Ik ben het afgelopen jaar veertig geworden en ik vind veertig een vervelende leeftijd. Veertig is een leeftijd van niks. Je hebt bijvoorbeeld geen veertigersparty's. Dat zou ook een heel suf feest zijn. Laten we 's middags afspreken bij de Ikea, dan hebben we kinderenopvang. Je kunt beter vijftig worden. Van alle bejaarde mensen ben jij dan tenminste nog de fitste. Maar iemand van veertig is een verlepte dertiger.
Je kunt iemand van veertig ook het beste vergelijken met een appel die al de hele week in de fruitmand ligt. Je ziet hem liggen en je denkt, die ziet er nog goed uit! Totdat je er drie nieuwe appels naast legt. Op dat moment weet je: ik ga echt niet in die volle stofzuigerzak bijten.
Het beroerde is, ik begin me ook te gedragen als iemand van veertig. Ik betrapte mezelf er laatst op dat ik zei: ik ga zaterdagochtend niet uitslapen, want dat vind ik zonde van mijn dag. Dan begin je oud te worden. Ik heb laatst in het park gewandeld met mijn handen op de rug. Dan ben je oud. Ik weet nog heel goed dat er voor het eerst iemand ‘meneer' tegen mij zei. Dat was bij de McDonald's. Als je overigens weet dat ik nu verwijs naar die reclame van McDonald's, dan ben je ook oud.
Maar het ergste is, ik ben voor de ict-branche afgeschreven. Ik kan het museum in, samen met al die cobolkrassers en ex-gedetacheerden van de Belastingdienst. Ik ben een ponskaart-opa, een vier-zesentachtiger fossiel. Mijn dochter van vier heeft meer open source op haar laptop staan dan ik. Ik ga de rest van mijn leven Pacman spelen.
Gelukkig gaat de AOW-leeftijd omhoog, dus er is nog tijd genoeg om me om te scholen.
Ach Spoelstra, maak je niet zo dik…
Ik heb 23 jaar in het basisonderwijs gestaan, ben halverwege de veertig naar de automatisering verhuisd – nog lang niet te oud om te leren – heb mezelf programmeren aangeleerd en na een jaar of vijf als programmeur aan de slag te zijn geweest ben ik op mijn 52e(!) nog overgestapt naar systeembeheer.
Kortom: ook hier geldt, dat je zo oud bent als dat je je voelt.
Eerlijkheidshalve moet ik wel bekennen dat de laatste overstap me zoveel energie heeft gekost dat ik weet dat ik dat niet n?g een keer op zal kunnen brengen…
Maar VEERTIG OUD? Ga weg!
Gefeliciteerd Jacob! Je weet toch dat bij 40 het leven pas begint? Je hebt nu de kennis en ervaring die je nodig hebt om de volgende 40 jaar succesvol te maken.
Ik kan het weten, ben 40 en 11 maanden.
En ook ik ga juist nu een ‘switch’ trachten te bewerkstelligen.
Maar – zoals ik altijd zeg: Ik ben 27, alleen is mijn lichaam het daar niet mee eens 🙂
Beste meneer Tuijnman,
Altijd fijn om te horen wanneer iemand de moed heeft vergaard om zijn nood te klagen, die ik volledig onderschrijf overigens, dat het onzin is. Dit zonder verdere achtergronden te kennen. Het is net als iemand die van zijn ziekte vertelt als antwoord te geven dat jij die niet hebt. Er zijn namelijk altijd uitzonderingen en mensen die geluk hebben. Of om een of andere reden in een omgeving zitten, waar men denkt dat ze niet gemist kunt worden. En verder leven we in een apenland, waar IT wordt afgekort als ICT in de hoop dat iemand ??n van de afkortingen kan thuisbrengen. Ik ben nu 63 en heb zo’n 50 sollicitaties gedaan na mijn 55e. Te oud, verouderde opleidingen, etc. Dat weet men zonder de persoon te zien. In Engeland heb ik een systeem opgezet, wat door een oud-collega nog steeds wordt onderhouden. Die man is ouder dan ik. Hier wordt je inderdaad na je 40e in een heleboel disciplines niet serieus genomen. En dan na je 65e blijven werken? Lachen…
Gefeliciteerd met het behalen van je 40ste jaarring Jacob! Ik ben benieuwd of je je pensioen zal halen tussen de beeldschermen en keyboards 🙂
“Afgeschreven ict-er”
Ik kan me precies je gevoel omschrijven, een mensenlijk wezen dat – net als de indertijd aangeschafte hardware aan de kant word geschoven omdat zij,hij:
– te intelligent (denkt zelf na!)
– te oud (dus ervaren, niet manipuleerbaar) is
– te ervaren is (bedreiging voor bedrijfscultuur)
– te duur (ervaringsjaren, leeftijdschaal, onderhoud)
– ondernemers-risicio (qua ziektekosten)
Leeftijds-crisis?
Zolang de arbeidsmarkt kan blijven voorzien in een verse aanvoerstroom van jonge, makke en onwetende arbeidskrachten zal leeftijd steeds meer tegen je gaan en kan de industrie deze onwettelijke discriminatie blijven volhouden.. kredietcrisis of niet.
O nee, dit bevestigt mijn angst!
Ik wordt in december 40 en zie er enorm tegen op!
Om me zelf een beetje te troosten heb ik alvast een oude Porsche gekocht. Nu zit je pas in een midlife crisis zei mijn vrouw. Zucht.
En mijn specialisme is ICT, en wel IBM Lotus Notes / Domino…. Wat? Gebruiken mensen dat nog? En dan moet je uitleggen dat Lotus Notes nog lang niet uitgestorven is. De Notes specialisten wel steeds meer. En dat is dan mijn voordeel, als “oude ict-er” neem je een hele vracht ervaring mee. En dat leer je niet op school. En vaak, als je ouder wordt leer je beter met de mensen en problemen om te gaan, soms ook door schade en schande. En om naar jouw tekst te refereren: zoek maar eens een Cobol specialist, en vraag, als je hem al vind, eens naar zijn tarief.
Eigenlijk is het dan toch niet zo erg om ouder te worden!
Jongens jongens….wat een trutjes zijn jullie zeg bah.
In een ander artikel heb ik ook al gereageerd omtrent leeftijd gezannik. Op mijn 47ste nog van baan gewisseld en kon uit maar liefst 4 werkgevers kiezen, overal aangenomen dus.
Gewoon jezelf zijn dat is alles.
En eentje gekozen uiteindelijk waar ik nog steeds werk. =;-)
@Ton Strik, 09-09-2009 13:39:
Sorry als mijn reactie tegen het zere been was, Ton. Ik hoopte slechts aan te geven dat leeftijd op zich geen reden tot paniek HOEFT te zijn – het is geen wetmatigheid dat leeftijd je per definitie tot bankzitten veroordeelt, maar de realiteit gebiedt me natuurlijk wel te onderkennen dat het hier in de praktijk toch wel vaak op neer komt…
@Ron T.
Zolang je iets te bieden hebt waar de industrie ECHT op zit te wachten maakt leeftijd (nog) niet uit. Dan geldt er simpelweg de vraag-aanbod wet. Daarnaast is het net of deze maatschappij geconditioneerd word om ouder-wordende mensen af te stoten, te weren uit het arbeidsproces.
Zou dit iets te maken hebben met de kwakkelende pensioenvoorziening in dit land? Of de geplande uitroeiing van de wereldbevolking door Bilderberg Groep en omstreken. Niets is toeval 😉 en er word meer geregeld achter de schermpjes dan het daglicht kan vedragen.
Ach 40, tja toch een mooie leeftijd….
Kun je nadenken over het feit wat werkelijk gelukkig maakt: veel geld of een goede baan cq. een GOEDE kostenbewuste – maar sociale- werkgever.
Ik ben sinds vorig jaar de 50 gepasseerd, bijna blut, reeds 3 jaar werkloos, toch maar omgeschoold tot (Junior)-tester. Heeft nog niets opgeleverd helaas. Werkgevers denken dat met oprekken van pensioenleeftijd naar 67 ik alsnog aan een baan kan komen. HA HA HA. Meneer Spoelstra ik wens u alle geluk van de wereld toe want binnenkort bent u ook te duur 🙁 etc etc etc etc.