Microsoft weerspreekt de suggestie ‘een soort hulpsheriff van de Amerikaanse overheid’ te zijn. Ontkend wordt ook dat Trump een soort kill switch zou hebben waarmee bijvoorbeeld mail-accounts op afstand zijn uit te schakelen. Maar uit antwoorden van het kabinet op Kamervragen blijkt dat het ICC wel degelijk slachtoffer is van Amerikaanse sancties.
Microsoft reageerde op de berichtgeving van Computable op 1 juli over zijn rol in de affaire rond het Internationaal Strafhof (ICC), naar aanleiding van Kamervragen. Het concern stelt dat het geen diensten aan het ICC heeft stopgezet of opgeschort. President Brad Smith zei dit eerder ook al in een reactie op de berichtgeving dat Microsoft het e-mailaccount van ICC-hoofdaanklager Karim Khan op bevel van de Amerikaanse overheid had afgesloten.
Omdat het ICC zelf niet of nauwelijks op vragen over deze kwestie reageert, blijft de mogelijkheid open dat Khan’s privé-account is geblokkeerd. Uit de antwoorden die het kabinet geeft op de vele Kamervragen hierover, blijkt dat ICC wel degelijk slachtoffer is van Amerikaanse sancties. En nergens meldt het kabinet met Microsoft een oplossing te hebben bereikt.
Het kabinet wil ook geen uitspraken doen over de rol van Microsoft en hoe Amerikaanse bedrijven omgaan met de sanctiewetgeving in hun eigen land. Amerikaanse bedrijven vallen onder de rechtsmacht van de Verenigde Staten en ze moeten zich aan de sanctiemaatregelen van hun overheid houden, zo luidt de reactie. Het kabinet is doorlopend met de VS in gesprek om vergaande maatregelen te voorkomen.
Overcompliance
Opvallend is het antwoord van het kabinet op de vraag of met Microsoft gesprekken gaande zijn over de invloed van de regering-Trump op de handelingsvrijheid van het bedrijf om eisen van de Amerikaanse president af te slaan. Reactie: er zijn contacten om te voorkomen dat Amerikaanse bedrijven verder gaan dan de sancties vergen. Het kabinet wil wegens de vertrouwelijkheid geen tekst en uitleg hierover geven. Als Microsoft’s handelen neerkomt op ‘overcompliance’ is zijn rol groter dan die van een hulpsheriff die assisteert bij het handhaven van de wet.
In de context van het Computable-artikel over Microsoft en het ICC wordt de term hulpsheriff figuurlijk gebruikt. Het suggereert dat Microsoft zich opstelt als een soort verlengstuk van de Amerikaanse overheid, alsof het bedrijf actief meewerkt aan het afdwingen van politieke sancties, zonder juridische tussenkomst. De grote vrees is dat president Trump per decreet elke organisatie die afhankelijk is van Amerikaanse technologie digitaal zou kunnen sluiten. Trump heeft er immers meermalen blijk van gegeven dat Amerikaanse ondernemingen naar zijn pijpen moeten dansen.
Kill switch
Microsoft weerspreekt dat er een kill switch bestaat waarmee Trump Europese clouddiensten zomaar kan uitschakelen. Maar aanklager Khan moest ervaren dat Amerikaanse druk in ieder geval voor hem persoonlijk kan leiden tot afsluiting van Microsoft-diensten dan wel dat zijn persoonlijke mailbox niet meer toegankelijk was. Trump zal zeker geen ‘remote control’-functie hebben waarmee hij accounts op afstand aan of uit kan zetten.
Microsoft verwijst naar een artikel in Politico waarin president Brad Smith geruststellende woorden spreekt. Maar in hetzelfde artikel weigerde Microsoft verder commentaar te geven op vragen over het exacte proces dat leidde tot Khans e-mail disconnectie, en wat er precies met ‘verbindingsverlies’ werd bedoeld.
Eind april had topman Smith al beloofd zich te verzetten tegen bevelen van Trump om Europese cloud-operaties op te schorten. Verder kondigde Microsoft toen European Digital Commitments aan met onder andere juridische waarborgen voor Europese klanten. Maar een paar weken later kwam het toch tot een mailblokkade. Software-experts zien hierin de hypocrisie van Microsoft terug.
Tweede Kamer-vragen
Het kabinet moest reageren op maar liefst drie ingediende vragenlijsten van Kamerleden naar aanleiding van de ICC-mailblokkade:
– van het lid Kathmann;
– van de leden Bontenbal, Krul en Boswijk;
– van de leden Dobbe, Piri en Teunissen.
De software-experts zullen in ieder geval moeten erkennen dat Microsoft in dergelijke gevallen niet vrij is om gedetailleerde informatie te verschaffen. Microsoft kan nooit meer doen dan erop wijzen dat sommige feiten op onjuiste wijze met elkaar in verband zijn gebracht. Hoe heet het ook alweer als je in dergelijke gevallen steeds uitkomt op hypocrisie?
“Omdat het ICC zelf niet of nauwelijks op vragen over deze kwestie reageert, blijft de mogelijkheid open dat Khan’s privé-account is geblokkeerd”. Het “artikel” had hierna wel kunnen stoppen, want de rest is speculatie op basis van niet gegeven antwoorden. “Maar aanklager Khan moest ervaren dat Amerikaanse druk in ieder geval voor hem persoonlijk kan leiden tot afsluiting van Microsoft-diensten dan wel dat zijn persoonlijke mailbox niet meer toegankelijk was”. Op persoonlijke diensten (hotmail) is een andere overeenkomst van toepassing. Voorts is de aanklagter niet van onbesproken gedrag, dus wellicht is er iets geconstateerd wat in strijd is met die voorwaarden met sancties tot gevolg. Het zou de mastodonten van Computable sieren als ze niet een niets iets proberen te maken, zeker als het nieuws betreft van 2 maanden geleden betreft. waarbij in de tussentijd geen (aanvullende) feiten zijn verschenen die speculaties bevestigen.
Software-experts missen juridische kennis want een nalatigheid aangaande OFAC kent consequenties waardoor de juristen schipperen met het morele oordeel omdat de presidentiële orders niet genegeerd kunnen worden. Zo heeft de Amerikaanse president een kill switch als het gaat om de toegankelijkheid tot cloud services die geleverd worden door Amerikaanse bedrijven middels Executive Orders die organisaties en personen op de SDN-lijst van OFAC kunnen zetten. De angst voor een uitsluiting van dienstverlening door Amerikaanse bedrijven is gerechtvaardigd maar niet exclusief voor de huidige president omdat de voorgangers van dezelfde instrumentele mogelijkheden gebruik hebben gemaakt. En de insinuaties van ‘overcompliance’ door een opiniërende redactie missen hierdoor de realiteit van het omgekeerde:
https://ofac.treasury.gov/recent-actions/20230406
Burgerlijke aansprakelijkheid (civil liability) gaat niet om de hulpsheriff maar een verplichting aan de wet, begrijp uit vragen van de wegkijkende Kamerleden dat we hier niet veel hoeven te verwachten van sommige partijen. Opiniërende vragen voor de bühne gaan namelijk voorbij aan het feit dat er al lang een kill switch is en dat deze actief gebruikt wordt als we kijken naar de sancties van personen en organisaties. Raadplegen van OFAC SDN-lijst en daaruit volgende acties is geen overcompliance als we kijken naar een roep om meer effectiviteit van sancties betreffende de Russen. De hypocrisie van (anonieme) software-experts gaat om een lastercampagne want er is geen sprake geweest van een blokkade. Wel zijn per decreet (EO 14203) er op dit moment vijf natuurlijke personen die werkzaam zijn bij ICC uitgesloten van dienstverlening door Amerikaanse leveranciers waaronder ook Apple, Amazon en Google vallen zoals cloud-experts weten.
Het is weer duidelijk dat de juristen van Microsoft allerlei woordspelletjes lopen te spelen. “Nee, we zijn geen hulpsheriff” (ze helpen echter wel met uitschakelen van iemands account) “Trump heeft geen kill-switch” (hij heeft die niet letterlijk, zij doen dat op zijn bevel) “Er zijn allerlei waarborgen” (die niets voorstellen) “Wij zullen ons verzetten als de Amerikaanse overheid Europese klanten wil afsluiten” (totaal zinloos, want zij moeten gewoon aan de Amerikaanse wet voldoen).
Wat mij het meest irriteert is dat dit al 15 jaar speelt en dat overheden toch allemaal overgeschakeld zijn naar Microsoft cloud-diensten. Complete incompetentie van de ambtenarij. De meest gevoelige gegevens van Nederlandse burgers staan waarschijnlijk in de Amerikaanse cloud. En als die gekopieerd worden naar de VS dan kan de NSA er vrijelijk in graaien. Buitenlanders hebben namelijk GEEN rechten in de VS!!!
Met als topje van de cake het feit dat het Nederlandse parlement en regering zijn e-mail in de Microsoft Outlook cloud heeft staan. Reken maar dat de Amerikaanse regering heel erg geïnteresseerd is wat onze ambtenaren, regering en parlement bespreken. Zo maak je het ze wel heel erg makkelijk!!
Wat is een Microsoft Outlook cloud? Je moet niet teveel lieden als Bert Hubert napraten. Veel mensen hebben het stadium “M1cro$$$osft”nog niet achter zich gelaten en papegaaien vrolijk de Bert Hubertjes van deze wereld met hun “Microsoft leest je e-mail!” Elke nuance gaat zo verloren, de soep wordt zelfden zo heet gegeten als ie wordt opgediend en andere dooddoeners.
Spionage van bondgenoten is zo oud als de weg naar Rome. Ook al zijn de Amerikanen onze vrienden ze zullen het niet nalaten om zoveel mogelijk te weten te komen wat onze regering, ambtenaren en Tweede Kamer bespreken. Dat is gewoon politiek zeer interessant voor ze.
En ze kunnen alle e-mail lezen omdat deze niet end-to-end versleuteld is. Jij maakt het zelf de nuance niet. Ze doen dit niet bij iedereen en altijd maar wel bij degenen bij wie het interessant is!
Door alle e-mail bij Microsoft onder te brengen (die het weer in zijn cloud heeft staan) is het appeltje-eitje voor ze.
Niet alleen Microsoft leest mee met je e-mails als we een klokkenluider in 2013 zoals Edward Snowden mogen geloven. Want de hulpsheriff werkte net als andere Amerikaanse techbedrijven volgens gelekte documenten actief mee om de toegang tot communicatie van gebruikers mogelijk te maken. Een onderzoek door de EU naar aanleiding van de onthullingen leidde tot het opzeggen van eerdere Safe Harbor-verdrag in 2015 en Privacy Shield in 2020 omdat er geen enkele garantie was op privacy. En nu in 2025 wordt ingezet op een digitale soevereiniteit met vooral repatriëring uit de Amerikaanse cloud vanwege zoiets als juridische kill switches die je de toegang tot je data kunnen ontzeggen.
Plan B om toegang te houden tot je data gaat nu vooral om een juridische scheiding van de back-up door deze in elk geval NIET te laten landen in dezelfde cloud. Een back-up van M365 laten landen in Azure is niet handig door een OFAC-lijst welke je uit kan sluiten van de Amerikaanse cloud. Terug naar eigen MER of kiezen voor de multi-cloud strategie gaat om het risicobeheer waar we nu een nieuwe speler in hebben door geopolitieke herbezinningen over wie onze vrienden zijn. Dat gaat om de juridische woordspelletjes van definities omdat digitale soevereiniteit door onderwerping aan een supranationale entiteit zoals de EU als communisme 2.0 klinkt.
De soep wordt dan ook telkens zo heet gegeten als deze wordt opgediend door de dooddoener van angst, de Bert Hubertjes op de zeepkist zijn hierin de evangelisten. Want wel of niet meelezen is afhankelijk van een ‘dataclassificatie’ waar onze overheid ontzettend slecht in is. En onze overheid is niet onschuldig als het om het bespioneren van haar eigen burgers gaat want één individu kan op de zeepkist van sociale media een belangrijke beïnvloeder van de publieke opinie zijn.