Ik vermoed dat het geen verrassing is als ik schrijf dat ict-en business-mensen het wel eens lastig vinden om goed te communiceren. De prangende vraag is: hoe komt dat nou?
Mijn hypothese is dat ict’ers Flatlanders zijn. Wat is een Flatlander? Iemand die in twee dimensies leeft, terwijl de business in meerdere dimensies leeft; Spaceland. Ict’ers zijn supergoed in het bedenken van oplossingen die consistent, perfect en vaak ook mooi zijn. Probleem is dat die perfectie zich beperkt tot enkele dimensies, terwijl business-mensen in meerdere dimensies tegelijkertijd leven. Of zoals Remko van der Pols, mijn lotgenoot in beroepsfantasie, dat heel mooi zegt: 'Ict’ers streven perfectie na terwijl business-mensen in imperfectie leven.'
Een eigenschap van een tweedimensionale Flatlander is dat hij zich weinig van een derde dimensie kan voorstellen. De volgende video geeft het mooi weer: http://www.youtube.com/watch?v=BWyTxCsIXE4.
Vertaal dat terug naar de ict. De business komt wel eens met gedrag dat ict niet snapt. Iets dat voor de ict'er als volstrekt irrationeel overkomt. Wat is er in hemelsnaam aan de hand, vraagt de ict'er zich af. Dat komt, volgens mijn hypothese, omdat de business een extra dimensie aanboort.
Hieruit vloeit voort dat het voor de ict'er vele malen moeilijker is om de extra dimensies van de business te begrijpen dan het voor de business is om minder dimensies te overzien. Ergo, het is eerder aan de business om het gat tussen business en ict te overbruggen dan andersom.
Prikkelende stelling hoor! Samenwerken doe je éénzijdig? Je hoeft je niet in te leven in de ander, je hebt een beperking en mag daarom je eigen fictie handhaven? Kom op! Get Real!
” …. Ergo, het is eerder aan de business om het gat tussen business en ict te overbruggen dan andersom…..”
Sorry, maar ik dacht dat ICT dienstverlening betekende …. Ergo, het is aan de ICT om zich “opener” op te stellen.
Ik kan je conclusie wel herkennen. Voor veel van mijn collega’s (niet alle!!!!) lijkt het vaak wel onmogelijk om zich in te leven in een ‘business’ beslissing. Met een beetje begrip en de moeite nemen om iets uit te leggen vanuit het andere standpunt kan je dan veel bereiken.
Vreemd genoeg moet ik concluderen dat de ICT’er als logisch denker vaak in absolute zin wel gelijk heeft, maar dat hij/zij dan bepaalde dimensies weg laat die niet voor hem/haar direct rationeel verklaarbaar zijn of verband houden met de beslissing.
Dan denk ik aan zaken als wat de concurrentie doet, wat de klant verwacht en ook bijvoorbeeld vergeten dat de klant niet altijd een IQ van 140+ heeft. (je bent toch zo logisch? waarom besef je dit dan niet?)
Ik betwijfel alleen of dit typisch voor ICT’ers is. Als dat wel zo is moet ik zo snel mogelijk een andere baan zoeken…
Business = Politiek
It = Techniek
Busines werkt als je 51% voor jou hebt
It werkt alleen als je 100% hebt
Stukje geschreven door een business-mens, da’s duidelijk 🙂
De afstand tussen ict en business wordt veelal in stand gehouden door een “klant – leverancier relatie” tussen ict en business en door het gegeven dat ict vooral als “ondersteunend” wordt gezien (of zich zo opstelt).
Als ict als strategisch middel wordt gezien voor het behalen van de business doelen, zal die afstand verdwijnen. Ik ben het er van harte mee eens dat het initiatief voor het juist inzetten van ict bij de business ligt.
Het verhaal lijkt te gaan over de samenwerking tussen een autist en een schizofreen.
ICT-ers leven in het nu met de drie klassieke dimensies om die te digitaliseren. Business mensen zien vier dimensies, waarvan de tijd het belangrijkst is. Maar ze leven het liefst in de vijfde dimensie met klanten die ze nog niet hebben, om ze concepten, producten en diensten te verkopen waarvan nog niet bekend is of en welke problemen ze kunnen oplossen.
Gelukkig hebben ICT-ers en Business mensen toch nog drie echte dimensies die de klant ook kent. En soms snappen ze ook de klant.
“Hieruit vloeit voort dat het voor de ict’er vele malen moeilijker is om de extra dimensies van de business te begrijpen dan het voor de business is om minder dimensies te overzien.”
1. Het zou ook helpen als “de business-men” eens wat meer interesse toonden, leren luisteren in de mensen waaruit hun ICT-BUSINESS_FUNDAMENT bestaat.
Dat weten ze eerst wat ze in huis hebben, alvorens ze – als ongeleide projectielen – allerhande wilde bla bla bla business plannen opstarten, zonder dat ze zich van bewust zijn dat ze er geen mensen en ict-fundament voor hebben om dit te realiseren 😉
“Ergo, het is eerder aan de business om het gat tussen business en ict te overbruggen dan andersom.”
2. Wanneer in BEIDE kampen tijdens hun opleidings-richtingen eens DIEPER ingegaan werd op de aspecten van de andere tak, had je dit probleem ook niet. Dan begrepen ze elkaar al in de schoolbanken. Maar ja. opleiden voor de praktijk is ook een echt vak! Dat moet je niet aan de staat overlaten, dan gaat het fout
Wat de gestelde hypothese betreft:
3. ICTers (moeten wel) staan idd in het Flatland met beide benen op de grond in het hier en nu, de harde realiteit, terwijl “de business-men” vaak letterlijk en figuurlijk in hoger sferen zweven zonder maar enig besef (te willen) hebben wat er voor nodig is om hun
“Cyberspace / Spaceland” ideeen te laten werken in Flatland.
4. Tevens word vaak door “de businessman” verwacht dat de ict-ers ook nog feilloos kunnen functioneren in “Hyperspace”, het vacuum tussen Flatland en Spaceland. Dit is noodzakelijk om de “Spaceland ideeen” uit de clouds te krijgen en ge-implementeerd in Flatland, daar waar het allemaal werkelijk gebeurd. (en dat voor een schijntje van het salaris van een “Spacelander”).
Geweldige emotioneel-felle, rationeel-scherpe, geestige en treffende reacties: dank, dank, dank! Het zal duidelijk zijn dat dit work-in-progress is – gisteravond voor het eerst een veel genuanceerder verhaal in Antwerpen gepresenteerd en vanochtend in Brussel en ook daar stof tot nadenken opgedaan. Wil ook in andere krijgen presenteren – daag/nodig me uit 😉 Belangrijkste constatering is dat het onderwerp leeft!
Leuk verhaal en komt heel bekend voor. Toch kan ik me niet vinden in de conclusie. Het tegenovergestelde zie ik net zo vaak gebeuren: “De ICT komt wel eens met iets dat voor de business als volstrekt irrelevant overkomt”.
Om bij Flatland te blijven denk ik dat de business ook Flatlanders zijn, maar dan haaks op het Flatland van de ICT. Er is een gemeenschappelijke lijn en ten opzichte van elkaar hebben beiden een ‘extra dimensie’.
Er zijn slechts weinigen in staat om zich als Dr. Quantum uit Spaceland in de beide dimensies te bewegen.
“DE ict-er” bestaat niet, derhalve een zinloos artikel.
Hou nu eens op met mensen in hokjes te plaatsen!
Na zo’n 15 jaar in de IT werkzaam te zijn, heb ik allerhande types gezien. En inderdaad, sommigen voldoen aan de beschrijving uit dit artikel, maar velen ook niet.
De één zal blijven hangen achter zijn pc en blijven programmeren in cobol, de ander groeit door naar program manager of systeemarchitect.
En weet je, ze zijn me allemaal even lief; je hebt ze allemaal nodig om een goed product te maken.
Een IT-er die niet snapt hoe de businesskant in elkaar zit kan lastig zijn, maar een business-man(vrouw) die geen idee heeft van de techniek echter nog veel lastiger. Die verkopen dingen die technisch niet of nauwelijks haalbaar zijn, laat staan binnen de daarvoor gegeven tijd