Jammer dat de heren Van Kooten en De Bie niet meer actief zijn met het Simplisties Verbond. Ik zou ze graag eens loslaten op het ict-jargon. Zeg maar een soort Keek op de ICT. Ict'ers hebben altijd al de drang gehad om eenvoudige toepassingen en functionaliteiten veel ingewikkelder uit te leggen dan nodig.
Internet en webtoepassingen zorgen ervoor dat het jargon ook steeds meer in de marketing- en communicatiewereld terecht komt. In plaats dat de communicatoren wat meer oppositie voeren en het ict-jargon terugbrengen tot de kern, nemen ze het steeds meer over.
Wat moet ik bijvoorbeeld met online reputatiemanagement, social media strategie en webcare? Allemaal nieuwe woorden waar managers van in de war raken en die de indruk geven dat het losse onderdelen zijn, die je apart kunt managen. Zie je al voor je? 'Zeg Roderick, waar zijn de collega's van communicatie?' Waarop zijn collega antwoordt: 'O, die is in overleg met de online reputatiemanager, de social mediastrateeg en de medewerker webcare.'
Laten we het simplisties houden; een organisatie heeft doelstellingen, een missie en een visie. Daarnaast kent een organisatie zijn identiteit en heeft een imago. Reputatie is een onderdeel van imago, de wijze waarop anderen je ervaren. Veel aandacht voor je klanten en service is een manier om positief aan je imago te werken. Dat los je niet op met een aparte reputatiemanager, online of niet.
Social media zegt iets over nieuwe communicatiekanalen. Deze kanalen zijn een onderdeel van je communicatiestrategie. De wijze waarop je communiceert met je aandeelhouders, klanten en leveranciers toets je aan je gewenste imago. Twitter, Linkedin en Facebook zijn slechts simpele communicatiekanalen die sinds kort worden toegepast door een aantal doelgroepen. Passen de kanalen in je communicatiestrategie en gebruikt je doelgroep ze, dan breng je ze onder in je communicatiemiddelen.
Een social mediastrateeg is een volstrekt overbodige titel. Mocht iemand zich binnenkort met die titel aan mij voorstellen, dan ga ik ‘m met een mattenklopper te lijf.
Dankuwel briljant, social mediastrateeg, zo ga ik me noemen! Met specialisatie webcare! WOW
Nou, meneer Van Vliet, pak de mattenklopper er maar vast bij! Kom maar op!
Ik ben werkzaam als zelfstandig PR-adviseur en social media strategist, toevallig met een neven-specialisatie in webcare.
Ook ik heb een grootst mogelijk hekel aan de marketingjargon brakende manager die bij elke hipperdepip nieuwe trend meteen op de voorste rij gaat staan om even te laten zien dat hij koning van de apenrots is. Bah.
Maar in dit geval, meneer Van Vliet, slaat u de plank behoorlijk mis met uw mattenkloppertje. Het onderbrengen van social media en online reputatie bij een daartoe gespecialiseerd persoon draagt bij aan de volwassenwording van het communicatievak.
Tien jaar geleden, toen ik begon te werken in de internetwereld, was dat maar een vreemde functietitel: internetmanager. Internet was geen vak, maar een uit de hand gelopen hobby. Nu hebben we bij de overheid zelfs types rondlopen die zichzelf adviseur e-overheid noemen. Daar zou een normaal mens maar van in de war zijn geraakt, destijds.
Langzaamaan komt het besef in het bedrijfsleven, de overheid hobbelt daar minder achteraan dan voorheen, dat social media een integraal onderdeel is geworden van de dagelijkse tijdsbesteding en menselijke interactie – net zoals het internet dat al tien jaar in toenemende mate is. Logisch, meer dan de helft van de Nederlanders zit op Hyves, Facebook telt wereldwijd een half miljard mensen en communicatie via social media neemt stevig toe, dat bewijzen álle cijfers.
Dat betekent dat – net als in het verleden gebeurde met internet – dit deelterrein van communicatie niet meer kan ressorten onder een persoon die het er maar bij doet. Om webcare en online reputatiemanagement serieus te nemen, dienen bedrijven er fte voor vrij te maken – en dat gebeurt ook in toenemende mate.
Een succesvolle sociale strategie implementeren in je communicatiestrategie kost tijd, overtuigingskracht (vooral om met de mattenkloppende adviseurs van de oude stempel om te gaan, trouwens) en vooral een lange adem. Het bewijs voor de noodzaak van social media inzet zit pas in de lange termijn, na veel vallen en opstaan.
Professionals – overigens met een stevige achtergrond in communicatie én internet – die daar ten volle zich op kunnen focussen, dáár zijn bedrijven bij gebaat. Niet bij orakelende adviseurs die het allemaal maar onzin vinden, zo’n specialisatie.
Vergelijk het met voetbal. Je zet een keeper ook niet in de spits?
Zal ik je eens wat geinigs vertellen? Ik heb deze column gevonden via de webcare-oplossing van Clipit, waarmee ik Nederlandse discussies rondom online reputatie kan volgen. Nou jij weer….
TV is niet hetzelfde als dood papier en radio is ook weer anders. Er is m.i. wel ruimte voor specialisatie. Een echte specialist op het gebied van social media zal echt meer moeten brengen dan het beheren van ingekochte diensten van bijv. clipit.
Ik voel natuurlijk wel mee met van Vliet. De toegevoegde waarde van veel van de genoemde specialisten is op dit moment wisselend. Dit komt omdat er in paniek een greep word gedaan naar social media. De mogelijkheden om met klanten in contact te komen zullen meer ingezet moeten worden (web’care’) en daarmee de legimiteit van deze nieuwe beroepsgroep met resultaten aantoonbaar maken (hoewel meetbaarheid een probleem blijft). De mattenklopper is hopelijk binnenkort dus niet meer nodig!
Overigens ben ik persoonlijk allergisch voor de titel manager. Hoe kun je jezelf nu bijv. reputatiemanager noemen? Aan wie word er dan leiding gegeven? Laten we die mattenklopper eens inzetten om daar een einde aan te maken.
Disclaimer: ik ben specialist op het gebied van software niet social media.
@ Remco Janssen,
mijn opmerking was cynisch bedoeld en als je zegt ”
marketingjargon braken” dan moet je eigen tekst nog eens goed lezen, ik had lachkrampen na afloop.
wat vervelend…. had een heel epistel geschreven – wordt mijn commentaar niet geplaatst.
Enfin, ik ga het niet herhalen, maar ik ga je wel vragen: als het dan niet nodig is, waarom schrijf je dan zelf dergelijke stukken: https://www.computable.nl/artikel/ict_topics/overheid/3332813/1277202/van-vliet-ruis-in-social-media.html
Ik snap je probleem…. ik heb een hekel aan de meeste Social Media Managers omdat zij denken dat Social Media het antwoord op alles is in plaats van een ander middel/ een andere manier om een probleem op te lossen. Ze zien het als apart onderdeel in plaats van holistisch binnen de keten van onderdelen die nodig zijn om research/communicatie/productontwikkeling/klantenservicete laten slagen.
Maargoed, zo denken vele internetmarketeers ook (die denken dat hun affiliate of searchcampagne voor alle verkopen zorgt…. zonder dat ze er rekening mee houden dat alle communicatie ervoor er voor zorgt dat die mensen alleen nog die laatste drempel over hoeven)
@Jan van Leeuwen: heb je mij de woorden retentie en ROI horen bezigen? Valt best mee met mijn jargon… Focussen is een foute term, geef ik toe. En in de categorie social mediaspraak heb ik alleen interactie gebruikt, niet eens termen als conversatie, dialoog en engagement…;-)
@koningwoning: Dáár moet je social media strateeg (geen managers, tenzij je een heel programma met werknemers onder je hoede hebt): vertellen waar het wél en NIÉT goed voor is.
Ik denk dat u de komende tijd veel mattenkloppers gaat verslijten mijnheer Van Vliet.
In een gedeelte van uw verhaal kan ik me wel vinden en ben van mening dat juist marketing bobo’s veelvuldig misbruik maken van de termen, en als er nog geen Engelse term voor is, die zelf wel verzinnen.
Dat de rol van sociale media binnen bedrijven en op de werkvloer steeds groter wordt zal u niet ontgaan zijn. Bij de overheid is er het orgaan Ambtenaar 2.0 dat werken 2.0, omgaan met sociale media, promoot en mensen er mee om leert gaan. Daar heb je specialisten voor nodig. Mensen met kennis, ervaring en inzicht.
Toen bedrijven het internet ontdekten en begonnen met een digitale folder of visite kaartje. Want veel meer was de web site van veel bedrijven destijds niet. In die tijd kon iedereen met een beetje HTML kennis de site wel onderhouden, daar was geen specialist voor nodig. Naarmate de web sites uitgebreider en complexer werden werd het beheer ook steeds lastiger en werd een webmaster aangesteld. Waarschijnlijk zult u dat ook een overbodige rol vinden.
Nu web 2.0 op stoom begint te raken, en steeds meer zijn weg vindt binnen bedrijven, zie je de noodzaak ontstaan dit goed te gaan managen. Niet alleen sociale media inzetten als communicatie en marketing kanaal, maar ook er voor zorgen dat medewerkers er op de juiste manier mee om gaan.
Waar Youp van ’t Hek één oudejaar conference voor nodig had om Buckler van de markt te krijgen, kan een populaire Twitteraar dit ook voor elkaar krijgen. Een gefrustreerde werknemer kan Twitter gebruiken om de vuile was van het bedrijf buiten te hangen. Voorkomen kun je dit nooit, maar wel voorbereiden op dat het een keer gebeurd.
Ik had toevallig vandaag juist een blog (http://blog.waarisguus.nl) geschreven wat er allemaal kan gebeuren met een tweet op Twitter en waar die terecht kan komen. Als je als bedrijf gebruik maakt van sociale media zijn dit prettige dingen om te weten.
Overigens ben ik via een tweet op Twitter van Remco Janssen op dit artikel uitgekomen.
Van Vliet schrijft erover dat hij zich ergert aan een overvloed van wazig taalgebruik en barbarisme, als voorbeeld wijdt hij uit naar de social media van tegenwoordig.
Remco Janssen gaat vervolgens primair een van de functies die als voorbeeld werd genoemd verdedigen en laat daarbij zijn arsenaal aan wazig taalgebruik en barbarisme door zijn post heen trompeteren.
Trouwens over de social media gesproken op de site despair staat een mooie demotivator erover:
Blogging
“Never before have so many written so much to so few”
@van Vliet, briljant artikel, spijker op z’n kop als je het mij vraagt.
Ook leuk om te lezen dat er een hoop mensen meteen op hun teentjes getrapt zijn als er een kritische blik geworpen wordt op de diverse ‘nieuwe’ functies die internet en marketing gerelateerd zijn.
Persoonlijk ben ik benieuwd naar de opbrengsten op lange termijn. Ik kan me nog een ‘second life’ herinneren waarin grote bedrijven (ik meen onder ander abn-amro) veel geld stopten om hun merk in de virtuele wereld veilig te stellen.
Faceboek, Twitter etc. zijn relatief nieuw en spannend, en organisaties zijn bang de boot te missen. Maar welke boot precies?
Waarom ik lachen moest:
hipperdepip
strategist
ressorten
noodzaak van social media inzet
een stevige achtergrond, daar denk ik aan wat anders.