Medewerkers in de ict-sector hebben een minder sterke band met hun organisatie dan werknemers in andere beroepsgroepen. Ook zijn ze minder tevreden met hun werk.
Bijna een op de drie ict'ers (31 procent) is op zoek naar een andere baan. Dat is ver boven het Nederlands gemiddelde van 22 procent. Dat blijkt uit benchmarkonderzoek van onderzoeksbureau Effectory. Ict'ers vinden bovendien vaker dat ze minder goed passen binnen een organisatie.
Het binden van medewerkers is volgens Marc Sijtstra, directeur van het bureau, de grootste uitdaging binnen de ict-sector. "Door het grote aantal gedetacheerden binnen de sector lijkt het lastig om mensen verbonden met en trots op de moederorganisatie te krijgen." Hij pleit voor een aansprekende bedrijfscultuur en een manager die een sterke schakel vormt tussen medewerkers en organisatie.
De inhoud van het werk scoort bij ict'ers ook lager dan het landelijk gemiddelde; ze geven er een 6,8 voor terwijl het gemiddelde 7,1 is. Er wordt volgens het onderzoek te weinig aandacht besteed aan een goede match tussen medewerker en werkzaamheden. Sijtstra: "Vaak spelen commerciële belangen mee. Leidinggevenden binnen deze sector hebben targets, ze laten daarom liever geen medewerkers op de bank zitten. Dit betekent dat een ict-werknemer sneller een opdracht krijgt die minder goed bij zijn capaciteiten en ambities past."
| Ict-branche | NL gemiddelde | |
| Algemene tevredenheid | 6,9 | 7,1 |
| Werkzaamheden | 6,8 | 7,1 |
| Collega's | 7,5 | 7,5 |
| Leidinggevende | 6,8 | 6,7 |
| Ontwikkelingsmogelijkheid | 6,1 | 6,0 |
| Passen bij organisatie | 6,6 | 7,1 |
| Trots op organisatie | 6,3 | 6,7 |
| Graag blijven werken | 6,7 | 7,3 |
| Actie ander werk | 31% | 22% |
bron: Effectory Nationale Tevredenheidsindex
(Gebrek aan) loyaliteit van de werknemer t.o.v. zijn werkgever is n kant van de medaille.
Een deel daarvan is vermoedelijk ook te verklaren door gebrek van loyaliteit van een aantal werkgevers t.o.v. hun personeel, denk maar aan de frekwente overnames, reorganisaties, personeelsreducties, enz.
Weer zo’n onderzoekje dat weer alleen een (negatieve) kant van de werknemer wil aantonen. Want dit is simpelweg het gevolg van het gedrag van de werknemers die korte tijd terug de ict-werknemers volledig in de kou lieten staan en ze massaal op straat dumpte. Werkgevers waren dus NIET loyaal aan hun (ict-) personeel! En nu die bekende krokodillentranen omdat die ictniet zo loyaal is, schaars en ook steeds hogere salarissen gaan vragen?
Ik kan me niet echt vinden in een deel van de verklaringen en conclusies of oorzaken in deze rubriek. Dat ict’ers weten dat door middel van verandering van baan veel geld verdiend kan worden, stimuleert de gedachte hieraan en bevloedt ook het plezier in het werk en daarmee de antwoorden in deze enque. Er zijn ict’ers die heel veel geld verdienen, meestal vergaart door baanhoppen, de success stories, zeg maar. Het is ook een kwestie van vraag en aanbod; inderdaad: als het wat minder gaat gooien werkgevers het personeel zo weer op straat. Dit is natuurlijk recent gebeurd, na invoering van de euro in 2001 en het jaar 2000 angstsyndroom, waren veel ict’ers ineens overbodig.
“Leidinggevenden binnen deze sector hebben targets, ze laten daarom liever geen medewerkers op de bank zitten. Dit betekent dat een ict-werknemer sneller een opdracht krijgt die minder goed bij zijn capaciteiten en ambities past.”
Volgens mij is dit niet specifiek voor de ICT branche, overal hebben leidinggevende targets en tja bij iedere werkgever gebeurd het dat je niet altijd het werk doet die (altijd) 100% aan jouw wensen voldoet.
Tot slot, werkgevers gaan zich pas meer interesseren voor het binden van mensen als er een tekort is of het vertrekken van personeelsleden een merkbaar negatief effect heeft op de bedrijfsresultaten. Het herinnert mij aan een tijd dat werkgevers zelfs sportfaciliteiten en andere extreme secundaire arbeidsvoorwaarden opworpen.
Het is leuk om te constateren wat we reeds vermoedden, maar laten we niet te afdwalen van de ware oorzaken.