Amerikaanse software- en hardwarebedrijven zijn meestal niet geneigd “ook maar één komma te wijzigen in hun standaardcontract”. Dat zegt ict-advocaat Coen Drion. Alleen in uitzonderingsgevallen, zoals wanneer marktterrein kan worden veroverd, hebben Europese bedrijven onderhandelingskansen.
Kleine bedrijven overschatten vaak de mogelijkheid om iets te kunnen wijzigen aan standaardcontracten van Amerikaanse hardware- en softwareleveranciers. Dat zegt ict-advocaat Coen Drion. Drion: "In zijn algemeenheid heeft het altijd zin om ict-contracten te bestuderen, maar in praktische zin niet altijd. Omdat bedrijven die een monopolie- of bijna-monopoliepositie hebben niet geneigd zijn ook maar één komma te wijzigen in het standaardcontract."
"In alle Amerikaanse softwarecontracten vind je een heel grote beperking van de aansprakelijkheid in het geval het product niet goed is. Je kunt één keer aankloppen voor een workaround of een patch, maar dat is alles wat je hebt." Toch willen Nederlandse bedrijven vaak onderdelen van standaardcontracten gewijzigd zien. "Onderhandelingen gaan altijd over de aansprakelijkheidsbeperkingen, de garantie en vaak over de vraag welk recht van toepassing is: het Amerikaanse rechtstelsel of een Europees. Bij grote Amerikaanse leveranciers lukt het bijna nooit om op dat punt een succes te boeken. Ze zeggen gewoon: ik wil het recht van mijn plaats van vestiging. Punt uit. Ga maar op je kop staan."
Onderhandelingskansen
Alleen in uitzonderingsgevallen zijn er onderhandelingskansen voor Nederlandse bedrijven. "Het hangt af van je onderhandelingspositie. Als je een doorsnee midden- en kleinbedrijf bent en je hebt veel te maken met machtige toeleveranciers, dan overschatten bedrijven vaak hun mogelijkheid om iets over die relatie te zeggen. Maar als je bijvoorbeeld Shell bent, of de Nederlandse staat, dan kun je zeggen: wij kopen alleen ict-producten op onze eigen inkoopvoorwaarden."
Ook wanneer het gaat om nieuw marktterrein staan organisaties relatief sterk volgens de ict-advocaat. Zo wist Drion voor de Open Universiteit de termijn te bekorten dat Google persoongegevens (naam en voornaam) van studenten bewaart. "Google wilde heel graag de Europese universitaire wereld in en was daardoor geneigd wel enige concessie te doen aan de standaardcontracten."
Hakken in het zand
Volgens Drion is het logisch dat Amerikaanse bedrijven terughoudend zijn in het wijzigen van hun standaardcontracten. "Het kost heel veel geld om contracten zo te krijgen zoals ze zijn. Het is gewoon heel menselijk om er dan niks aan te willen veranderen. Bovendien heeft alles uiteindelijk te maken met risicoafweging en dus met prijsbepaling. Want als je een product een zekere prijs waard is, dan heb je alle risico's die je loopt daarin meegenomen, ook de risico's van claims."
Om een onderhandelingssucces te boeken is het zaak slim te werk te gaan. "De ervaring leert dat je vaak beter in algemene bewoordingen kunt spreken dan heel specifiek te willen zijn. De OU had bijvoorbeeld kunnen zeggen: wij willen dat alles voldoet aan de Wet Persoonsgegevens. Maar dan had Google waarschijnlijk gezegd: daar weten we niks van, dat willen we niet. Zodra het concreet wordt, gaan de hakken meestal in het zand. Terwijl als je zegt: uw product moet voldoen aan alle dwingend van toepassing zijnde regels waar u toch niet om heen kunt, dan zeggen ze: ok, vooruit dan maar."
Coen Drion
Coen Drion heeft veel ervaring met de juridische coördinatie van grote projecten. Ook staat hij cliënten vaak bij als dergelijke complexe projecten in zwaar weer terechtkomen en zich bij de uitvoering geschillen voordoen tussen opdrachtgever en opdrachtnemer. Daarnaast houdt hij zich intensief bezig met internationaal contractenrecht, mededingingsrecht, openbare aanbesteding en vragen die het gebruik van nieuwe technologieën oproepen in ons (contracten)recht. Hij heeft vele tientallen artikelen en (bijdragen aan) boeken geschreven op al deze terreinen en honderden cursussen gegeven aan afgestudeerde juristen. Drion houdt zich al vele jaren bezig met specifieke uitlegproblemen rondom Engelstalige contracten die onder Nederlands recht vallen. Verder treedt hij op als arbiter en mediator. Hij staat op de voordrachtlijst van de Hoge Raad en zal naar verwachting ergens in de komende drie jaar zijn zetel als raadsheer innemen.
