Geen verband tussen kanker en smartphones

Met grotere zekerheid is te stellen dat de radiofrequente golven waarmee mobiele telefoons verbinding maken met zendmasten, niet leiden tot een grotere kans op hersenkanker. Die belangrijke conclusie komt voort uit een grootschalige studie die een internationale groep wetenschappers in opdracht van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft uitgevoerd.

Sinds de komst van smartphones vragen consumenten zich af of deze apparaten kanker kunnen veroorzaken. Hoewel de wetenschappers een slag om de arm houden, lijkt er geen reden tot grote ongerustheid. Ook zijn er geen aanwijzingen dat straling van zendmasten of basisstations het risico op kinderkanker verhoogt. Ook personen die beroepsmatig aan radiostralen worden blootgesteld, lopen mogelijk niet het risico op hersenkanker. Zo zijn op de werkplek de effecten van handbediende transceivers of radiofrequentie-emitterende apparatuur op de werkplek werden daarbij onder de loep genomen. Het beschikbare bewijsmateriaal over de effecten van radiofrequentie op het risico op hersentumoren en aanverwante vormen van kanker is daarmee uitvoerig beoordeeld. Het onderzoek analyseerde 63 gezaghebbende publicaties uit 22 landen van 1994 tot 2022.

Agentschap

In 2011 ontstond grote bezorgdheid toen het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IARC) langdurige blootstelling aan radiogolven van mobiele telefoons classificeerde als mogelijk kankerverwekkend. Maar dit was gebaseerd op beperkt bewijsmateriaal. De nieuwe WHO-studie ziet geen rechtstreeks verband.

Blootstelling
De wetenschappers keken onder meer naar blootstelling aan een vorm van elektromagnetische straling (rf-emf) door mobiele telefoons en draadloze (dect)telefoons. Als deze apparaten dicht bij het hoofd worden gehouden, vonden ze ‘matig zeker’ bewijs dat mobiele telefoons ‘waarschijnlijk niet’ het risico op een aantal soorten kwaadaardige tumoren verhoogt. Bij draadloze telefoons is er in dat geval ‘laag zeker’ bewijs dat het ‘mogelijk niet’ het risico op glioom, meningeoom of akoestisch neuroom verhoogt.

Voor blootstelling aan rf-emf in het hoofd door gebruik van mobiele telefoons, was er matig zeker bewijs dat het waarschijnlijk niet het risico op glioom, meningeoom, akoestisch neuroom, hypofysetumoren en speekselkliertumoren bij volwassenen of op hersentumoren bij kinderen verhoogt. Voor blootstelling aan rf-emf in het nabije veld van het hoofd door gebruik van draadloze telefoons, was er laag zeker bewijs dat het mogelijk niet het risico op glioom, meningeoom of akoestisch neuroom verhoogt.

Voor blootstelling van het hele lichaam aan verre radiostraling van vaste zenders (zendantennes of basisstations) was er bewijs met matige zekerheid dat het waarschijnlijk het risico op leukemie bij kinderen niet verhoogt en bewijs met lage zekerheid dat het het risico op hersentumoren bij kinderen mogelijk niet verhoogt. Er waren geen studies die in aanmerking kwamen voor opname die blootstelling aan rf-emf van vaste zenders en kritieke tumoren bij volwassenen onderzochten. Voor beroepsmatige blootstelling was er bewijs met lage zekerheid dat dit het risico op hersenkanker/glioom mogelijk niet verhoogt, maar er waren geen opgenomen studies naar leukemie.