Voordat ik in ga met mijn opiniërend betoog op de polarisatie tussen oud en jong gebaseerd op onder andere leeftijdsdiscriminatie, vraag ik me af of de door mij gesignaleerde trend nu werkelijk een trend is of dat ik persoonlijk lijd aan paranoia of dat mijn beoordelingsvermogen nu na al die jaren mij in de steek heeft gelaten? Ik roep daarom iedereen op om na het lezen van dit artikel met ongezouten maar respectvolle meningen te komen om nu eens de angel uit het echte probleem te halen. Of is het daadwerkelijk zo dat de ‘oudjes’ inflexibel en te duur zijn om maar eens een vooroordeel te noemen!
Wereldwijd bevinden we ons in een crisis en de politiek kondigt voor de komende jaren keiharde structurele en zware bezuinigingen aan op allerlei gebieden. Dit treft alle bedrijfstakken en dus ook de conjunctuur gevoelige ict. De werkloosheid grijpt enorm om zich heen onder alle leeftijdsgroepen. De teller staat inmiddels op ruim 6 procent en gaat maar door. De sociale druk neemt toe en dit leidt tot sociale onrust en nieuwe ongewenste ontwikkelingen zoals de polarisatie tussen oud en jong. Het is geen toeval dat Henk Krol de Ouderenpartij heeft opgericht en het is niet voor niets dat deze partij in één keer drie zetels heeft gekregen uit het niets.
Niet alleen de krapte in de arbeidsmarkt leidt tot tegenstellingen, maar ook de gegroeide verschillen in het kapitaalbezit bij jong en oud leidt tot spanningen en kritiek bij jongeren. Bovendien, zo wordt het hier en daar door de jongeren gevoeld, krijgen zij de rekening gepresenteerd zoals de verzwaarde hypotheekeisen en verhoging van de pensioen leeftijd. Deze gepresenteerde rekening is volgens sommigen te wijten aan het luxueuze leven dat de oude garde tot op heden heeft geleid. Maar is dit allemaal waar! Tot zover de beschouwende inleiding.
Verontrustende trend
Vooral in de social media maar ook in de pers signaleer ik een verontrustende trend van toenemende spanningen. Deze polarisatie is allesomvattend, maar is in de ict-branche nog heviger. Juist in de ict-branche, omdat daar de kennis veel eerder vervliegt dan in andere branches en daardoor is het onderscheidend vermogen tussen jong en oud veel kleiner. Ja, leeftijdsdiscriminatie bestaat al jaren maar de vorm die het nu gaat aannemen is grootschaliger geworden en harder, mede door de verdergaande individualisering.
Onze Oosterburen moeten dezelfde crisis bezweren maar zetten met z'n allen de schouders onder de aanpak van het wereldwijde crisisprobleem. En zie het eerste resultaat! De economische groei is licht toegenomen.
Het vingerwijzen, zwartepieten en korte termijn denken in Nederland is zeer verontrustend en zeker niet productief. Het vergroten van tegenstellingen leidt alleen maar tot meer onderlinge weerstand. Naar mijn mening kunnen jong en oud veel van elkaar leren en we moet elkaar gaan stimuleren tot het leveren van meer creativiteit en productiviteit. We moeten ons nu gaan focussen om nog harder te werken zodat we onze leidende positie, ook in de ict, behouden of verstevigen. Dat we trots zijn op ons Nederlanderschap.
Generaties voor ons, in tegen- en voorspoed, hebben veel bereikt. We worden onder andere geroemd om onze handelsgeest en kennis van de landbouw. Laten we dit continueren en kijken hoe we in de ict elkaar kunnen helpen. Immers ict zal en blijft in een kenniseconomie de economische motor zijn achter veel organisaties. Weliswaar wordt in de toekomst ict een gewoongoed en een vanzelfsprekend onderdeel van elke organisatie, maar het blijft belangrijk.
Creatiever denken
Daarom dienen oud en jong of werkgevers en werknemers eens creatief na te denken hoe zij met vereende krachten verder kunnen komen en niet vervallen in zinloze dialogen die leiden tot leeftijdsdiscriminatie. Bedenk dat een aangewakkerde polarisatie vervelende lange termijn effecten sorteert (kerk en godsdienst, etnische tegenstellingen) terwijl wellicht over een paar jaar de crisis weer voorbijtrekt! We hebben elkaar nu maar ook in de toekomst hard nodig.
Er is wel degelijk leeftijddiscriminatie. Voorbeelden te over in mijn kenissenkring. Volledig gekwalificeerd en gemotiveerd en genoegen nemend met een lager salaris wordt men niet aangenomen. (leeftijden van 55 en 60 jaar)
In het kader van deze discussie wil ik ook het verhaal van Jan Merton, over de inclusieve arbeidsmarkt even aanhalen. http://www.stempelgeschikt.nl/lb484/jan-merton
Daarnaast zie je dat veel ouderen niet meer aan de bak komen omdat hun kennis verouderd og geoutsourced is. Met name in de mainframewereld is dit het geval.
De concurrentie met jongeren die zijn opgegroeid met de nieuwe technieken kan niet iedereen aan.
Ik ben momenteel 61 en heb op mijn 60e zelfs nog een baantje op ICT-gebied weten te bemachtigen, wel dankzij mijn netwerk. Dit na > 3 jaren werkzoekende te zijn geweest.
Tot op mijn 55e heb ik meer dan 31 jaar onafgebroken in de ICT gewerkt met het nodige plezier. Dat is mijn passie en ook mijn hobby, nog steeds, want anders zou ik hier niet reageren.
In de jaren dat ik een uitkering genoot, vrijwel dagelijks actuele ontwikkelingen op ICT-gebied gevolgd, e-seminars bijgewoond, literatuur gelezen, beurzen bezocht, netwerken actief bezocht en ga maar door.
Hoe velen laten het hoofd niet hangen na zo’, bergafwaartse spiraal, ik dus nog lang niet.
Nog elke dag ga ik met plezier mijn ICT-kunstjes vertonen en elke dag leer ik weer bij, ook ’s avonds.
Maar op de eerste plaats staat genieten van het leven voorop….leef nu!
Ontwikkelingen in de ICT gaan snel en daardoor veroudert kennis ook snel, je zal dus als oudere ICT’er je op een andere manier moeten onderscheiden. Wat dat betreft is het in de ICT dubbel zo hard werken om ook op latere leeftijd aan de slag te kunnen blijven vergeleken met andere branches. Dat heeft weinig met polarisatie en discriminatie te maken.Ik ben 50 en heb gelukkig tot dusver altijd weer een nieuwe baan in de ICT kunnen vinden, niets gemerkt van leeftijdsdiscriminatie. Het is wel zo dat je op die leeftijd je moet kunnen onderscheiden door een combinatie van up to date kennis in je specialisatie, brede algemene ICT kennis en ook ervaring in zowel techniek als social skills. Als je als oudere ICTer nog naar beginnende KA beheerder functies solliciteert heb je een probleem. Dus kunstjes kunnen die jonge honden nog niet onder de knie hebben en goed netwerk hebben.
Ik reageer niet zozeer op de strekking van het gehele artikel, maar meer op een onderdeel daarvan. Het argument: de oudere IT’er is te duur, begrijp ik niet. Als dat het probleem zou zijn dan zou de markt dat toch vanzelf corrigeren door wel de baan aan te bieden, maar tegen een lager salaris? Hetzelfde geldt voor de offshoring-trend: dit zou niet hoeven als de gemiddelde NL IT’er met minder genoegen neemt. Waarom corrigeert ‘de onzichtbare hand van de Markt’ dit niet, en kunnen NL IT’ers lekker blijven werken (alleen tegen lager inkomen)? Of zijn het nog steeds de vakbonden die blijven vasthouden aan verworven rechten? Liever een regeling, dan werken tegen een lager tarief? Waar zit nou het probleem achter het probleem?
Volgens mij gaat de ICT gebukt onder inkomensdiscriminatie. En aangezien inkomens gemiddeld genomen hoger zijn naarmate je ouder en meer ervaren bent….
Je kunt bedrijven die hun waarde ontlenen aan de grillen van aandeelhouders niet kwalijk nemen dat ze kiezen voor korte termijn doelstellingen en onder andere via lagere lonen (dus jongeren of offshoring) aan winstmaximalisatie werken.
Is gewoon de trend van deze tijd en de crisis heeft helaas nog te weinig mensen wakker geschud om het tij te keren.
Voorop gesteld dat het gemakkelijker is kritiek te leveren dan iets nieuws te bedenken, wil ik toch mijn mening geven.
Het artikel gaat over de economische depressie en het onderscheid in de werving van werkkrachten op basis van leeftijd. Ik lees dat de nadruk ligt op het eerste, terwijl ik meer verwachte te lezen over de leeftijddiscriminatie.
In mijn beeld is het zo dat het beleid van het bedrijfsleven meer gericht is op de werving van jongere mensen op basis van o.a. de volgende motieven:
1. jongeren bezitten vaak actuele kennis
2. Ze zijn betaalbaar
3. ze zijn kneedbaarder
4. ze hebben nagenoeg geen vooroordelen over het bedrijf
Ouderen zouden ‘koppig’ en ‘stoffig’ zijn kan ik ook nog aan toevoegen. Uiteraard zijn er meer factoren, maar niet nodig om meer te noemen. Veel interessanter is om vast te stellen dat dit beleid een gezonde aannamebeleid niet ondersteunen.
Primair moet het bij een keuze gaan om een maximale fit tussen kandidaat en de functie over de arbeidsperiode (ongeacht de leeftijd).
Op deze manier geeft deze houding de onderneming een betere performance!
Leeftijds discriminatie is niet nieuw.
Er zijn allerlei stukken geschreven over zowel de jongeren als de ouderen.
Wat belangrijk is, is dat er een goede mix op de werkvloer zou moeten zijn van de “jonge honden” en de “bedachtzame ouderen”.
Het probleem is echter dat de ouderen bijna geen kans meer krijgen op de arbeidsmarkt. Ze worden niet meer uitgenodigd door de werkgevers voor een goed gesprek.
Met een groepje “oudere” ICT-ers zijn wij een brainstorm groepje “50plusICT collectief” gestart om te achterhalen waar dit aan ligt en hoe we dit kunnen veranderen.
Wordt vervolgt via LinkedIn http://www.linkedin.com/in/koosvandermaarel
Het geloof dat iemand die ouder is dan 40 over ruim 10 jaar ervaring in de IT heeft, manager of analist moet worden is ook een belangrijke oorzaak van de leeftijdscrisis.
Veel mensen zijn daar niet geschikt voor zo’n nieuwe rol. Bovendien gaat door de ‘promotie’ tot vergadertijger, documentenschrijver of diagrammentekenaar veel kennis en ervaring verloren.
Een 45+ kan juist een hele goede aanvulling zijn als b.v. softwareontwikkelaar, systeembeheerder of tester. Ik heb nog even te gaan voordat ik 45 ben. Hopelijk is het voor die tijd een algemeen idee geworden dat je ook op oudere leeftijd nog inhoudelijk werk mag doen.
Ben het helemaal met de auteur eens, leeftijdsdiscriminatie vind op grote schaal plaats in de ICT branche, alle mensen die beweren dat het wel los loopt moeten maar eens als 50+ gaan solliciteren in de ICT. Dan merk je pas echt hoe intermediars en werkgevers omgaan met 50+ medewerkers.