenlang Philips Crypto dat de benodigde apparatuur maakte en software schreef. Het kleine dochterbedrijf van Philips legde in 2003 echter het loodje, omdat het noch sense noch simplicity produceerde. De Nederlandse overheid kon nog een poosje teren op de voorraad, maar cryptografische procedures moeten voortdurend vernieuwd worden, dus een nieuwe fabrikant was broodnodig. In Nederland bestond die echter niet.
Het Nationaal Bureau voor Verbindingsbeveiliging (NBV), een onderdeel van de inlichtingendienst AIVD, wierp daarom een blik over de landsgrenzen. Dat het oog daarbij op Zweden viel is niet verwonderlijk. Nederland en Zweden hebben weinig tegenstrijdige belangen, politiek noch commercieel, dus er is weinig reden om elkaar te wantrouwen. Zweden had met Sectra bovendien een goed cryptobedrijf in huis. Sectra leverde al aan andere Europese landen en aan de Navo. Dat laatste is een hele prestatie, omdat Zweden geen lid is van de verdragsorganisatie.
Enveloppen
Een leverancier van cryptografische apparatuur moet meer in huis hebben dan de juiste hardware, vertelt ir. Jeroen de Muijnck, manager van de Nederlandse tak van Sectra: “Alle medewerkers worden gescreend, niet alleen van Sectra, maar ook van bedrijven waar we de productie aan uitbesteden. De Tiger XS wordt in Nederland gemaakt, maar ik kan niet zeggen bij welk bedrijf. Bovendien zijn er regels voor het doen van projecten. We kunnen niet zomaar aan iedereen leveren, ook klanten worden gescreend. De exportvoorwaarden zijn stringent.”
Om leverancier te worden moest Sectra een stevige procedure doorlopen. “Je moet je product inleveren bij het NBV en dan hoor je na enkele maanden of het geschikt is of dat er nog dingen aan veranderd moeten worden”, vertelt De Muijnck. “Als je na een half jaar te horen hebt gekregen dat je product is goedgekeurd, mag de vlag uit.”
Sectra’s Tiger XS kreeg in oktober 2006 het groene licht. Daarmee heeft het Zweedse bedrijf een de facto monopolie in handen: het is de enige door het NBV aanbevolen leverancier van dit soort mobiele crypto-apparatuur aan de Nederlandse overheid. De Muijnck legt uit: “Het NBV hanteert verschillende categorieën van confidentialiteit. Ons product is goedgekeurd voor ‘staatsgeheim geheim’, het hoogst mogelijke voor versleutelde gesprekken over een commercieel netwerk.” Daarboven bestaat overigens nog een categorie ‘staatsgeheim zeer geheim’, maar daar komen geen openbare communicatiekanalen aan te pas.
Mankementen
De Nederlandse Tiger XS is overigens niet dezelfde als degene die aan andere landen geleverd wordt (er komt ook een commerciële versie op de markt, op basis van het AES-algoritme). Het NBV heeft namelijk zelf nog aanpassingen gedaan. Welke dat zijn kan De Muijnck uiteraard niet zeggen, al was het maar omdat Sectra de gemodificeerde apparaten nooit in handen krijgt. Bij mankementen worden de specifieke Nederlandse componenten eruit verwijderd voor hij zijn weg terug vindt naar de fabrikant.
In ieder geval gebruikt Nederland zijn eigen versleutelingsalgoritmen, het hart van alle crypto-apparatuur. De Muijnck: “Overigens is dit de eerste keer dat Sectra met een andere dan de Zweedse overheid nauw heeft samengewerkt om aanpassingen mogelijk te maken.”
Wie de klanten precies zijn, laat De Muijnck in het midden, behalve dat er nogal wat bij het ministerie van Defensie zitten. “Maar je kunt ook denken aan hoge ambtenaren. De Tiger XS werkt niet alleen op mobiele of vaste netwerken, maar ook met de satelliet. Je mag denken aan ambassades, maar ook aan commando-unit in Afghanistan. Bij de commerciële variant gaat het om bedrijven met grote belangen, zoals de vliegtuigindustrie of oliemaatschappijen.”
Tiger XS, pda met twist
Op het eerste gezicht is de Tiger XS een personal digital assistant met een niet al te opwindend uiterlijk. Opvallend is wel de chipsleutel die nodig is om het apparaatje te activeren, waarvoor ook nog een pincode nodig is. De interface is eenvoudig – een commercieel besturingssysteem is uiteraard taboe. De gebruiker krijgt dan toegang tot communicatiemogelijkheden: bellen, faxen, sms’en en data versturen.
De daadwerkelijke verzending van de gegevens vindt plaats via openbare netwerken. De Tiger XS communiceert in dat geval via Bluetooth met een mobieltje of satelliettelefoon. De gegevensstroom is op dat moment al versleuteld, dus afluisteren heeft weinig zin. Pas aan de andere kant van de lijn kan een andere Tiger, mits in het bezit van de juiste sleutels, het bericht ontsleutelen.
Voor de uitgifte van die sleutels bestaat een centraal systeem, dat bij misbruik ook een apparaat uit het netwerk kan afstoten. Dat is geen overbodige feature, want het gaat nu eenmaal om persoonlijke communicatie, dus er zullen ongetwijfeld exemplaren verloren of gestolen worden, als waren het memorysticks.
In dat geval is er geen man overboord. De beveiliging staat of valt niet met het verlies van een exemplaar. De hardware is goed beschermd tegen reverse engineering. Niemand schroeft een Tiger XS zomaar even open om te kijken wat erin zit (of er een zendertje in te verstoppen). Wie het apparaatje toch open krijgt, stuit op ingenieuze maatregelen om de chips te beschermen tegen nieuwsgierigen.
De crypto-pda doet uitsluitend aan communicatie. Er wordt geen informatie in opgeslagen. De elektronica zendt vanzelfsprekend geen elektromagnetische straling uit die anderen kunnen opvangen om de aard van de communicatie vast te stellen. Kortom: supergeheim, maar je hebt er niks aan als je hem toevallig in handen krijgt.
STAATSGEHEIM
Met het beïnvloedings- en observatiesysteem van de inlichtingendienst,
per computer en satelliet, kan men direkt inloggen op mensen.
Een paar trefwoorden zijn voldoende, om de juiste persoon naar voren te halen.
Al weet men niet waar ook ter wereld iemand zich bevindt, het systeem
zoekt automatisch overeenkomende personen op.
Of deze nu in een vliegtuig onderweg is naar Australië, of gewoon thuis zit, de
computer heeft hem meteen te pakken.
Mensen zijn dus nooit kwijt of spoorloos, zoals men ons wel eens doet geloven.