Het topmanagement toont in het algemeen weinig interesse in business intelligence (bi), alle lofwaardige pogingen om het daar op de agenda te krijgen ten spijt. Eigenlijk niet zo verbazingwekkend. Bi richt zich immers vooral op interne processen en op signaleren van wat er mis gaat. Leuk voor het middelmanagement maar de top houdt zich liever bezig met de buitenwereld en de kansen die daar liggen.
Business intelligence (bi)-rapportages en -analyses gaan vrijwel altijd over wat er in het verleden binnen de eigen onderneming gebeurd is. Managers worden geattendeerd op waar zij moeten ingrijpen of het zelf beter moeten doen door prestaties te toetsen aan normen. Hierdoor blijven kansen liggen. Ook verslaglegging over externe activiteiten als verkoop worden door bi gesimplificeerd door het te beperken tot eigen verkoopcijfers in relatie tot intern vastgestelde budgetten.
Termen als big data en predictive modelling worden vooral door de leveranciers van tools en diensten naar de markt gepusht, maar de feitelijke ontwikkelingen binnen de organisatie richten zich maar zeer beperkt op verbreding van de inhoud. Vooral de verpakking (visualisatie) en distributie (selfservice) staan daar als nieuwe ontwikkelingen in de aandacht. Hoe zinvol ook, het heeft toch iets weg van oude wijn in nieuwe zakken.
De wereld van het topmanagement en van bi blijven daarmee feitelijk mijlen uit elkaar liggen, behalve bij een relatief kleine groep van organisaties die business intelligence zelf als kans benaderen.
Toenemend belang interne oriëntatie
Ondanks deze interne focus heeft business intelligence de wind mee nu de buitenwereld zich is gaan bemoeien met interne zaken die fout kunnen gaan. De externe roep om transparantie is de afgelopen jaren één van de belangrijkste impulsen geweest om bi verder uit te bouwen met allerlei door de toezichthouders voorgeschreven rapportages.
Het heeft iets paradoxaals dat juist een externe impuls bi in staat heeft gesteld groei te realiseren terwijl zij zich zelf intussen tot haar eigen beperkte gebied bleef beperken.
Nu de externe wereld zich tegen de interne zaken van de organisatie aan gaat bemoeien, zal ook de top mee moeten. De top kan zich immers niet veroorloven dat zij geen inzicht heeft in zaken die een risico voor het imago en de positie van de onderneming vormen.
Wat betekent dit voor bi?
Toch vrees ik dat de topmanagers lichtelijk teleurgesteld worden, als bi zich in hun ogen hiertoe blijft beperken. Zij zullen weliswaar gecharmeerd zijn van betrouwbare historische feiten. Maar voor de strategische besluitvorming wil de top vooral vooruit kijken naar wat er extern te gebeuren staat en wat dit voor de eigen organisatie aan kansen en bedreigingen met zich mee brengt.
De traditionele business intelligence is sterk gericht op het creëren van een eenduidige versie van de waarheid en het bewaren van historie. De focus ligt dan ook sterk op data-integratie en datakwaliteit. Voor tactische en operationele sturing buitengewoon relevant, maar voor strategische sturing krijgt bi alleen waarde als het helpt bij het kiezen op grond van onzekere toekomstige uitkomsten. Misschien komen we met beter te helpen vooruitkijken ook eens af van die obligate verklaringen achteraf dat ‘op grond van de huidige kennis’ bepaalde foute beslissingen nooit genomen zouden zijn.
“DE top”, “De wereld”, “De focus”
Ik werd meteen getriggerd nog een keer dit artikel te lezen:
https://www.computable.nl/artikel/opinie/development/4799651/1277180/in-de-ict-bestaat-de-niet.html
On Topic: Ik voel me een zeur, maar dit heb ik al 1000 keer gelezen. Oude wijn in oude zakken. Wat is nu het punt? Welke les zou je moeten trekken als je conclusie is dat topmanagement het gevoel voor BI mist?
Welnu dat BI in het zelfde straatje past als Kennismanagement en BPM.
De vorm waarin het aangeboden wordt is niet goed. BI is niet sexy, triggert niet (meer) om te investeren. BI is niet iets wat je maakt, maar zou een vorm van gedrag moeten zijn.
Dus niet technisch aanvliegen! Gewoon bottom-up gaan gebruiken, als het echt waardevol is komt ook iemand vanuit het top-management daar vanzelf achter.
Kijk naar de film Moneyball. Die vertelt het allemaal….
@Henri … ik voel me vereerd 🙂
Nu ben ik geen BI expert, maar als ik dit lees komen een tweetal citaten in mij op:
“Resultaten behaald in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst”
“My interest is in the future because I am going to spend the rest of my life there.”
Ofwel: het klinkt allemaal heel leuk, maar het is niet eenvoudig een business case te maken die de investering in BI rechtvaardigt. Ik kan me dan ook heel goed voorstellen dat topmanagement sceptisch is over de toegevoegde waarde hiervan.
Helemaal mee eens PaVaKe.
BI aan de man brengen lijkt me ook geen leuke klus. Want de sales cuclus zal lang en intensief zijn. Met een kleine kans op succes.
Ik ben het helemaal met Henri Koppen eens dat het ermee begint dat BI het anders moet doen. De door de redactie oorspronkelijk gepubliceerde titel suggereert dat het probleem bij het topmanagement ligt en zette daarmee de zaken op zijn kop.
Met Ruud Mulder ben ik het minder eens. Het benaderen van BI vanuit de specifieke behoefte van een bepaalde organisatie kan, als dit slaagt, wel degelijk een leuke klus zijn.
Rob,
Je start met “Het topmanagement toont in het algemeen weinig interesse in business intelligence (bi)” ik denk dan: waar baseer je dat op? Het lijkt me vrij essentieel om als je met deze stelling open hem te kunnen onderbouwen maar dat doe je niet.
Verder geef je aan dat “Business intelligence (bi)-rapportages en -analyses gaan vrijwel altijd over wat er in het verleden binnen de eigen onderneming gebeurd is.” het is niet zo dat ik het niet met je eens ben maar: wat is precies het probleem daarmee?
Verder sluit ik me aan bij Henri: wat is nu precies je boodschap en wat kunnen wij als vakgenoten van jou er volgens jou aan doen om het beter te maken?
Michiel,
het verhaal gaat over de tegenstellingen extern/intern en toekomst/verleden. Omdat het verhaal over tegenstellingen gaat heb ik de (suggestie van een) tegenstelling ook door het hele stuk als stijlfiguur gebruikt. In één geval geef ik dat expliciet aan door het woord paradoxaal te gebruiken.
Het gebruik van tegenstellingen is overigens een eigen leven gaan leiden, toen de redactie in eerste instantie een kop boven het artikel plaatste die het precies het omgekeerde suggereerde van wat ik bedoelde.
Bij tegenstellingen ligt de waarheid nooit aan de ene of de andere kant, maar ook zelden precies in het midden.
Als lezer mag je dan ook zelf bepalen wat voor jou de waarheid ten aanzien van de interesse van het topmanagement is en wat het probleem is dat BI zich vooral richt op het interne verleden.
Tja,
dat is wel juist, maar de rapportages mbt het verleden zijn – vaak hele mooie – Management Information, m.i. is wat als BI binnen de meeste organisaties zo bekend is, niets meer of minder dan MI. Niks mis mee, maar BI zou een strategisch inzicht en een strategisch pad naar de toekomst moeten bieden.
En uiteraard kan dat niet met alleen de eigen informatie.
Dus er is nog veel te doen!
Rob,
Ik haal de uitspraak van Godfried Bomans er maar weer eens bij: “Een statisticus waadde vol vertrouwen door een rivier die gemiddeld één meter diep was. Hij verdronk”
Naar mijn opinie kijkt BI teveel naar wat gebeurt is en te weinig naar wat gebeuren gaat waardoor het eerder een sturingsinstrument dan een beslissingsinstrument is. Beetje als de analyse van de finale van wereldkampioenschap voetbal achteraf waarom we tweede zijn geworden. Ik ben een voorstander van:”meten is weten” maar wordt toch nog vaak verrast door de dingen waarop ik niet gerekend had.
Je opmerking dat de waarheid in het midden ligt is grappig want gezond verstand versus BI vraagt enig intiatief om dingen te doorgronden, zoals bijvoorbeeld in undercover boss door uit de toren af te dalen naar de werkvloer. Zolang BI nog als Excel management voor gevorderden gebruikt wordt zal het dus niet staan voor Business Insider.
Grappig dat dit verhaal en de rest van de reacties steeds om hetzelfde probleem heen draaien.
Hoe ga je Business Intelligence omzetten naar Business Innovation, dit is in mijn ogen waarom het draait. Het zou zo moeten zijn dat de kernwaarden van BI mee worden genomen richten de verschuiving van de toekomst. Dus gebruik wat je heb en zorg ervoor dat je door middel van kleine aanpassingen verbeteringen kan gaan doorvoeren. Wanneer je de innovatie zou kunnen assisteren vanuit de BI kant levert dat direct inzicht op waar TOP management gelijk interesse in gaat krijgen.