De klimmers van de Kilimanjaro hebben de eerste dag erop zitten. Die dag verliep vooral rustig. De eerste meters naar de top zitten er inmiddels op. Computable-redacteur Diederik Toet en Sabine Lokin doen verslag.
Na ruim acht uur vliegen zetten we zondagavond voet op Tanzaniaanse bodem. We verblijven deze eerst nacht in een comfortable hotel in Moshi, aan de voet van de Kilimanjaro. De volgende avond beginnen we, na een busrit van een klein uur, aan onze tocht naar de top van Afrika's hoogste berg.
Bj het begin van e Machame-route blijken we niet de enigen. Naast enkele klimtoeristen waren er vooral veel dragers, Tanzaniaanse mannen die de bagage van de toeristen naar de vijf basiskampen dragen. Het organiseren neemt helaas veel tijd in beslag. "Polepole", zeggen ze in het Swahili, "Rustig aan." Twee uur wachten en een dosis gezonde spanning later is het eindelijk zover. We verlaten het beginpunt en stappen het tropisch regenwoud in. Op naar het eerste kamp, Machama, op 3000 meter hoogte. Een stijging van 1000 meter en zes uur langzaam lopen. Opnieuw geldt het motto 'Polepole'.
Dichte begroeiing
Zonder de top van de Kilimanjaro te zien, banen we ons een weg door de dichte begroeiiing van varens, lianen en bemoste bomen. Over kronkelige paden, steile hellingen en langs diepe afgronden volgen we gedwee onze gids Patrick. "Het kamp ligt hier om de hoek", zegt hij elk halfuur; Gaandeweg worden onze praatjes minder en vallen er langere stiltes. Achter de laatste helling doemen eindelijk onze tentjes bij Kamp Machame op. Gehaald!
De avond valt vroeg hier op de evenaar. Gewapend met onze hoofdlampjes schuiven we aan voor een mok dampende thee en later een welverdiende warme maaltijd. Het is nu al koud; dat belooft wat voor de komende dagen als we naar de top op 5895 meter lopen.
Succes allemaal! Hardstikke leuk dat dit project is opgestart. De naamgeving is erg verleidelijk, maar laten we eerlijk zijn, ook enigszins misleidend. Los van het feit dat voor elke uitdaging tegenwoordig het woord ‘expeditie’ wordt gebruikt, is de beklimming van de Kilimanjaro wel een uitdaging, maar nauwelijks een expeditie te noemen. Hoewel de ‘kili’ zelfs ??n van de 7-summits is, is de beklimming niet veel meer dan een luxe georganiseerde wandeling die eigenlijk alleen door de hoogte zwaar is/wordt. Meestal wordt er op de ‘kili’ niet de tijd genomen om goed te acclimatiseren en dus blijft het zwaar. Zou men dat wel doen, dan veranderd de ‘expeditie’ in een hele mooie, fascinerende huttentocht zoals we die van de Alpen kennen… Maar goed, het is niet de bedoeling om de inspanningen van dit team onderuit te halen, maar wel om de grootsheid van deze expeditie naar een realistische uitdaging te vertalen. Er zijn immers voldoende 50/60 die deze mooie berg elk seizoen, zonder voorbereiding bewandelen… Desondanks veel succes en vooral veel plezier!