Freelancers onder druk door ‘doorloopkorting’

De diensten die freelancers leveren in het kader van opdrachten, worden verder onder druk gezet door de introductie van de 'doorloopkorting' bij verschillende opdrachtgevers. Dit is een tegendraadse ontwikkeling op het gebied van de flexibilisering van de arbeidsmarkt.

Meerdere opdrachtgevers introduceren in 2013 de zogenaamde ‘d oorloopkorting’. Dit is een korting die eist van de freelancer het tarief bij het verlengen van een opdracht met een additionele korting doorbelast. In de praktijk is dit een nieuwe manier om het tarief van de freelance dienstverleners verder onder druk te zetten, zeker gezien dit niet altijd vooraf gecommuniceerd wordt vanuit de leveranciers die namens de overheid tussen de freelancer en de overheid in zit. Dit is een tegendraadse ontwikkeling op het gebied van de flexibilisering van de arbeidsmarkt en het geeft een verkeerd signaal af aan de freelancers en toekomstig freelancers.

In de huidige markt zijn de tarieven al flink naar beneden afgesteld door het gebruik van mantelovereenkomsten met maximale tarieven. Als daar vervolgens bij continuering een additionele korting toegepast moet worden, dan zal de freelance-dienstverlening op de langere termijn niet houdbaar zijn.

Het is begrijpelijk dat opdrachtgevers zoeken naar kostenbesparingen, maar het is minder begrijpelijk dat men dit op deze manier introduceert. Als voorbeeld, indien een freelancer zich aanbiedt voor een tarief van rond de 55 euro (wat niet ongewoon is in de huidige markt), dan is het mogelijk dat deze freelancer in de periode van een jaar op een niveau uitkomt van een ‘goed salaris’. Echter is het geen salaris maar een tarief, waar alle heffingen nog vanaf moeten, zoals loonheffingen, pensioenreserveringen, maar ook een algemene reserve waarmee de freelancers een periode zonder opdracht mee moeten overbruggen, als ze tijdelijk geen opdracht hebben.

Je begrijpt waar ik naar toe schrijf: op de langere termijn is dit voor een freelancer niet langer overbrugbaar en zal deze gaan kiezen voor een dienstverband. Dit aangezien er te weinig voordelen overblijven om als freelancer te werken. Daarnaast is het zo dat als de freelancers (inmiddels een miljoen in Nederland) onder druk gezet blijven, economisch gezien. Zij slaan als startmotor van de markt niet aan en daardoor blijft de economische ontwikkeling in Nederland achter. Indien de opdrachtgevers op zoek zijn naar kostenbesparing, dan is het misschien tijd om in het kader van dienstverlening te kijken naar de overheadkosten die ontstaan door het introduceren van mantelovereenkomsten, en het daarbij ontstane effect van lange ‘doorleen’ ketens.

Kosten kan men besparen op de tarieven door ervoor te zorgen dat er minder partijen bij de levering betrokken worden die allemaal een steentje aan de kosten bijdragen. Misschien is het eens tijd voor een directe inhuur van de freelancers, aangezien deze professionals al jaren aantonen betrouwbaar en vakkundig de opdrachten in te vullen. En dat de afhandeling daarvan niet arbeidsintensiever is dan het inhuren van diezelfde freelancers via ketenconstructies, mantelcontracten en/of vanuit samenwerkingsverbanden.

Dit levert een ontwikkeling op in de dienstverlenende markt op dit gebied. De leveranciers die freelancers bundelen zullen zich meer moeten richten op additionele dienstverlening voor zowel de opdrachtgevers als de freelancer, wat een hogere kwaliteit zal opleveren (meerwaarde voor de opdrachtgever en freelancer is de strategie voor de leveranciers). De opdrachtgevers verkrijgen de kostenbesparingen waar ze naar op zoek zijn en de freelancer behoudt zijn bestaansreden en bestaansrecht.