Werknemers in de industrie zijn op veel vlakken prima te spreken over hun it-voorzieningen. Toch is er ook genoeg reden om de systemen en processen eens kritisch te bekijken. De grote aandachtstrekker: thuiswerken.
Eerlijk is eerlijk, professionals in de industrie zijn over het algemeen te spreken over de snelheid van de computers waar ze op kantoor mee werken en zij ergeren zich stukken minder vaak aan (het werken met) it-systemen dan collega’s in andere branches. Dat blijkt uit het Nationaal it-tevredenheidsonderzoek dat Fujitsu recent heeft gehouden. Aandachtspunten zijn er ook: De helpdesk kan sneller oplossingen aandragen en er blijkt ook weinig vrijheid te zijn binnen het bedrijfsnetwerk om flexibel (eventueel thuis) te kunnen werken. Dat is niet per definitie negatief, maar kan er wel voor zorgen dat potentie niet wordt benut. En flexibiliteit door bijvoorbeeld thuis te werken lijkt een lastige kwestie voor de industrie. Er is duidelijk sprake van een haat-liefdeverhouding: men mag thuiswerken, maar men doet het niet.
Een remmende factor bij thuiswerken is de werknemer zelf. Relatief veel mensen zijn van mening dat het niet nodig is om thuiswerken meer te stimuleren. En dat is niet zo heel vreemd, laten andere uitkomsten zien. Veel werknemers hebben namelijk het idee dat ze constant aan het werk moeten zijn wanneer ze thuiswerken. De werknemer voelt zich niet zichtbaar en besluit ter compensatie constant aan het werk te zijn. Misschien het afkopen van schuldgevoel?
Een andere remmende werking is het beschikbaar zijn van apparatuur en toegang tot functionaliteit. Het gebrek aan goede toegang zorgt voor inefficiëntie in het werk en draagt daarmee ook bij aan het constant aan het werk zijn.
Beide remmingen zijn te overkomen. Er zijn inmiddels meer dan voldoende manieren om functionaliteit te ontsluiten met technische oplossingen die geschikt zijn voor apparatuur in vele verschijningsvormen. Als werkgever heb je alle keus om je mensen te faciliteren middels onder andere bring your own device, choose your own device en onderliggende technieken als vdi. En dat schuldgevoel? Daar maak ik me nog de minste zorgen over. Laat mensen ervaren hoe productief ze kunnen zijn als ze de juiste middelen hebben gekregen en ze zullen de vrijheid die thuiswerken biedt enorm gaan waarderen.
HNW of thuiswerken beperkt zich niet tot het realiseren van de technische oplossing! De organisatie moet ook klaar zijn om deze te adopteren. Dit betekent een cultuurverandering en werkwijze die niet alleen te maken krijgt met de medewerkers, werkprocessen maar ook met managers en de leidinggevenden. HNW vereist een ander leiderschap.
De industrie stelt vrij zware eisen aan ICT-resources.
Het is waar dat er inmiddels meer dan voldoende manieren zijn om functionaliteit te ontsluiten met technische oplossingen die geschikt zijn voor apparatuur in vele verschijningsvormen. Maar als je kijkt naar de investering in resources en benodigdheden voor deze realisatie dan zou je zien dat dit niet (altijd) opweegt tegen de verwachtte resultaten, in dit geval HNW & Industrie.
John,
Organisaties waar werknemers het idee hebben dat ze constant aan het werk moeten zijn, dat ze niet zichtbaar zijn en een schuldgevoel krijgen omdat ze thuiswerken kunnen ook een echt probleem hebben. Veel bedrijfsprocessen zijn namelijk niet plaats en tijd gebonden en kunnen geoutsourced worden (BPO). Het nieuwe werken wordt dan ook deels gedreven door de globalisering waardoor werknemers soms met de zon mee en een andere keer tegen de zon in moeten werken. Je kunt dan een ‘jetlag’ van de conference calls en live meetings krijgen omdat je misschien niet constant maar wel vaak ongeregeld aan het werk bent en het dag-nacht ritme verstoord wordt.
Anderzijds is Het Nieuwe Werken ook een modernisme, iets wat je moet doen om er bij te horen en hip te lijken. Dat heeft veel weg van ‘windowdressing’ omdat er nauwelijks sprake van BPO is, openingstijden niet ruimer worden en de service niet beter maar wel duurder wordt.
Ach, toen ik nog bij Getronics (nog voor de overname door CAP Gemini en verkoop mijn bedrijfsonderdeel aan KPN) werkte kreeg ik te horen van een manager destijds na mijn – herhaalde en indringende – vraag of thuiswerken eventueel mogelijk was in een aangeboden interne functie.
NEE, OMDAT WE DE WERKNEMERS NIET VERTROUWEN!
Jammer van al die weerstand en van die wederzijdse miscommunicatie.
Kennen jullie ook die mailtjes van de managers om zondagavond om 23:30 uur ongeveer? Kijk mij eens belangrijk zijn en 7 dagen 24 uur aan het bedrijf geven….
Ik hoop maar dat we nu in Nederland dat stadium voorbij zijn!
@Reza: Helemaal eens met de opmerking over de organisatie. HNW is in basis geen IT project. Het is in de basis een facilitair project (daar ligt de business case) en een HR project (outputsturing, behoeften van (toekomstige) medewerkers). Ik denk dat de IT hurdles tegenwoordig prima weggenomen kunnen worden en dat daarmee enkele andere hurdles kleiner worden…. maar zeker niet 1 op 1 opgelost worden.
@edekkinga: Ben het met je eens dat er veel meer aspecten aan HNW zitten en dat modern, globalisering, etc. zeker van belang zijn. Hoewel HNW toch al enkele jaren draait, zijn er nog steeds veel kinderziektes. Mijn stelling is dat de techniek daar niet meer bij hoort. De manier waarop mensne werken, de vrijheid die ze krijgen, de verwachtingen die er vervolgens bij horen (al dan niet terecht vanuit een werkgever)… dat zijn de echte aandachtspunten. Maar we gaat dit met z’n allen zeker leren in mijn inschatting.
Citaat uit het artikel: “Een andere remmende werking is het beschikbaar zijn van apparatuur en toegang tot functionaliteit.”
Dit is toch echt wel achterhaald anno 2012. Zeker de communicatiefunctuionaliteit en communicatietoepassingen zijn er in de smaken, soorten, geuren en kleuren dat je met plezier, effectief en doelmatig aan de slag kunt zijn en blijven. Misschien is HWN al lang geen “technisch” probleem meer.
Daar hangt HNW al lang en lang niet meer op.