Je bent elf of twaalf jaar oud (je mag al net mascara op) en één de spannendste moment in je, nog korte, leven is aangebroken. De Cito-toets. Je hebt wat moeite met lezen dus je mag deze op de computer doen. Je begint, je klikt wat onzeker. en…. hij doet het niet. Je snapt het niet, dit had je toch geoefend?! Meester erbij, maar hij snapt het ook niet. Na lang wachten komen de vragen. Wat blijkt: Cito kan de capaciteit niet aan, al voor het derde jaar!
Elk jaar worden er duizenden Cito-toetsen gemaakt aan het einde van de basisschooljaar (2011: +/- 147.000 (Bron: Cito). Hiervan maken ongeveer 10.000 leerlingen de toets op een aangepaste manier, meestal de pc. De toetsen bestaan uit tekst met her en der plaatjes, en de mogelijkheid om de teksten uit te laten spreken. Wat kost dit aan capaciteit? Niet meer dan een normale webpagina anno 2012. De voorpagina van de Telegraaf is tien keer zo druk, en heeft elke dag meer dan zes miljoen bezoekers (Bron: Stir). En zonder dat deze 25 minuten hoeven te wachten als zij een artikel aanklikken. Het kan dus wel.
Nu heb ik zelf een dochter die over twee jaar de Cito-toets moet doen. Gewoon op papier, zoals het zich nu laat aanzien, maar je weet nooit hoe de vlag er over twee jaar bij hangt. Misschien moet zij de toets op de pc doen, misschien iedereen! Ik heb er dus een redelijk eigenbelang bij dat deze gekte stopt, en dat alle kinderen normaal hun toets kunnen doen. Vanuit mijn rol als adviseur zie ik dan twee mogelijkheden (opties als voorleesmoeders laat ik even buiten beschouwing):
Optie één: Regel onfeilbare infrastructuur.
De Cito-organisatie brengt haar infrastructuur dusdanig op orde dat er een volledig redundante omgeving is. Een rekencentrum kan compleet afbranden, een hack-aanval kan plaatsvinden, DDOS of wat dan ook, maar de capaciteit is voldoende om altijd de toetsen via het internet aan de scholen te leveren.
Optie twee: Schoenmaker blijf bij je leest.
Cito levert al tientallen jaren voor elke klas een dikke envelop met daarin alle toetsen. Dit werkt. Al jaren! Zorg dat de digitale toetsen vooraf ook naar de school gaan. Dit kan op diverse manieren. De school download vooraf de toetsen, of Cito stuurt een aantal usb-sticks mee. De papieren toetsen komen uit een envelop die wordt opengescheurd. De digitale toetsen zijn met encryptie beschermd. Op het moment dat de toetsen beginnen, worden de papieren toetsen uitgepakt en krijgen de digitale toetsen hun sleutel via internet. Mocht internet eruit liggen, dan zit in de envelop die we al tientallen jaren vertrouwen, ook een lijst met daarop de wachtwoorden. Als back up.
Advies
De toonzetting in de twee opties mag duidelijk zijn (het blijft een opiniestuk natuurlijk…). Zelfs banken liggen er op cruciale momenten uit, en die hebben waarschijnlijk net iets meer budget dan Cito (hoop ik dan toch!). Dus maak het niet moeilijker dan nodig. Het enige wat telt is dat de leerlingen hun examen goed kunnen maken. Ook als alles uitvalt. Lekker offline, net als een app. En inleveren van de toets, niks digitaal. Het programma print na afloop de toets ingevuld uit en de kinderen gaan met hun uitslag gewoon mee met de rest van de klas. Zijn ze meteen wat minder een uitzondering. Simpele problemen vereisen simpele oplossingen.
Het is jammer dat de Cito alleen in het nieuws komt voor de toesten van het basisonderwijs. Het cito maakt ook toesten voor het voortgezet onderwijs en middelbaar beroepsonderwijs. Deze zijn net zo slecht. Zo slecht zelfs dat leerlingen halverwege de toets weglopen omdat de toets voor de zoveelste maal is vastgelopen. Wij draaien in het voorgezet onderwijs al jaren met deze software en we zien er geen verbetering in. De overheid wil graag dat iedere toets digitaal wordt afgenomen. Maar met deze kwaliteit zie ik dat niet gebeuren.
Het enige wat er door deze manier van toetsen wordt getest is de stress bestendigheid van de leerlingen.
eeuh, op basis waarvan wordt de conclusie getrokken dat CITO de capaciteit niet aankan?
Uit nu.nl:
Oorzaak
Vorig jaar had het Cito ook al te maken met een storing tijdens de eindtoets. De storing was toen het gevolg van een piekbelasting op de servers, maar daar ligt het deze keer niet aan, aldus de organisatie.
Het is zeker jammer dat niet iemand het gaat melden bij NOS of Nu.nl dat de digitale examens voor het VO al jaren slecht lopen. Ik weet van een school die er vorig jaar voor koos om niet met de digitale examens mee te doen vanwege de instabiliteit van het programma.
Als bij een papieren toets je pen van tafel valt ben je al zenuwachtig, maar als bij een digitale toets de hele pc herstart moet worden of 5 minuten gewacht moet worden tot de toets hervat mag worden op een andere pc dan is dat volgens Cito normaal, het zit zo in de programmatuur.
Vorig jaar lag het voor het basisonderwijs volgens mij aan een overbelaste loadbalancer, ik vraag me af wat het dan nu was. Een menselijke fout? Komt ook bij banken voor…
@PaVaKe: op de site van het Cito zelf staat een expliciete melding van capaciteitsgebrek. Waarschijnlijk was een nieuwe statuspagina te moeilijk of te duur. 🙂
@Twijfelaar
Naar aanleiding van je bericht even gekeken bij Cito, maar ik kom tegen:
De oorzaak is een hapering in de communicatie tussen verschillende softwaresystemen; een nieuw en onverwacht probleem voor Cito.
Om te voorkomen dat we in een welles-nietes spelletje gaan belanden: blijkbaar weten ze het zelf nog niet helemaal 🙂
Verleden jaar was CITO ook al negatief in het nieuws vanwege stabiliteitsproblemen. Het is jammer dat CITO niet geholpen wil worden door bedrijven die gespecialiseerd zijn in het vooraf toetsen of hun applicatie de gewenste belasting aan kan vanuit eindgebruikersperspectief en hoe de onderliggende infrastructuur en systemen zich gedragen onder deze belasting.
Met performance testen haal je sowieso configuratie fouten uit de infra en de systemen.
De baten voor de eindklanten van CITO is het zorgeloos kunnen maken van de toets, de kinderen hebben al stress genoeg. Voor CITO zelf is het onder controle krijgen van hun imagoprobleem.
@Stephen Tittel
Tussen de regels door lees ik: We hebben het ze aangeboden, maar ze wilden niet…
Waarschijnlijk te duur voor ze ?
Ze zullen een beperkt budget hebben en dan lijken de opties zoals Alex ze schetst een stuk zinvoller.
IT moet ondersteunend zijn, maar er is ook een balans tussen alles tegen torenhoge kosten “onfeilbaar” te maken (wat in de praktijk nooit kan) of bij uitval terugvallen op standaard procedures.