De ministeries in Den Haag gaven in 2022 zo’n 120 miljoen euro uit aan externe inhuur bij zeven grote consultancies. Aan rapporten en adviezen kwam daar nog eens 82 miljoen euro bij; in totaal dus ruim tweehonderd miljoen.
Dit blijkt uit de reactie van het ministerie van BZK op een Woo-verzoek. In 2018 bedroegen deze uitgaven nog 47 miljoen. In vier jaar tijd verviervoudigden de bestedingen bij dit groepje adviesbureaus. De post externe inhuur verzesvoudigde zelfs. Vooral na 2019 schoten deze kosten omhoog.
Deloitte (71 miljoen in 2022), KPMG (38 miljoen), PWC (34 miljoen), EY (33 miljoen) en Berenschot (22 miljoen) komen bij de Haagse ministeries steeds vaker over de drempel. De Boston Consulting Group en McKinsey komen minder vaak aan de bak. De onbekende Woo-verzoeker vroeg ook naar overschrijdingen van het maximum inhuurtarief dat op 225 euro per uur (ex btw) ligt. Het ministerie van BZK putte hiervoor uit reeds openbare departementale jaarverslagen en kwam tot negen gevallen. Veelal gaat het hierbij om fiscalisten en juristen.
Hoofdlijnenakkoord
Als de trends die uit het overzicht naar voren komen representatief zijn voor de hele situatie bij de overheid, geeft dat steun aan het hoofdlijnenakkoord van de formatieronde. Dat voorziet in een aanzienlijke beperking van de afhankelijkheid van externe consultants en tijdelijk personeel. De bedoeling is een miljard euro te besparen op de inhuur van extern personeel. Ook de stroom aan externe adviezen lijkt te worden ingedamd.
Tekenend voor de consultancy-explosie is de situatie bij het UWV. Deze uitvoeringsorganisatie vroeg anderhalf jaar geleden niet minder dan acht grote adviesbureaus om strategieën te ontwikkelen voor een optimaal gedigitaliseerd UWV. Oud-hoogleraar Daan Rijsenbrij vroeg via de Woo wat deze mega-adviesoperatie tot nog toe heeft opgeleverd. Ook wil hij weten hoe het UWV denkt te kunnen voorkomen dat betrokken bureaus elkaar voor de voeten gaan lopen. Op deze vragen blijft het antwoord uit. In een recent artikel in Computable uitte Rijsenbrij zijn zorgen over het ontbreken van een centrale visie op it.
eerst marktwerking introduceren mbt ict en daarna flink bezuinigen. IT is blijkbaar ook een linkse hobby.
tis ook wel een dilemma : wat moet je anders dan extern inhuren als je zelf geen clue hebt..
die externen trouwens ook niet, die doen gewoon alsof : De nieuwste agile multicloudready hybrid edge solution is wat u nodig heeft meneer en u heeft geluk want laten wij dat nu net verkopen. Onze specialisten uit het buitenland hebben het razend druk, maar we laten ze speciaal voor dit project volgende week nog overvliegen. Rekening volgt later wel hoor, maakt u zich daarover maar geen zorgen.
maar goed, meer internen dus, maar wel veel voor weinig.
Misschien onder jongeren werven, fatbike van de zaak.
De vraag van onbekende WOO-verzoeker die naar overschrijdingen van het maximum inhuurtarief vroeg lijkt me niet gelijk aan de vraag van Daan over wat het nu uiteindelijk heeft opgeleverd. Dikke rapporten met adviezen zijn alle papieren tijgers die de fiscalisten en juristen willen temmen waardoor de personele kosten voor een brigade aan ‘zwartlakkers’ de grootste budgettaire stijging bij ministeries kent door WOO-verzoekers. Een retorische vraag hierin krijgt dan ook een voorspelbaar antwoord want niet lullen maar poetsen in de data chaos van René bij UWV begint met de informatiehuishouding.
Les één hierin stelde dat datadrager van het bierviltje met telefoonnummer daar ook onder valt, driekwart van de overheid heeft nog altijd problemen met hybride realiteit van een onvolledige digitalisering. Als oudlid mis ik de autoriteit van oud-hoogleraar maar voor €160 per uur vond ik de bonnetjes heel wat sneller. Fiscalisten en juristen kennen dan ook het probleem van e-discovery in de informatiehuishouding want het gaat niet om het advies maar om het besluit. Bestuurlijke reflex om elke verantwoordelijkheid hierin te ontlopen is niet links of rechts maar recht door het midden.
Wat betreft rekening achteraf presenteren gaan kosten vooraf aan de baten, het advies zonder een resultaatverplichting gaat om mooie praatjes zonder garanties in beloofde rendementen. Goedkoper kan maar niet voor dezelfde kwaliteit en sneller kan ook maar niet goedkoper want Dino vergeet dat de jongeren nog veel moeten leren. Bijvoorbeeld hoe ze zelf de band van hun fiets kunnen plakken want het onderhoud wordt iedere keer weer vergeten. Oude code, oude mannen herinner ik me nog een advies over de content marketing en een community waardoor ik me vermaak over alle linkse reacties op een rechtse verandering.