Is het mogelijk om alle digitale content binnen een systeem te vervaardigen, te gebruiken en te beheren? Ik denk het niet. De wereld is veranderd en informatie valt niet meer te managen. Ik sprak hierover met Prof. dr ir Rik Maes (hoogleraar Informatie- en communicatiemanagement aan de Faculteit Economie en Bedrijfskunde van de Universiteit van Amsterdam). Zijn stelling: “in de complexe omgevingen van nu gaat informatiemanagement niet over het bieden van zekerheden, maar over het omgaan met onzekerheden. Van het beheersen naar het verwelkomen van het onverwachte.”
In de jaren tachtig werden de documentmanagementsystemen ontwikkeld om ongestructureerde informatie te automatiseren, gevolgd door enterprise content management (ecm): gericht op het managen van een breder scala aan typen content (webcontent, transacties, e-mail en audio, video,…). Maar, de wereld is in razend tempo veranderd en ook de manier waarop met kennis en informatie wordt omgegaan. Mensen gebruiken allerlei kanalen en middelen; informatie stroomt aan alle kanten organisaties in en uit, via vele systemen (blogs, wiki's, twitter, slideshare, linkedin,…). Daarbij is de hoeveelheid data in de wereld enorm gegroeid: van twee exabite 2002 naar 250 exabite in 2008. Dit is ongelimiteerd en nauwelijks meer te bevatten. En niet meer te beheersen en managen. We zullen op een andere manier na moeten gaan denken en informatie anders gaan benaderen.
Voor organisaties is het een hele stap om alle maatschappelijke en technologische veranderingen te vertalen naar hun eigen omgeving – ze hebben het hier moeilijk mee. "Waar apparaten vooral ingezet werden om te controleren, te beheersen en te meten, is de wereld nu onbeheersbaar geworden. Veel organisaties hebben dat nog te weinig door en zijn in de praktijk nog erg gericht op de klassieke automatisering – gebaseerd op de machinemetafoor, " aldus Rik Maes. "Ze denken nog altijd dat informatietechnologie iets is wat in de kelder zit – iets dat grootschalig is, intern is, technisch is en infrastructureel. We organiseren complexe grote systemen, terwijl de buitenwereld met iPhones en iMac's bezig is. En organisaties worstelen met hun ict-infrastructuren, maar – zo blijkt ook uit een studie van Accenture – 60 procent van de jongere medewerkers (< 28 jaar) wil hun eigen infrastructuur, hun eigen iPhone en Apple computer, gebruiken tijdens hun werk. Ook daar merk je nog weinig van binnen organisaties – dat is echt een discrepantie."
Veel organisaties gaan volgens Rik Maes nog uit van het beheersingsdenken; van het idee dat je controle op informatie hebt; dat die informatie van jou is, van de organisatie. "We zijn geneigd om naar de wereld te kijken vanuit de gedachte dat informatie en kennis iets is wat je in computers opslaat – iets dat je kunt opslaan in databases en kunt kopen en verkopen. We zijn bezig met structureren, ordenen en het eenduidig maken van informatie. We denken dat we kunnen beheersen, meten, controleren en sturen. Maar in de realiteit is dat niet houdbaar. De werkelijkheid is anders: mensen, klanten en nieuwe medewerkers leven in de veranderde wereld – en dat is een andere wereld."
"Ict is fundamenteel onbeheersbaar en dat geldt in overtreffende mate voor informatie," aldus Rik Maes.
Voor wie geïnteresseerd in het volledige interview van mij met Rik Maes, kan een mailtje sturen naar: daphne@depasse.nl
Informatie leeft niet in een geisoleerde omgeving, het komt overal vandaan en gaat overal heen. Dat vergt ander soort beveiligingsaanpak, waarbij je veel meer naar de eindgebruiker moet gaan kijken, dan alleen de locatie en het systeem waar het is opgeslagen. M.a.w. wie doet wat met welke informatie en kan deze persoon de informatie op de juiste waarde schatten? Is de eindgebruiker zich bewust dat je bepaalde informatie (zakelijk en prive) beter niet op een social network website kan plaatsen? Hoe weet je dat de bron van de informatie integer is, of geloof je alles wat je aan informatie aangeboden krijgt?
Al neem je nog zoveel technische maatregelen, uiteindelijk zijn het mensen die iets met informatie doen.
Ben benieuwd of hier gesteld wordt dat digitale content hetzelfde is als informatie. Ook goed 6 jaar later 🙂
Digitale inhoud is goed te meten in bytes (en dus aantallen). Informatie is subjectief en daardoor complexer. Bij een verzameling zou ik uitgaan van de relevantie. En ja, niet alle digitale content is relevant.
Dafne, cum laude afgestudeerd in informatie management en werkzaam in haar vak, is het eens met Prof. dr ir Rik Maes (hoogleraar Informatie- en communicatiemanagement. Ze zijn eruit :
informatie is toch niet meer te managen. Niet meer bij te houden. Weg met die EMC/NetApp ge-tier-elantijn storage. Bring your own smartphone.
hoe zouden die job intake gesprekken gaan voor dat soort klussen ? en die studie ? Bigdata analysis is zo 2014. Je gaat het zien als je het door hebt.