Het gaat slecht met it'ers in Nederland. Tenminste, als ik al het nieuws en de reacties erop van de laatste maanden mag geloven. De werkloosheid is de afgelopen jaren dramatisch gestegen en met name de oudere it'er komt niet meer aan de bak.
Door de economische crisis zijn veel organisaties gaan bezuinigen en hebben hun vizier met name gericht op ‘kostenposten als ict’. Ook de trend om it-werk te ‘offshoren’ heeft een belangrijke bijdrage aan de werkloosheid geleverd. Nu de economie weer wat aantrekt zoeken bedrijven met name jonge en minder dure, nieuwe medewerkers. Tenminste, dit zijn de argumenten die nu door een groep van it-oudgedienden aangevoerd worden.
Voor die groep heb ik slecht en goed nieuws. In plaats van de grote boze buitenwereld de schuld geven van de ontstane situatie, zou je eerst eens goed in de spiegel moeten kijken en bedenken wat jezelf anders had kunnen doen. Ict is een vakgebied dat continue in beweging is en waar het continue bijhouden van kennis een absolute voorwaarde is. Maar al te vaak zie ik mensen die daar moeite mee hebben de makkelijkste weg kiezen. Een software engineer die in plaats van zijn vak bij te houden een vage rol kiest als: ‘brug tussen business en it’ of: ‘kwaliteitsmedewerker’. Een rol waar ze zich van negen tot vijf mee onledig houden en waar ze na werktijd niet meer aan hoeven denken. Een rol ook waarbij niet verlangd wordt om continue bij te blijven. Tenminste, dat denken ze…
Tijden zijn veranderd. De mystiek die it altijd omgeven heeft is helemaal verdwenen. Er wordt genadeloos zichtbaar wie welke waarde toevoegt. Wanneer die waarde te laag blijkt, zal, zoals dat voor elke andere functie ook geldt, de positie komen te vervallen. Wie wil er nu mensen aannemen die geen vak meer beheersen of sterk verouderde kennis hebben? Wie wil er mensen in dienst hebben die uitstralen dat ze enkel werken om te leven en niet begrijpen dat werken ook leven is? Niemand toch? Tenminste, wij niet in ieder geval.
Stop dan ook met wijzen naar de veranderde economie of andere externe factoren en snap dat je daarbij met drie vingers naar jezelf wijst. Accepteer dat de wereld niet met jou blijft stilstaan en zorg ervoor dat je bijblijft. Dat gaat het eenvoudigst als je dat werk doet waar je hart ligt. Werk waar je ook buiten werktijd nog met veel enthousiasme aan denkt of in je hoofd mee bezig bent. Ik ben ervan overtuigd dat er voor zulke vakmensen altijd een baan is. Hoe oud ze ook zijn.
‘Kostenposten als ict’ tegenover ‘Wie wil er nu mensen aannemen die geen vak meer beheersen of sterk verouderde kennis hebben?’. Tegenover jongeren die nieuwe kennis inbrengen, brengen ouderen ervaring mee. Beide zijn waardevol. Echter ik zie jongeren worden afgekloven en stuk voor stuk de it uitgaan voordat ze vakvolwassen genoeg zijn en ouderen zoeken het steeds minder om in de boeken te zitten. Je opa studeerde ook niet tot zijn 65e en is er ook oud mee geworden.
Het managment wat van de ene bubble naar de andere toerent, schreeuwt dat alles nu via lean moet, want kanban is helemaal passe, vandaag is het x morgen is het y. Als men eens een besluit neemt en zich erachter schaart dan is er ook een mogelijkheid tot stabilisatie, specialisatie en verdieping tot specialist. Management verzint die rollen, niet de werknemer op de vloer. Echter die weten van gekkigheid ook niet meer wat ze moeten roepen wat hip is.
Opleidingsbudgetten daargelaten want die hebben ook een flinke aderlating gehad de afgelopen crisis bij veel bedrijven. Wel werden er bij veel bedrijven bonussen uitgekeerd aan topmannen, dat was toch belangrijker dan het bijscholen van personeel. Tot de overheid zich er (terecht) mee ging bemoeien daar waar mogelijk.
Het gaat niet slecht in de ICT, het geld stroomt alleen de verkeerde kant in. Specialiseren kan in een stabiele omgeving en dat is de markt niet bepaald geweest de afgelopen tijd.
@Vespertine
Uw reactie al doorlezende bedacht ik mij. Leest u de titel van het artikel nog eens… Als goedbedoeld advies.
Ik heb het gevoel dat er gouden tijden aan zitten te komen. Zo’n crisis is een goed hulpmiddel om het kaf van het koren te scheiden.
Generatie Einstein kan de relativiteitstheorie niet uitleggen en echte vakkennis en ervaring zal steeds belangrijker worden. De groep die maar wat aan wauwelt en nauwelijks weet waar ze het over hebben, zal steeds kleiner worden.