Apothekers krijgen naar eigen zeggen onvoldoende toegang tot patiëntinformatie. Ze hebben meestal geen toegang tot gegevens zoals laboratoriumuitslagen en de reden van voorschrijven van medicatie, terwijl die data belangrijk is voor veilig medicijngebruik. Volgens de apothekers komt dat onder meer doordat zorgverleners nog maar zeer beperkt elektronisch patiëntgegevens delen met apothekers. Ook de gewoonte om te faxen staat gegevensoverdracht in de weg.
Dat blijkt uit onderzoek van expertisecentrum voor zorg en ict Nictiz, dat is uitgevoerd in samenwerking met de KNMP (Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering der Pharmacie).
Daaruit komt naar voren dat apothekers actief apotheekgegevens delen met andere zorgverleners via het Landelijk Schakelpunt (LSP): 80 procent van de patiënten heeft daar bij de apotheek toestemming voor gegeven. De onderzoekers: ‘Artsen en ziekenhuizen delen nog slechts summier hun patiëntgegevens met andere zorgverleners. Apothekers hebben daardoor nauwelijks toegang tot voor hen relevante informatie zoals de nierfunctie van de patiënt, contra-indicaties en de reden van voorschrijven.’
De apothekers benadrukken dat complete en actuele patiëntgegevens van belang zijn voor een goed medicatiegebruik. ‘Het ontbreken daarvan verhoogt de kans op medicatiefouten. Van de apothekers gebruikt 99 procent noodgedwongen nog een fax, omdat ziekenhuizen medicatieoverzichten faxen en meestal niet zijn aangesloten op het LSP of andere systemen voor elektronische informatieoverdracht.’
Algemeen directeur Léon Tinke van de KNMP vertelt aan de NOS dat slechts 10 tot 20 procent van de informatie van ziekenhuizen via de computer bij apothekers komt. Bovendien zetten artsen in de faxberichten niet alle informatie die een apotheker nodig heeft. Het gaat bijvoorbeeld om de nierfunctie van een patiënt of de reden van een recept. In het LSP zouden apothekers dat wel kunnen opzoeken Volgens Tinke verhoogt het gebrek aan informatie de kans op medicatiefouten. ‘Bij bepaalde geneesmiddelen is het gewoon essentieel om te weten waarom een arts een middel voorschrijft. Bij de ene aandoening moet je een hoge dosering gebruiken en bij de andere juist niet. Daarom moet iedereen met het digitale uitwisselingssysteem werken.’
Inzage door patiënten
Van de apothekers vindt 91 procent dat patiënten inzage moeten hebben in hun elektronische gegevens. Bij artsen bedraagt dit 40 procent. 60 procent van de apothekers biedt patiënten nu al de mogelijkheid om online inzage te hebben in hun medicatieoverzicht. Apothekers noemen als argumenten voor inzage door de patiënt: het is het recht van de patiënt, het geeft de patiënt een rol in beheer van zijn dossier, het versterkt regie en zelfmanagement en het bevordert de correctheid van medicatiegebruik en therapietrouw.
Bij elektronische communicatie tussen de apotheek en de patiënt is er vooral sprake van zogenoemde gemaksdiensten zoals het online aanvragen van herhaalrecepten, het online stellen van vragen en het online informeren over wanneer de medicatie klaarligt. Bijna alle openbare apotheken geven aan dat patiënten bij hen via internet vragen kunnen stellen (94 procent) en herhaalrecepten kunnen aanvragen (86 procent).
eHealth Week
Nictiz presenteert de cijfers in Amsterdam, waar van 8 tot en met 10 juni de eHealth Week plaatsvindt. Nederland is in 2016 gastheer van dat internationale evenement.
Het eerste onderzoek van Nictiz naar de stand van zaken rondom eHealth in de farmacie is gedaan met medewerking van de KNMP en de NVZA. 122 openbaar apothekers en zeventien poliklinische apothekers vulden een uitgebreide vragenlijst in. Het kwalitatieve onderzoek kwam tot stand door deelname van een focusgroep van vijf apothekers. In totaal zijn vier thema’s onderzocht: de elektronische communicatie tussen apotheek en patiënt, elektronische informatie-uitwisseling met zorgverleners, online inzage door de patiënt en de toekomst.
Het is zondermeer erg slecht geregeld, de overdracht van patiënteninformatie. Het is triest dat het landelijk patiëntendossier nooit gelukt is. Er worden nu bakken met fouten gemaakt met alle gevolgen vandien.
Verbazend dat er bij de apothekers zo’n groot wantrouwen bestaat over de deskundigheid van ziekenhuizen en artsen. Wat mij betreft moet de apotheker echt niet op de stoel van de arts gaan zitten. Hij/zij hoeft echt niet te weten waarom ik medicatie krijg, dat is aan de arts. Het is nu al veel te slecht gesteld met de beveiliging van patiëntgegevens – nog meer spreiding van gegevens lijkt me erg onverstandig (gelukkig is het EPD er niet doorgekomen, maar zoals te verwachten was is het nu slinks alsnog de facto ingevoerd). Hooguit kan een apotheker terugkoppelen dat een combinatie wellicht eigenaardig is en bevestiging vragen bij de arts, meer niet.
Goedkope demagogie van Nictiz en KNMP.
Apothekers proberen zich al jaren lang in een positie van ‘Single Point of Control’ te manouvreren. Dat gaat gepaard met aanmatigend gedrag zowel richting patiënt als richting arts.
Die arrogantie wordt gelogenstraft door miskleunen rond EPD, privacy-inbreuken, gegevensbeveiliging, systeembeveiliging, software, etc. etc.
Iets dat overigens ook andere zorgpartners kenmerkt.
Nu worden alle valse argumenten van stal gehaald om het delen van patiëntgegevens onder eigen controle te brengen. Suggereren dat apothekers et al daarbij het patiëntbelang op het oog hebben is een gotspe.
Er is geen nut en geen noodzaak. Bij twijfel over een recept volstaat de telefoon.
Dit machtsspelletje wordt dus een zeer groot en duur faalproject. Voor zover wet- en regelgeving het al toestaan.
Maar minister Schippers zal het boeien. Die vindt het breed delen van zorgdata door zorgpartijen geen punt [ http://www.volkskrant.nl/wetenschap/kamer-niet-ingelicht-over-breder-delen-zorgdata~a4310578/ ].
Er zijn nogal wat integere artsen die dit circus effectief een spaak in het wiel steken door een fax te gebruiken. En steeds meer patiënten kunnen dat zeer waarderen.
De politiek heeft hier wederom gigantisch gefaald. Door het laten afketsen van een landelijk EPD, voornamelijk doordat er verkeerd is voorgelicht, verkeerd is voorgesteld, en met name de patient er zelf is buiten gelaten (er was nooit een eis binnen het EPD dat patienten hun eigen dossier konden inzien). Door het afketsen van het EPD, is er nu de situatie ontstaan dat elke arts, elk ziekenhuis en elke andere zorgverlener zijn eigen EPD gebruikt. En ondanks dat NICTIZ met het LSP een landelijke uitwisseldienst heeft opgezet, is er geen enkele verplichting voor zorgverleners om hierop aan te sluiten. Daarnaast is de aansluiting dermate complex en kostbaar, dat met name kleine zorgverleners er geen enkel heil in zien. En de club die daarvoor verantwoordelijk is (NICTIZ) staat langs de kant te kijken, vol verbazing, maar doet niets om hier verbetering in aan te brengen.
Politiek, Overkoepelende zorgorganisaties en NICTIZ, maak eens actie, en verander dit, voordat er doden gaan vallen.
Ik kan de opmerking van Willem enkel beamen. Apothekers moeten zich beperken tot leveren wat de arts heeft voorgeschreven. Punt.
Apotheken zijn weinig meer dan supermarkten voor medicijnen en zijn zijn patienten niets meer of minder dan consumenten. Het feit dat ze in hun assortiment naast medijcijnen op recept, ook veel “over the counter” en zelfs homeopatische middelen en verzorgingsproducten als shampoos verkopen illustreert dat feit.
Dat informatie over consumenten geld oplevert bewijst google, facebook, en alle andere bedrijven die als core business hebben om zoveel mogelijk informatie te verzamelen over consumenten.
EPD was onveilig. Ik heb familieleden die in de zorg werken en iedereen kon bij alle informatie, psychologen konden bij informatie van iedere patient, wat niets met hun eigen vakgebied te maken had, zoals urologie oid.
Ik heb mij als software architect wel eens bezig gehouden in mijn vrijetijd met hoe er wel een veilige EPD mogelijk zou zijn. In grote lijnen is het altijd de huisarts die patienten een sleutel geeft en zelf een sleutel bewaart. Met die sleutel kan een huisarts een specialist tijdsgebonden toegang geven tot bepaalde informatie. Indien specialist na deadline nog toegang nodig heeft moet hij dit (met druk op knop en motivatie) verlenging aanvragen bij huisarts. De patient moet altijd deze communicatie kunnen inzien en notificaties kunnen krijgen elke keer dat er iemand toegang krijgt tot zijn of haar informatie.
Ja Erwin, de politiek heeft slecht werk geleverd en deze keer kunnen moeilijk voor de zoveelste keer een (door hen zelf getekend) Europees akkoord de schuld geven. De kwestie is complex en de politiek heeft het alleen maar erger gemaakt door hun reactieve werkwijze, het subsidiëren van allerlei kleine verdeel en heers projectjes, hun eigen getreuzel, het wisselend steun geven aan plannen. Het gevolg is: informatie komt niet altijd bijtijds terecht waar die hoort te zijn, informatie klopt niet altijd, informatie is soms verouderd en soms ligt de informatie op straat.
Het is leuk om te zien hoe mensen oplossingen aan de hand van scenario’s bedenken. Maar die oplossingen werken weer niet met wat die ik uit de praktijk heb meegekregen en ook ik ken maar een klein deel.
Bijvoorbeeld:
Huisartsen en specialisten weten wat ze doen bij het aanvragen en voorschrijven? Helaas, hun kennis is niet altijd up-to-date m.b.t. bijwerkingen, et cetera, en ze halen vaak zaken door elkaar. En als een apotheker contact wil met de arts of specialist omdat de klant nu de medicijnen mee wil meenemen, dan is de kans groot dat de apotheker alleen een bandje met de stem van de assistente te horen krijgt.
Apotheken zijn weinig meer dan supermarkten voor medicijnen? Niet sinds de verzekeringen zich vergaand met keuze zijn gaan bemoeien en hun alternatieven opdringen.
Een huisarts als sleutelbeheerder? Veel patiënten kunnen en willen dat echt zelf doen.
@Erwin slaat de plank een beetje mis. De overheid heeft vooral gefaald door de ontwikkeling van het EPD zolang aan de markt over te laten. Het heeft op de valreep nog gepoogd in te grijpen, maar in andere vorm is het intussen toch gewoon neergezet. De belangrijkste fout was niet alleen: er was nooit een eis binnen het EPD dat patiënten hun eigen dossier konden inzien, maar ook: er is geen eis geweest dat de patiënten daadwerkelijke controle over toegang over het eigen dossier zouden hebben (en dat is dus inderdaad de sleutel in handen hebben, niet een of andere papieren toestemming). Jij wilt ook gewoon een sleutel voor jouw voordeur met een bel ernaast voor toestemming in plaats van een open deur met de belofte dat mensen alleen binnenkomen na een papieren toestemming, terwijl je ook achter die voordeur spoedeisende hulp nodig kunt hebben.
@Erwin slaat de plank een beetje mis. De overheid heeft vooral gefaald door de ontwikkeling van het EPD zolang aan de markt over te laten. Het heeft op de valreep nog gepoogd in te grijpen, maar in andere vorm is het intussen toch gewoon neergezet. De belangrijkste fout was niet alleen: er was nooit een eis binnen het EPD dat patiënten hun eigen dossier konden inzien, maar ook: er is geen eis geweest dat de patiënten daadwerkelijke controle over toegang over het eigen dossier zouden hebben (en dat is dus inderdaad de sleutel in handen hebben, niet een of andere papieren toestemming). Jij wilt ook gewoon een sleutel voor jouw voordeur met een bel ernaast voor toestemming in plaats van een open deur met de belofte dat mensen alleen binnenkomen na een papieren toestemming, terwijl je ook achter die voordeur spoedeisende hulp nodig kunt hebben.
Een apotheek moet gewoon uitvoeren wat de arts voorschrijft.
Hoogstens naar de arts terug koppelen dat de patiënt conflicterende medicijnen gebruikt.
Verder heeft een apotheker zich nergens mee te bemoeien.
Die oplichting á x euro van uitleg bij de eerste keer dat iets wordt voorgeschreven moeten ze ook mee ophouden.
Hier word dus om mijn data gevraagd die hij helemaal niet mag krijgen.
De apotheek moet inderdaad gewoon uitvoeren wat een arts voor schrijft en die gegevens die men nu al heeft is daarvoor volkomen toereikend. Ook wanneer een arts een fout zou maken door tegenstrijdige medicatie voor te schrijven, zie je in de praktijk dat apothekers alert reageren. Persoonlijk zie ik de toegevoegde waarde niet zo om dit verder uit te breiden.
Ter zake van het EPD een beetje ingevoerd stel ik al jaren dat een geprivatiseerde zorgverzekering een onmogelijkheid is. Wij hebben Hoogervorst, daarna Ab Klink en nu Edith Schippers al breed gewaarschuwd voor hetgeen er plaats aan het nemen is.
Gelegaliseerde afpersing
Wil je een absoluut zekere investering hebben die je altijd geld opleveren zal dan moet je gewoon in de geprivatiseerde ziektekosten verzekering stappen. Niet alleen hebben die de wetgever aan hun kant doordat ieder in Nederland verplicht is een ziektekostenverzekering te hebben afgesloten, overstappen is vrijwel een onmogelijkheid.
Tel hierbij op dat wanneer men de premie en eigen risico niet meer zou kunnen betalen de staat het na zes maanden achterstand overneemt, waardoor er sprake word van gelegaliseerde afpersing, en u weet dan dat u zich in een dictatuur bevind.
Mocht u overigens willen weten waarom een geprivatiseerde gezondheidszorg niet kan en gegarandeerd toename van premie en eigen risico op zal leveren voor steeds minder diensten, dan raad ik aan even enkele minuten van uw kostbare tijd voor het volgende document te nemen.
http://www.bit.ly/1K6hkO9