BLOG – De hybride cloud biedt de flexibiliteit om gevoelige data lokaal te houden wanneer dat vanuit compliance of architectonische overwegingen gewenst is, terwijl tegelijkertijd de schaalvoordelen en innovatiemogelijkheden van de publieke cloud benut worden. Deze combinatie van schaalbaarheid en veiligheid is voor veel bedrijven belangrijk, en zelfs onmisbaar voor organisaties die verantwoordelijk zijn voor de vitale infrastructuur. Maar de hybride cloud is niet van de ene op de andere dag geïmplementeerd en ingericht – alles begint met de juiste voorbereiding. Welke vragen stel je voordat je begint met het verhuizen naar de hybride cloud?
- Waarom willen we overstappen?
De eerste stap in de voorbereiding is het bepalen van de motivatie achter de overstap naar de hybride cloud. Zonder een helder doel is de kans groot dat de implementatie inefficiënt en chaotisch verloopt, en bovendien onnodig duur uitvalt.
- Hoe krijg je het doel scherp?
Door een solide cloudstrategie te ontwikkelen, die de doelstellingen en gewenste uitkomsten van de transformatie beschrijft. Hiervoor moet je zowel de bedrijfsdoelen en -behoeften goed begrijpen, als beschikken over specifieke kennis van bijvoorbeeld risicomanagement en bedrijfscontinuïteit. Dit zorgt ervoor dat een cloudstrategie niet alleen technisch haalbaar is, maar ook de operationele en strategische doelen van de organisatie ondersteunt.
Denk aan bedrijfsdoelen zoals het behalen van concurrentievoordeel of het realiseren van toename in efficiëntie. Deze zijn te vertalen naar clouddoelen, zoals het analyseren van markttrends, het benutten van automatiseringsmogelijkheden, flexibiliteit en hogere time to market. Met dat in gedachten kun je de implementatie en het uiteindelijke gebruik van de hybride cloud gericht plannen.
- Wat zetten we waar neer?
Gewapend met een duidelijke cloudstrategie, is het tijd om na te denken over de inrichting van de hybride cloud. Welke toepassingen moeten draaien in de private cloud, en welke zijn beter af in de publieke cloud? Legacy-systemen en kritieke of gevoelige toepassingen blijven om veiligheids- of compliance-redenen vaak in de private cloud. Tegelijkertijd profiteren schaalbare applicaties zoals webservices juist van de flexibiliteit van de publieke cloud.
Om die beslissing te kunnen maken, moet je haarfijn weten welke systemen je al in huis hebt. Dit kan aan de hand van een ketenplaten en een technology roadmap, een overzicht van de huidige applicaties, (legacy)-systemen en technologische infrastructuur. Met zo’n kaart van het applicatielandschap en hun afhankelijkheden is het beter in te schatten waar applicaties het best kunnen gaan draaien – én het is eenvoudiger om de risico’s hiervan in te zien. Zodra je per applicatie een tijdlijn en bestemming hebt bepaald, komt de volgende vraag: hoe ga je dit realiseren?
- Hoe pakken we dit aan?
Applicaties en systemen bevinden zich vaak op verschillende locaties, kunnen verouderd zijn of niet goed met elkaar communiceren. Een uitdaging bij de implementatie van de hybride cloud is dan ook de integratie van deze diverse applicaties.
Deze uitdaging vormt de derde stap van de voorbereiding: het ontwikkelen van een integratievisie. Dit beschrijft de aanpak van de migratie, waaronder het integreren van verschillende it-systemen, applicaties en processen binnen een organisatie naar een hybride-cloudomgeving. Zo’n visie wordt gevormd door prioriteiten te stellen, de juiste technologieën en hulpmiddelen in kaart te brengen en de benodigde stappen, afgestemd op de clouddoelen, uit te werken. Een helder raamwerk zoals het 6R-model (Rehost, Replatform, Refactor, Repurchase, Retire, Retain) kan richting geven bij het bepalen van de aanpak per applicatie. Ook is het zinvol om integratietools en -platforms te overwegen die je hierbij ondersteunen.
Goede voorbereiding
De overstap naar een hybride cloud vereist meer dan alleen technische kennis. Het vraagt om een weloverwogen strategie, inzicht in je it-landschap en een duidelijke aanpak voor integratie. Door helder te formuleren waarom je overstapt, wat je waar onderbrengt en hoe je dat gaat doen, leg je een stevige basis.
Een goede voorbereiding maakt de uitvoering overzichtelijker, efficiënter en succesvoller.
Jochem van Lierop, cto Conclusion Mission Critical
clouddoelen “flexibiliteit en hogere time to market”
foutje bedankt, want hoger klinkt nou eenmaal beter 😛
“Waarom willen we overstappen ?”
omdat het beter klinkt, ook al begrijpen we er blijkbaar weinig van.
Het maakt ook weinig meer uit, we hebben het goed hier.
CET ipv mafkezen in het westen, agressieve of ondoorgrondelijke dictators in oosten.
Aan de andere kant is het ook lastig als de IT zo snel verandert
Hoe bepaal je of een actie zinvol was als de IT markt om de paar jaar er zo anders uit ziet. Waar moet je meer vergelijken ?
De belofte van eenvoudiger, flexibeler en goedkoper ? Eenvoudiger en goedkoper dan wat ?…..
En als het allemaal zo simpel moet en kan, waarom kan het personeel dan niet gevonden worden.
Nou weer 6R model, al kan het net zo goed Rude, Rotten, Revolting, Resentful, Repulsive, Rigid betekenen
Uiteindelijk doen we maar wat want at the time it seemed like a good idea.
Marktwerking voor nutsvoorzieningen, malloten, strengste asielbeleid ooit, influencers, ondermijning rechtsstaat.
Laten we dat eens proberen 😉
Waarom, hoe, wat en waar begint goed maar vervolgens valt de auteur in herhaling door wie en wanneer ongemoeid te laten. Want het 6R-model richt zich op een infrastructuur die nog wat afhankelijkheden kent. Mijn toenmalige werkgever noemde het 15 jaar geleden daarom een 8-track model want de CTO van Conclusion mist nog de R van resiliency en risk.
Dom geboren, suf gewiegd en nooit wat bijgeleerd is de reactie van Dino voorspelbaar want het idee van utility computing gaat om de service delivery. Hierdoor is SaaS want anders dan IaaS als we kijken naar het plaatsingsmodel van de hybride cloud als het om portabiltiteit van de workloads gaat. Want veerkracht van een workload die gerepliceerd wordt naar een andere juridische entiteit is geen rocket science meer door virtualisatie en containers. En terug naar een lift & shift om rustig de strategie te bepalen aangaande de soevereiniteit gaat op dit moment om een exodus uit de Amerikaanse cloud.
Meestal is het mijn onnavolgbaarheid als het wat moeilijker wordt met abstracties als resilience & risk maar de waarom van een overstap naar de cloud ging om een mobiliteit van de workload. Hierin vraag ik me af of je een kaart van je applicatielandschap wilt hebben of je datalandschap. De eenvoudige vraag vanuit compliance aangaande eis van data portabiliteit nu Europese Unie met DORA op een exit-strategie gaat drukken gaat dus om de infrastructuur van een data fabric. De bandbreedte bepaalt tenslotte de snelheid van de verhuizing.
Bij mijn vorige werkgever noemde iedereen zich directeur om terug te komen op de wie. Too many chiefs and not enough indians is één van de grootste risico’s als ik kijk naar de resilience.
doe ik zo mijn best om huidige lastige overwegingen te beschrijven in het streven naar: better, stronger, faster
maar heb ik blijkbaar sinds mijn kinderjaren ( https://www.youtube.com/watch?v=nexLuXODhr0 )
toch weinig bijgeleerd volgens oudlid 🙂
En die soevereiniteits perikelen zijn ook weinigen ontgaan.
Bleek eerst de cloud te duur, blijkt die nou ook onbetrouwbaar van je data iet wiet waait weg.
Zou kinderachtig zijn om zie-je-wel-zeik-toch te roepen, maar dat weerhoudt me niet.
lift en shit om rustig de strategie te bepalen klink meer als een verkoper dan techneut.
Haha, simpel want alles virtual en in containers haha blabla.
Hoe moeilijk kan het zijn he.
Alleen wat gesteggel of nou kaarten van applicatielandschap of datalandschap nodig zijn
en of er nog wat resiliency en risk aspecten ontbreken, voor de rest peuleschil.
Ik blijf toch bij mijn opportunity driven we-doen-maar-wat beschouwing omdat we niet in de toekomst kunnen of willen kijken. En mocht het helemaal uit de hand lopen dan is er altijd nog een volgende generatie om de boel op te ruimen. Je weet wel, die mensen die nu geen woning meer kunnen kopen.
Noem het continuous improvement in een sprint van generaties.
In 2014 werd er binnen strategische beleidskringen door experts zoals Caspar Bowden al gesproken over hybride cloud modellen, federatieve infrastructuren en digitale autonomie. In het ‘zie-je-wel-zeik’ herinner ik me:
‘If a country loses data sovereignty (in exchange for #Microsoft patches), they also lose political sovereignty and security’
Dat dezelfde ideeën uit 2014 worden opgepakt maar nu in de context van geopolitieke rivaliteit, AI-regulering en een hernieuwd besef over technologische autonomie geeft wel aan hoe simpel het kan zijn. Het we-doen-maar-wat beschouwing gaat dus niet om in de toekomst kunnen of willen kijken want in 2014 werd er ook al over een cloud exit strategie gesproken.