Een organisatie, wiens naam ik niet mag zeggen, toverde enige tijd geleden als een Ministerie van Magie een nieuwe versie van het Framework, wiens naam wij niet mogen zeggen, uit de hoge hoed van een groep consultants. Deze organisatie noemde zichzelf daarna eigenaar van dit Framework.
Ondanks dat schaamteloos naar andere theorieën was gekeken bij het samenstellen van dit Framework, wiens naam wij niet mogen zeggen, werd een ieder die zonder te betalen gebruik wilde maken van die naam gedreigd met rechtszaken. Er zijn verschillende voorbeelden van te vinden maar onder andere op de site van www.itskeptic.org vinden we het verhaal van Michael. Michael die in zijn PhD thesis (in het Duits) een enkele keer een verwijzing maakt naar het Framework, wiens naam wij niet mogen noemen, wordt om die reden gedreigd met juridische stappen.
Hoe kan het zijn dat een student op basis van een afstudeer thesis wordt gedreigd door deze, voor hem, buitenlandse organisatie? Waarom heeft het Ministerie van Magie deze macht? En waarom accepteren wij dat nog met ons allen?
Uit de basis van de vorige versie van het Framework, wiens naam wij niet mogen zeggen, ontstond enige jaren een mooi alternatief: een ISO-normering. Ondertussen heeft deze normering aan kracht gewonnen en is een prima alternatief ontstaan. Ook kennen we intussen een certiferingstraject naast het dure traject van het Framework, wiens naam wij niet mogen noemen. Dus als wij zo veel waarde hechten aan certificeringen ligt daar een prachtig pad om te gaan. En zoals Voldemort een groot deel van zijn krachten aan Harry Potter schonk zo kreeg deze ISO-normering ook al het goede mee, in al zijn eenvoud, van het Framework, wiens naam ik niet mag zeggen.
En we weten bijna allemaal hoe het afliep met Voldemort en Harry Potter. Harry verslaat Voldemort en het goede overwint.
Voor de duidelijkheid: iedere overeenkomst of gelijkenis met werkelijk bestaande frameworks of organisatie berust louter op toeval.
Ik loof een prijs uit: wie de naam van het framework kent, waar Aad het over heeft, en als eerste raadt en hier bekend maakt, krijgt een gratis les op het gebied van IT Service Management van Hogeschool NOVI, waarin een framework weliswaar niet centraal staat, maar wel op onderscheidende wijze aan bod komt.
Is het
OSMF, The Open Service Management Framework
framework?
OSMF mag door iedereen vrij en blij gebruikt worden!
OSMF is in deze setting meer Ron of Hermelien. Guess again. 🙂
ITIL, ITIL3, ITSM, ITSMF, ASL, BISL, COBIT, ISO 20000 of BS1500 dan?
ValIT?
Dit is gewoon een prachtige reflectie Aad – Mooi gedaan. Spijtig dat sommige namen weggelaten zijn.
Maar helaas is het hier geen verhaal, maar echt – en het speelt zich niet af in de wereld van Harry Potter, maar helemaal in onze echte wereld.
Waar is de tijd dat ITIL (r) nog Public Domain was – of was het dat dan ook nooit? 😉
Een list frameworks opnoemen kunnen we allemaal 🙂 Er kan er echter maar één zijn die zich zo gedraagt: ITIL (r) (vergeet vooral de “(r)” niet).
Na correctie van een goed docent, van een nog beter opleidingsinstituut 🙂
Service Management, a Potter story
An organisation, whose name I can’t mention, conjured up not that long ago – not unlike the Ministry of Magic – a new version of The Framework whose name I can’t mention. This organisation then started to refer to themselves as the owner of the framework.
Despite the fact that while they were creating the framework whose name I can’t mention they unashamedly used the ideas of other frameworks, they now threaten anybody who uses their name with legal action. There are several examples publicly available and one of them can be found on the http://www.itskeptic.org website. Read Michael’s story: Michael wrote his PhD thesis (in German) and made some references to the framework – whose name I can’t mention – and his now threatened with legal action.
How is it possible that a student is threatened by a foreign company because of a PhD thesis? Why does the Ministry of Magic has this much power? And why do we all allow this to happen?
A few years ago a beautiful alternative emerged, based on the previous version of The Framework whose name we can’t mention: an ISO standard. This standard has gained in strength and has turned into a great alternative. We also know of an alternative to the expensive certification pathway for The Framework whose name I can’t mention. So there is a fantastic alternative pathway when we really value certification that much.
The ISO standard received all the good stuff, in all its simplicity, from The Framework whose name I can’t mention akin to the way Voldemort gave a large portion of his power to Harry Potter. And we all know how it ended for Voldemort and Harry Potter: Harry defeats Voldemort and good wins over evil.
Caveat: all similarity or reference to any true and existing frameworks or organisation are purely coincidence
Leuke puzzel.
Spoiler: ’t is SFIA.
Zie: http://www.itskeptic.org/why-i-cant-talk-about-sfia-my-clients
en: http://www.sfia.org.uk/
En het valt reuze mee, qua prijs en regelgeving.