In de praktijk blijkt dat organisaties de smart city (slimme stad) meestal niet erg ‘smart’ benaderen. Dat is jammer, want hierdoor missen ze de mogelijkheden die deze metropolissen bieden.
Het stadsleven is opgebouwd uit verschillende individuen, bedrijven en dienstverleners. Ze zijn allemaal in meer of mindere mate afhankelijk van elkaar om samen succesvol te zijn. Daarom zijn slimme steden afhankelijk van het efficiënt en snel delen van informatie tussen verschillende dienstverleners. Denk bijvoorbeeld aan het realtime inzicht dat de gemeente heeft in fietsverhuur in de stad en sensoren in vuilnisbakken, zodat de ophaaldienst weet wanneer de bakken geleegd moeten worden.
Het probleem met nieuwe initiatieven voor de smart city is dat nieuwe tools vaak niet worden geïntegreerd in het volledige ecosysteem. Verschillende afdelingen en dienstverleners komen met nieuwe tools die ze ‘bovenop’ het bestaande systeem plaatsen, waardoor data onvoldoende wordt gedeeld en het systeem niet echt slim werkt. Waarschijnlijk heeft iedereen hier weleens een praktijkvoorbeeld van gezien. Wie heeft er immers nog nooit in een taxi gezeten, waarbij het dashboard helemaal vol lag met verschillende apparaten, zoals een navigatiesysteem, telefoonhouder, taximeter en dashcam. Dit is in het klein het probleem waar we tegenaan lopen: het is een allegaartje van systemen en apps en juist het tegenovergestelde van de connected smart city.
Taxi’s zijn echter maar een klein onderdeel van deze stadsconstructie. Voor andere fundamentele diensten – zoals openbaar vervoer en hulpdiensten – gelden dezelfde principes. Al deze dienstverleners hebben hun eigen systemen en datasilo’s, waardoor het bijna onmogelijk is om een volledig overzicht te hebben van alle activiteiten in realtime. Ook kan data niet gedeeld worden tussen verschillende systemen en kunnen nieuwe apparaten of apps niet toegevoegd worden aan het centrale beheersysteem. Hierdoor moeten beheerders met verschillende systemen werken om een eenvoudige taak uit te voeren, net zoals de eerdergenoemde taxichauffeur.
Voordeel behalen
Om echt voordeel te behalen uit smart cities, moet iedere medewerker – van ambulancechauffeur tot verkeersregelaar – onmiddellijk en veilige toegang hebben tot data die ze nodig hebben voor hun werkzaamheden. Daarnaast moeten ze de mogelijkheid hebben om deze informatie te kunnen delen in centrale systemen, zodat ze weloverwogen beslissingen kunnen maken. Ook hebben ze één it-platform nodig waarin ze toegang hebben tot alle data en deze kunnen delen, zodat ze hun werk optimaal kunnen doen. Zo moet een ambulancebroeder bijvoorbeeld toegang hebben tot de route naar een noodgeval en patiëntinformatie. Daarnaast moet hij tegelijkertijd belangrijke medische informatie met het ziekenhuis kunnen delen, zodat de patiënt meteen de zorg krijgt die hij nodig heeft bij aankomst in het ziekenhuis. Hetzelfde principe geldt voor alle ‘connected’ medewerkers, of het nu om leveranciers, brandweermannen of buschauffeurs gaat.
Bouw de smart city
Het draait er uiteindelijk om dat belangrijke diensten in de stad samenwerken en op elkaar aansluiten. Dit kan alleen als data gedeeld wordt en beschikbaar is voor de personen die het nodig hebben om hun werk te doen. Alleen als dat allemaal in goede banen wordt geleid, zijn we op weg naar slimmere steden die voordelen bieden aan iedereen die er woont.
Sebastien Ruffion, business unit manager bij TomTom Bridge
