Coachen vraagt om vertrouwen tussen mensen. Vandaar ook dat zaken die besproken worden, bedoeld zijn voor vier oren. Het kan echter zijn dat jij of jouw organisatie een veel zakelijkere benadering voorstaat en daarom wensen heeft vertaald in bepaalde vormen van feedback.
Er zijn vele artikelen te lezen rond de ethiek van de coach, de opstelling binnen en de aanpak van coachtrajecten. Veel minder is er geschreven over de verwachting die de opdrachtgever zakelijk gezien heeft. Ik doel hiermee op de organisatie die haar medewerkers onder meer coachtrajecten aanbiedt.
Blijft het hier bij persoonlijke verwachtingen of worden er ook contracten opgesteld die harde criteria en doelen stellen? Tenslotte moet coachen betaald worden en valt het in diverse gevallen onder een opleidingsbudget dat verantwoord moet worden. Coachen wordt niet afgesloten met een certificaat of diploma. Hoe weet je dan of deze investering geld oplevert?
Graag ontvang ik reacties hoe in jouw omgeving omgegaan wordt met coaching en het maken van zinnige afspraken. Ook lees ik graag wat jijzelf vindt van de terugkoppeling die moet plaatsvinden.
Ook in Oostenrijk schieten de bedrijfjes die coaching aanbieden als paddestoelen uit de grond (omdat ’t herfst is?).
Volgens mij is dit een modeverschijnsel, leuk voor wie er aan kan verdienen, maar met twijfelachige uitzichten op succes.
Als ondernemer zou ik me wel 10 keer bedenken voor ik met zoiets begin.
Voor een goede coach, is de vertrouwensband tussen hem en zijn cliënt essentieel. Wanneer je als cliënt namelijk niet kunt vertrouwen op een coach, dan zal je nooit het achterste van je tong laten zien. De coach zal dan ook zijn onafhankelijkheid moeten aantonen en die ook desgewenst moeten verdedigen t.o.v. zijn opdrachtgever.
De afgelopen jaren wordt er door het bedrijfsleven getracht om het resultaat van coaching, en ook andere vormen van sociaal-emotionele hulpverlening, uit te drukken in een kostenbaten balans. Zo moeten psychiaters bijvoorbeeld tegenwoordig via codes doorgeven aan zorgverzekeraars wat hun cliënten mankeren, en begeven zich op die manier op een hellend vlak wat betreft hun geheimhoudingsplicht en onafhankelijkheid.
Waar ik zelf veel meer een voorstander van ben, is dat bedrijven in hun missiestatement hebben staan, dat naast het behalen van een zo goed mogelijk resultaat zoals winst of tevreden klanten, ook een passage wordt opgenomen voor het personeel. Waar bedrijven goed zorgen voor werknemers, is de sfeer vaak beter en functioneert men ook beter.
Wanneer coaching wordt ingezet om werknemers efficiënter te laten werken, is het enige wat je op de korte termijn kunt meten, of de werkzaamheden na het traject inderdaad efficiënter gebeuren. Wanneer het welzijn van de werknemer ook hoog in het vaandel staat, is dat niet iets wat je direct zult zien, maar iets wat zich moet bewijzen op een langere termijn.