Zorginstellingen en bedrijven in de industrie onderschatten de gevaren van uitval van draadloze systemen. In veel gevallen is geen scenario aanwezig voor situaties waarin de communicatie van draadloze apparatuur uitvalt. Dat blijkt uit onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen. De studie is uitgevoerd in opdracht van Agentschap Telecom van het ministerie van Economische Zaken. De onderzoekers waarschuwen voor problemen die kunnen ontstaan in bijvoorbeeld de thuiszorg en verpleeghuizen, en doen aanbevelingen voor de verbetering van risicomanagement.
De onderzoekers schrijven: ‘In de gezondheidszorg wordt steeds meer gebruik gemaakt van draadloze apparatuur, zoals videocontact en zorg op afstand in de thuiszorg. Veel organisaties houden daarbij weinig rekening met de mogelijkheid dat deze draadloze communicatie kan uitvallen, terwijl het risico daarop juist toeneemt.’
Projectleider en hoogleraar information management Hans Wortmann van de Rijksuniversiteit Groningen: ‘De groei van draadloze apparaten in de gezondheidszorg is enorm. Zowel de aansturing van de apparaten als de bediening op afstand verloopt via de ether, maar deze frequenties worden door de ‘draadloze revolutie’ steeds intensiever benut. Gevolg is dat de kans op storingen en daarmee ongelukken, steeds groter wordt.’
Te groot vertrouwen
De onderzoekers bekeken hoe organisaties in de praktijk de risico’s van uitval van draadloze apparatuur ondervangen en maakten een vergelijking tussen de industrie en de gezondheidszorg.
Kleinere zorgverleners en bedrijven hebben volgens het onderzoek een te groot vertrouwen in het functioneren van draadloze apparatuur: ‘Er blijken geen scenario’s voorhanden over de gevolgen van een grote storing waarbij veel verbindingen niet werken.’
Bij grote organisaties blijkt het bewustzijn voldoende aanwezig. Zowel grotere industriële bedrijven als ziekenhuizen nemen dit onderwerp mee in hun risicomanagement. Ook hebben zij alternatieven voor het geval de verbinding uitvalt.’ Volgens de onderzoekers lopen ook kleinere industriële bedrijven risico op uitval. Voorbeelden zijn barcodescanners in magazijnen, de aansturing van hijskranen in fabrieken of medewerkers die rondlopen met een tablet om gegevens over de productie en machines in te zien.
Risicomanagement
Agentschap Telecom verwelkomt de conclusies en aanbevelingen uit het onderzoek: ‘Alle organisaties zouden de mogelijkheid van uitval van draadloze apparatuur mee moeten nemen in hun risicomanagement, zodat zij zich beter kunnen voorbereiden op uitval’, aldus directeur Peter Spijkerman van Agentschap Telecom.
‘Vooral voor de komende jaren is dat belangrijk, omdat de groei van deze apparaten blijft toenemen. Het wordt steeds drukker in de ether, en is er dus een grotere kans op uitval. Bedrijven moeten zich vooral bij kritische bedrijfstoepassingen voorbereiden op een ‘fail-safe’- oplossing, zodat ze bij langdurige of regelmatige uitval een alternatief voor de draadloze apparatuur hebben.’
Schrikbarende uitkomst. Maar niet geheel verassend.
Tja was dit niet allemaal al tien jaar geleden bekend?
Nu is dit toevallig een onderwerp waar ik iets van af weet maar leveranciers van die spullen zouden toch ook moeten weten link en onbetrouwbaar draadloze spullen in essentie zijn.
Begint gewoon al thuis, mijn Wi-Fi die uitvalt zodra ik een draadloze bewakingscamera aanzet (nog even los van het gebrek aan encryptie op zo’n ding) of het keyboard / muis van mijn Mac die het niet meer doet als mijn buurman gaat computeren… fijn allemaal.
Een hoop van die ziekenhuis spullen werken in de ISM-band waar iedereen vrijelijk kan rotzooien.. ideaal voor knutselaars…
Afhankelijkheid…..
Het artikel en ook het rapport levert geen enkele konkrete beschrijving, slechts “kunnen”, “zouden” , “eventueel” en “mogelijk”.
Echter waar konkrete voorbeelden zouden moeten staan wordt ruiterlijk toegegeven dat er geen voorbeelden zijn.
Ik heb thuis regelmatig tot 9 verschillende draadloze netwerken binnen mijn bereik en nauwelijks problemen.
Wat betekent bijvoorbeeld een uur down voor continue monitoring van een hartpatient? Meest waarschijnlijk niets. Wanneer bijvoorbeld een Wifi netwerk 2 dagen uitvalt, dan misschien, maar hoe waarschijnlijk is dat?
Dus Ruud hoezo schrikbarend?
@Jan
Mogelijk ten overvloede maar risico en het mitigeren ervan gaat om de kans van optreden en de impact ervan. Technologie heeft nu eenmaal de vervelende eigenschap dat het weleens kapot gaat, dat kan vervelend zijn maar ook rampzalig. De ervaring die ik heb met telemetrie is dat eerder de batterijen van een apparaat leeg zijn dan dat het draadloze netwerk niet beschikbaar is en dan is correctieve actie gewoon vervanging van de energievoorziening. Kortom, het gaat erom of je een plan B hebt als A niet meer werkt.
@Ruud,
elk vergelijkend lijstje tussen bedraad en draadloos geeft de kwetsbaarheid en mogelijke discontinuïteit van draadloos aan. Komt bij dat de 5Ghz band van Wi-Fi ook die is die voor draadloze medische toepassingen gebruikt mag worden. Wat mij betreft (en mij niet alleen) kan Agentschap Telecom opgeheven worden gezien hun opmerkingen in dit artikel. Zij zijn hier mede verantwoordelijk voor, daarnaast is er schrikbarend veel behoefte aan nieuwe Wi-Fi banden en bandbreedte , AT als vertegenwoordiger van de overheid op dit punt snapt en ziet dat niet, het lijkt er op dat ze zich alleen met operator belangen bezig houden.
@Jan van Leeuwen
Een klein praktijkvoorbeeldje dan:
Om, bij bijvoorbeeld dotteren, röntgenopnamen te kunnen maken moet er een fysieke pedaal ingedrukt worden. Als deze pedaal aan een kabel hangt is dat soms best lastig. Draden over de vloer waar mensen overheen kunnen vallen, draden die kapot gaan omdat er een ander apparaat overheen rijdt, lastig schoon te houden enz.
Nu kun je dit ook draadloos doen. Als dit uitvalt of erger nog, verstoord worden, kan dit van directe invloed zijn op het welzijn van de patient (om het maar eens voorzichtig uit te drukken)
@ Ewout – Pa Va Ke
Lees die PDF eens, daar wordt niet gesproken over “lege batterijen” of over een roentgenapparaat met pedaal.
Dat Phillips er voor zorgt dat zo een pedaal niet of nauwelijks kan uitvallen, daaar ga ik van uit. Die wordt toch niet over bluetooth aangestuurd mag ik hopen, een frequentie waar weinig tot geen interferrentie te verwachten is zal in dat gevaal nodig zijn net als een reserve-pedaal.
Wat ontbreekt in het artikel is de afweging van het risiko op uitval en de gevolgen. Als uitval weinig tot geen gevolgen heeft dan moet je geen paniek zaaien.
Dan moeten de opererende artsen ook al rekening gaan houden met zonnevlekken die alle draadloze communicatie kan verstoren?
Draadloze apparatuur communiceert met apparatuur die meestal is aangesloten op een draad. Als je een kritisch netwerk ontwerpt dan zorg je ervoor dat niet alle draadloze ontvangers uiteindelijk op 1 draad uitkomen.
Dus bij een grote storing op het bedrade netwerk, doet het draadloze netwerk het ook niet.