Ten minste een op de acht Nederlandse thuiswerkers wordt via bedrijfssoftware op de vingers gekeken. Hun werkgever controleert of ze wel aan de slag zijn. Dit blijkt uit onderzoek van de vakbond CNV bij 1.200 thuiswerkers.
Volgens CNV-voorzitter Piet Fortuin kan het werkelijke aantal werkgevers dat hun thuiswerkend personeel controleert, veel groter zijn. Want niet iedereen kent zijn bedrijfssoftware goed. Mogelijk ontgaat het sommige mensen.
De vakbond ziet met name bij mensen die voor callcenters werken, veel monitoring op afstand. Monitoring van werknemers is niet verboden, mits aan een aantal voorwaarden is voldaan. Zo moet er een legitieme reden voor zijn die de belangen en rechten van het personeel, zoals hun privacy, overstijgt. Ook dient het personeel steeds op de hoogte te worden gebracht. Heimelijke controle mag uitsluitend als er een ernstig vermoeden van misbruik is.
Fortuin: ‘Monitoring is bovendien onnodig en ineffectief. Veel thuiswerkers zijn juist efficiënter en productiever dan op kantoor. Dit werkt vaak averechts en draagt veelal niet bij aan meer productiviteit.’ De vakbond bekijkt of juridisch stappen mogelijk zijn.
Eerlijk gezegd begrijp ik dit niet. Als je een werknemer niet vertrouwt, waarom heb je hem of haar dan aangenomen.
Als je een werknemer daadwerkelijk wil controleren, kijk dan naar de output en de kwaliteit en stuur daar op. Bovendien, als je werkt met specialisten is het lastig te beoordelen wat en waarom deze mensen bepaalde dingen doen.
@Brian … omdat heel veel managers geleerd hebben te managen op basis van productiviteits-getallen en (nog steeds) niet willen begrijpen dat dat niet voor alle sectoren zo werkt.
De waarneming van de vakbond over callcenters is niet echt verrassend, de controle van medewerkers bij outbound callcenters komt doordat sommigen een nogal aggressieve verkoopmethode hebben. Verder is de privacy van klanten bij inbound callcenters niet altijd goed gewaarborgd, meneer van CNV vergeet even dat hierdoor het wantrouwen groeit en de heimelijke controles toenemen. Niet in de laatste plaats doordat de inhuur van personeel veranderd, studenten zijn niet de nieuwe leden van een vakbond.
Makkelijk schieten zo… de situatie van een call-center (min-of-meer) generaliseren naar iets wat voor alle beroepsgroepen van toepassing zou zijn. Om met die generalisatie vervolgens te impliceren dat productiviteitsmonitoring een slechte zaak is.
“veel thuiswerkers zijn juist efficiënter en productiever dan op kantoor”
Waaruit blijkt dat dan? En als mensen thuis inderdaad dezelfde hoeveelheid (meer?) werk verzet krijgen als op kantoor, wat is dan precies het probleem met die productiviteitsmonitoring? Die gaat dat dan toch laten zien?
Of andersom dan? Wat als je als werkgever op enig moment veel dingen mis ziet gaan zonder concrete aanwijzingen over mogelijke oorzaken. Wat heeft zo iemand dan voor opties om te onderzoeken wat er aan de hand is?
Met in het verlengde de situatie rondom call-center medewerkers: ik heb van dichtbij meegemaakt dat call-center medewerkers in een thuiswerksituatie structureel minstens 30% minder belletjes per dag(!) deden dan wanneer ze op kantoor waren. En nu? Als in: hoe ga je er dan achter kunnen komen wat er precies aan de hand is? Zonder te verzanden in allerhande “welles-nietes”-discussies en dito wazige “ja-maar”-argumenten?
“Als je een werknemer niet vertrouwt, waarom heb je hem of haar dan aangenomen”
Das inderdaad een valide vraag. Maar andersom is die net zo valide: wat als je als werknemer het vertrouwen in je schoot geworpen krijgt met een (vaste?) aanstelling? Maar de hoeveelheid werk wat je verzet blijft substantieel achter bij wat gesteld is tijdens de sollicatiegesprekken? Of erger nog – blijft substantieel achter in vergelijking met de periode voor de vaste aanstelling? Wat dan?
Kom op hey… tuurlijk zullen er situaties zijn die niet kloppen. Maar hoe dan ook – zoals de waard is vertrouwd ie zijn gasten… en dat werkt in een werkgever/werknemer-relatie altijd twee kanten op; inclusief alle bijvangsten!