Veel verandert in de wereld, en vaak sneller dan we denken. Zo was nog niet zo heel lang geleden in grote delen van de wereld het aantal cilinders dat men in de garage had, bijvoorbeeld zes voor de auto, acht voor de pick-up en vier voor zowel sneeuwblazer, grasmaaier als speedboot, een maatstaf voor mannelijkheid. Met een score onder de twintig telde je echt niet mee.
Inmiddels wordt menig congres begonnen met een – ietwat minder seksistische – device count: wie heeft er twee of meer draagbare devices bij zich? Wie meer dan vier? Meer dan zes? En ja, dat laatste komt al regelmatig voor. Zeker als ook smartwatches, fitbits en slimme brillen worden meegerekend. Mijn vrouw’s reactie op een column over ‘Computers Everywhere’ was dan ook: ‘Moeten columns niet gaan over iets wat nog gaat gebeuren? ‘Overal computers’, dat is toch al lang het geval?’
Dat klopt, maar op dit moment moeten we deze devices, inclusief even zo vele stroomadapters, verloopstekkers en reservebatterijen, nog grotendeels zelf meeslepen. In de toekomst wordt de wereld een woud van computers waar wij gezamenlijk doorheen lopen. Die computers zullen voortdurend met ons, met onze devices en met elkaar communiceren, waardoor we onszelf niet iedere keer hoeven te identificeren of uit te leggen waar we op dat moment naar op zoek zijn. Die communicatie zal grotendeels plaatsvinden via het internet en vrije toegang tot dat internet wordt dan ook al gezien een fundamenteel recht, naast eerder bepaalde universele rechten zoals het recht op leven, vrijheid en arbeid.
Het laatste, recht op arbeid, kan overigens nog wel eens een probleem worden als gevolg van de op steeds meer plaatsten verschijnende computers. In de recente internationale discussie over het minimum uurloon wordt er vaak op gewezen dat een hoger minimumloon de business case voor robots verbetert. Of liever gezegd: versnelt, want robots zullen doorgaans maar steeds goedkoper worden. En dan hebben we het nog niet over de kwaliteits- of flexibiliteitsverbeteringen wanneer er overal computers zijn.
Verwachten we daarom dat arbeiders en – niet te vergeten – kantoorpersoneel in de toekomst de alom aanwezige informatiezuilen en automatische apparaten zullen bestormen met hamers en sikkels? Nog niet, maar op termijn zal er over een fundamenteel andere verdeling van arbeid en inkomen moeten worden nagedacht. Tot die tijd zullen wij – als lezers en schrijvers van publicaties zoals deze – echter nog een paar jaar heel druk zijn met het letterlijk overal uitrollen van deze computers.
Gregor Petri, research vice-president bij Gartner
Nog even en ook Gartner voorspelt basisinkomen.
Gregor,
Aangaande het onderwerp heb ik enige tijd geleden een opinie geschreven, hierin lag nadruk niet op het middel maar het doel. In het vervangingsdenken kun je de indiaantjes wel in willen ruilen voor robots maar ik denk dat het in de huidige bedot.com economie eerder om intelligentie dan arbeid gaat. Zeker zorgt dat voor veranderingen maar stilstand is nu eenmaal achteruitgang want betreffende het meten van mannelijkheid middels een ‘fossiele afhankelijkheid’ van cylinders lees ik reacties op die opinie met enige leedvermaak terug als ik naar de ‘boerderij’ kijk.
De melkrobot is een prachtige uitvinding, een stuk automatisering welke nog vaak ontbreekt in de ‘loketdigitalisering’ omdat een groot aantal dingen niet Turing-oplosbaar zijn als we kijken naar de semantiek van taal. Ja, één gek kan meer vragen dan tien wijzen kunnen beantwoorden zullen we maar zeggen en de digitale equivalent van de ‘hamer & sikkel’ is dus de contextuele begripsvorming omdat het uiteindelijk gewoon om de informatiewerker gaat.
Ach ja Gartner, al 30 jaar te duur betaalde onzin die ze goed verkopen.
Prachtig weer zo’n demonstratie daarvan te mogen beleven. Zo dan nu maar uitschakelen, truste!