Hoe sluit je scholen op het Afrikaanse platteland aan op internet? Een satellietverbinding is te duur. De stichting Viafrica, detacheerder IT-staffing en ict-vakblad Computable vragen ict'ers ideeën te komen voor betaalbaar internet voor scholen in Tanzania.
Tanzaniaanse leerlingen voldoen niet aan de landelijke opleidingseisen, omdat hun school geen internetverbinding heeft. Het nationaal curriculum zegt dat leerlingen gebruik moeten kunnen maken van e-mail en het web. Maar een internetverbinding kunnen veel scholen in Tanzania niet betalen.
De scholen aangesloten bij het CLASSworks-project van Viafrica liggen op het platteland in Tanzania (Googlemaps-kaart). In deze gebieden is eigenlijk alleen een satellietverbinding mogelijk. Een beetje bandbreedte kost al snel honderden dollars per maand. De aangesloten scholen kunnen deze bedragen niet opbrengen.
Voldoen aan het nationaal curriculum
Viafrica wil dat deze scholen wel gebruik kunnen maken van internet. Docenten zouden via het web samen lesprogramma's kunnen ontwikkelen en informatie delen. Leerlingen kunnen informatie opzoeken op internet en mailen, zoals het nationale lesprogramma voorschrijft. Het beheer van de servers kan op afstand geregeld worden.
Het uitgangspunt van het project CLASSworks is dat scholen zelf de kosten kunnen dragen. Dat betekent dat een oplossing niet duurder mag zijn dan vijftig dollar per maand per school. Er liggen in de regio Kilimanjaro dertig scholen die aangesloten zijn bij CLASSworks. Viafrica verwacht dat dit aantal gemiddeld met vijftien scholen per jaar zal groeien.
Ubuntu en Windows XP
Iedere school heeft de beschikking over twintig werkstations, waarop Ubuntu en Windows XP zijn geïnstalleerd en zijn met elkaar verbonden via een een Linux-server. De meeste van deze scholen zijn niet aangesloten op het telefoonnet en hebben geen zogeheten 'line of sight' ten opzichte van elkaar.
Viafrica schakelt de hulp in van de lezers van Computable en vraagt je te reageren op de vraag:
Op welke manier kunnen deze scholen op het platteland op internet worden aangesloten?
Wij horen graag je ideeën. Plaats deze als reactie onder dit artikel.
Computable zoekt ict’ers voor Afrika
Computable werkt samen met stichting Viafrica en detacheerder IT-Staffing om scholen in Tanzania te ondersteunen bij het gebruik en beheer van ict. Computable wil Viafrica helpen door een aantal lezers naar Afrika te sturen en vanuit Nederland met concrete oplossingen voor ict-problemen te komen. Komend jaar zullen tien ict'ers naar Afrika gezonden worden. Zij verblijven drie weken in Tanzania of Kenya. IT-Staffing verzorgt de selectie van de ict'ers en betaalt de reis- en verblijfkosten.
Interesse? Meld je aan voor het project. Of bekijk eerst meer informatie.
@ Raphael: Viafrica ondersteunt op dit moment zo’n 60 scholen en internet zou een enorme aanvulling zijn op de mogelijkheden voor de docenten. Ik ben het met je eens dat dit zonder ondersteuning zeer waarschijnlijk niet van de grond komt, maar dat is dus juist wat wij bieden. Deze vraag is inderdaad een technische, maar wordt ingebed in een veel bredere context.
@ Rob: de servers die Viafrica nu gebruikt hebben inderdaad een mailserver en webserver om een internet ervaring te simuleren. Het updaten van het materiaal dat op de servers staat is enorm tijdrovend vanwege de slechte bereikbaarheid van de scholen (rurale ligging en slechte wegen). Daarnaast zijn de scholen nu afhankelijk van de content die wij aanbieden.
Neem eens contact op met STRATOS in Den Haag.
Zij hebben een Oost-Afrika man ter plaatse
Hay Joost,
Uitgaande van de mogelijkheden van radio zou je op deze manier ook kunnen updaten. Niet alleen jullie pre-selectie, maar ook wat door de leerlingen/leraren wordt aangedragen.
Kijk eens voor inspiratie bij: http://www.pagegetter.com/
Zij bieden dienst aan voor het zoeken en ophalen van pagina(s) via mail. Dit zou het probleem van fysieke updates een stuk kleiner maken.
Als je updates en zoekopdrachten in de dal uren verwerkt kan dit ook wellicht schelen in de kosten van de uiteindelijk internet verbinding.
Succes,
Rob.
En wat mij nog net te binnen schoot … wimax, of long distance wi-fi (http://www.technologyreview.com/Infotech/20432/?a=f). Wimax is hotspot al mee bezg in Tanzania begreep ik.
G.Rob.
Inderdaad via radio golven. Router obv windenergie boven op een heuvel/berg zodat er verbinding met een stad gemaakt kan worden waar internet is en het werkt. Heb dit zelf in Malawi opgezet en hoewel het niet super snel is, kan ik hiervandaan remote bij hen inloggen.
Of het legaal is weet ik eigenlijk nog niet, zal waarschijnlijk per land verschillen.
Dit heeft alleen zin als de docenten/leerlingen ook met een computer kunnen en willen omgaan. Mijn vader heeft een soortgelijk initiatief ontplooid in Congo voor een radiozender waar binnen afzienbare tijd geen enkele computer meer bruikbaar was na besmettingen met virussen, verdwijning van onderdelen of zelfs hele apparaten en ondeskundig gebruik.
Overigens, ik vind wel dat dit primair een verantwoordelijkheid is van de Tanzaniaanse overheid en niet van de scholen zelf. Het is duidelijk dat die overheid het af laat weten, maar het lijkt me noodzakelijk om naast het zoeken van allerlei mogelijkheden via particuliere initiatieven ook via andere wegen de overheid onder druk te zetten om hun verantwoordelijkheid te nemen.
Ik heb wat ervaring met internet/e-mail via packetradio in Noord-Oeganda. Het werkt, maar het is erg langzaam en kwetsbaar. Er zitten veel schakels in de keten tussen ‘provider’ en ‘gebruikers’ die in de praktijk regelmatig uitvallen en alleen door experts weer aan de praat gemaakt kunnen worden.
Ik zou toch voor de internet-via-satelliet optie gaan.
Je zou dit kunnen financieren door een internetcafe naast de school te starten.
Creeer een line of sight m.b.v. vliegers of desnoods een gas gevuld object dat op zekere hoogte kan zweven. Simpel, goedkoop en voldoet prima.
Mijn voorstel is om de prioriteit te veranderen in het Nederlandse budget van 4.8miljard euro per jaar voor ontwikkelings samenwerking van hulp b.v. in de vorm van eten naar hulp in de vorm van internet capaciteit. Voor b.v. 200miljoen euro per jaar, verstandig ingekocht bij Inmarsat, Intelsat etc. moet voldoende bandbreedte te verwerven zijn voor tienduizenden scholen in o.a. Afrika.
Een Chinees gezegde is: “Als iemand honger heeft, moet je hem geen vis geven maar een visnet”. De jeugd onderwijs geven ondersteund door lesprogramma’s via internet komt voor mij heel dicht bij een structurele oplossing voor de problemen in Afrika.
Er is al veel IT-kennis aanwezig in Afrika , en jaarlijks komen grote aantallen Afrikanen op de arbeidsmarkt met IT en internetervaring. Het probleem voor hen is echter dat er geen geschikt werk is. De Nederlandse IT-initiatieven op het gebied van onderwijs in Afrika zijn een goede zaak, maar het aspect van werkgelegenheid zou meer aandacht kunnen krijgen. Er gaan straks Nederlandse IT-ers naar Afrika gestuurd worden, terwijl daar ook lokale IT-ers zonder baan zijn: kunnen die niet beter ingezet worden? We zouden zelfs de in Afrika beschikbare IT-capaciteit aan kunnen gaan bieden aan Nederlandse bedrijven: offshoring zorgt (zoals India laat zien) voor werk en inkomsten. Outsourcing naar Afrika gebeurt vanuit Nederland nog nauwelijks, maar zou mede door dit soort initiatieven meer aandacht kunnen krijgen. De samenwerking wordt dan ook meer gelijkwaardig, in plaats van alleen ‘hulp’. Verschillende Afrikaanse landen bieden reeds een groot scala van offshore IT- en BPO-diensten aan. In oktober vindt er in Abuja (Nigeria) weer een conferentie over plaats: http://www.gpic.nl/OutsourcingAfrica.pdf