Het onderwerp open source bij de overheid lijkt een eeuwige bron van controverses in de pers, recentelijk verweet ICT~Office programmabureau NOiV een eenzijdige voorkeur voor open source, onlangs kwam open source-branchvereniging OSSLO in het nieuws met kritiek dat NOiV eenzijdig over open standaarden praat en daarmee open source vergeet.
Soms lijkt het makkelijker voor de overheid om in dit debat niemand te plezieren dan om ook maar één partij tevreden te stellen. Maar met een overheid die van oudsher trendvolger was en desondanks de ambitie heeft om juist op dit onderwerp trendsetter te worden, moeten we ook niet al te veel medelijden krijgen. Wat veel interessanter is dat beide groepen critici zich concentreren op een vermeend gebrek of overschot aan overheidsbelangstelling voor open source-software, terwijl vanuit een inkoopperspectief open source-software op zichzelf volslagen oninteressant is anders dan dat het aan functionele wensen van de gebruikers moet voldoen. Wat open source-software wel interessant maakt is dat het onder omstandigheden mogelijk wordt om een excessieve leveranciersafhankelijkheid, die mede in de hand gewerkt wordt door een onbalans in het auteursrecht, te vermijden.
De belangrijkste functionele eis die in vrijwel iedere organisatie speelt voor welke software dan ook is dat deze te integreren valt met de rest van de informatiehuishouding. Open source-software staat daarom in veel verwervingsprocessen vanaf het begin op een achterstand, omdat de aanwezige legacy gebruik maakt van gesloten standaarden, die soms met hand en tand verdedigd worden door traditionele pakketleveranciers. Soms blijkt zelfs ingrijpen van de Europese Commissie noodzakelijk om deze toetredingsbarrière weg te nemen.
In dat licht bezien lijkt de kritiek van OSSLO me dan ook wat voorbarig. Zonder een gelijk speelveld blijft de markt voor de OSSLO-leden beperkt tot die situaties waarin klanten bereid zijn een forse migratie aan te gaan of toch al met een forse herziening van hun bestaande situatie bezig zijn, danwel als men vanuit het niets begint (greenfield implementation). Niets mis mee, maar in een wereld waarin 80 procent van de ict-bestedingen in standhouding van het bestaande zit, beperkt dat de dikte van de potentiële boterham toch aanzienlijk. Met meer interoperabiliteit, door ondersteuning van open standaarden door op zich gesloten oplossingen, wordt het alleen maar interessanter om toch met een open oplossing te komen. Twee kanten van dezelfde medaille derhalve. Vooralsnog is het vooral leuk voor journalisten, zo'n controverse. Degenen die de status quo willen vasthouden zien met lede ogen aan dat een grote afnemende partij als de overheid poogt om de relatie meer in evenwicht te brengen.
Continue blijven dit soort zalvende artikelen verschijnen. Allemaal met de ondertoon hoe geweldig open source is. Gemakshalve wordt er niet gekeken naar de kosten van implementatie, levensduur, volwassenheid product, en support. Als het maar het labeltje open source heeft, dan is het perfect. Een voorbeeldje Mambo goed bedoeld gepruts, maar niet erg zinvol. Met dit soort gedrochten zit de overheid straks opgescheept. Wat de belastingbetaler heel erg veel kost.
@Frank H, we krijgen van jou alleen meningen. Daar heeft niemand wat aan. Het wordt echt tijd dat jij eens een inhoudelijk artikel schrijft over de voor en nadelen van open en closed source.
Mambo heeft inderdaad moeite gehad om problemen op te lossen door de discussies over commerciële uitbating. Het heeft een tijd lang SharePoint-achtige problemen gehad. Maar dat is verbeterd en je kan ook kiezen voor Joomla (open source fork van Mambo met een nieuwere opzet) of voor een van de vele andere open en closed source CMS-en met diverse architecturen.
Frank H geeft hier voorbeelden die zeer algemeen zijn in de softwarewereld en dus ook bij projecten voorkomen waar closed source producten worden gebruikt. Te hoge kosten voor implementatie, te korte levensduur, onvolwassen producten en gebrekkig support, het heeft helemaal niets te maken met open of closed source.
Zo heeft Microsoft met Windows ME de plank goed misgeslagen en zijn de meningen over Vista ook nog steeds zeer verdeeld. Je zal als bedrijf maar met dit soort migraties te maken hebben, kost je veel geld en levert je mogelijk meer problemen op dan dat het oplossing oplevert. Dit kan echter ook gebeuren met een Linux-OS, het is niet een probleem dat bij een bepaald soort licentie hoort.
Heerlijk als de Computable nu al juristen als IT experts laat opdraven.
Eens met Frank (zonder H)! Dit heeft echt niks met open source of closed source software te maken. Elke persoon die al een tijd rondloopt in de ICT kent deze problematiek bij IT projecten.
Overigens wordt de symbiose tussen open source & open standaarden vaak gemaakt, doordat:
– een open standaard een referentie implementatie nodig is (die inzichtelijk is = open source)
– Als je wereldwijd in een open netwerk met een team wilt werken aan een ICT project, is het cruciaal dat je standaarden afspreekt.
– De code is openbaar: elke shortcut is zichtbaar, dus het gemis van open standaarden kan je niet verbloemen.
– Bij een open source product is er niet het doel om een vendor locking te creëren.
@Berry
Onderschat overigens het Juridische aspect van open source niet.
Wanneer je als bedrijf apparaten maakt op basis van open source, en er gaat iets mis met het apparaat waardoor er slachtoffers vallen, dan ben je misschien ineens niet meer zo blij met die open source software waar experts uit af kunnen leiden dat je de fout had kunnen voorkomen.
Of wat denk je van een apparaat met embedded open source code, die nog geen half jaar na verschijnen als chinese kloon op de markt verschijnt
Hier wil je wellicht juridisch gezien toch eerst weten waar je aan toe bent
PaVaKe, weet jij wel waarover jij het hebt? Kijk eens naar de voorwaarden van Microsoft (hier een stukje van hun site).
Uitsluiting van incidentele schade, gevolgschade en overige schade. voor zover maximaal is toegestaan op grond van toepasselijk recht, zullen Microsoft of haar leveranciers in geen enkel geval aansprakelijk zijn voor enige speciale, incidentele, indirecte of gevolgschade hoe dan ook (daaronder mede begrepen maar niet beperkt tot schade als gevolg van: winstderving, verlies van vertrouwelijke of andere informatie, bedrijfsonderbreking, lichamelijk letsel, inbreuk op privacy, het niet voldoen aan enige verplichting (daaronder mede begrepen goede trouw of redelijke zorg), nalatigheid en enig ander financieel verlies of verlies van enige andere aard), als gevolg van of op enigerlei wijze betrekking hebbend op het gebruik of het niet kunnen gebruiken van het service pack of de productondersteuning, of als gevolg van het verstrekken of niet verstrekken van productondersteuning, of anderszins volgens of in verband met enige bepaling van deze aanvullende overeenkomst, zelfs indien Microsoft of een van haar leveranciers op de hoogte is gesteld van de mogelijkheid van die schade.
Je hebt veelal weinig te maken met de maker maar veel met de leverancier van de software. De open- of closed source leverancier kan met de klant afspraken maken binnen het geldend recht (andere afspraken zijn niet bindend).
Vaak gaat de leverancier uit van de algemene voorwaarden van de Fenit. Onderdeel daarvan is: 10 Aansprakelijkheid van Leverancier; vrijwaring.
10.2 De totale aansprakelijkheid van Leverancier wegens toerekenbare tekortkoming in de nakoming van de overeenkomst is beperkt tot vergoeding van directe schade tot maximaal het bedrag van de voor die overeenkomst bedongen prijs (excl. BTW). …..
10.4 Aansprakelijkheid van Leverancier voor indirecte schade, daaronder begrepen gevolgschade, gederfde winst, gemiste besparingen en schade door bedrijfsstagnatie, is uitgesloten.
Grote inkopende partijen hebben daarom hun inkoopvoorwaarden, die wezenlijk afwijken van de Fenit voorwaarden. Daarover wordt dan weer onderhandeld als beide partijen sterk staan. Dit staat los van het economisch model van de softwareontwikkeling.
De aansprakelijkheid in het voorbeeld is dus gekoppeld aan de werking van de embedded software, de wetgeving en de afspraken tussen klant en leverancier binnen de wetgeving.
Kortom dit was weer eens een FUD verhaal, PaVaKe.
Geestig er zijn veel grote partijen lid van OSSLO, Sogeti wordt genoemd. Ik heb eens op hun website gekeken en ik lees daar helemaal niets over opensource. Op de Cap site vind je als je zoekt wel wat. Sun lijkt de enige die op zijn hoofdpagina de term ‘open’ heeft staan. Heb ze niet allemaal bekeken, maar vind de eerste bevindingen raar, OSSLO predikt iets, maar bij de leden zelf vind je weinig tot niets terug op hun hoofdsites.. mis ik iets? Zo ja dan lees ik dat graag…
excuus, op de cap site heeft men wel een link naar teksten waarin zij hun visie uiteenzetten…. Sogeti daarentegen niet…
@Gast: Ik heb niet de complete ledenlijst doorgenomen, maar er zijn naast SUN en Cap Gemini nog vele anderen die iets roepen over open source:
– RedHat, die hebben open source in hun bloed zitten, wat zouden ze moeten zonder Linux?
– Hippo, is Java en dus ook weer open source. Hun website barst van de open source, kun je onmogelijk over heen lezen.
– Dataccent, er staat zelfs een OSSLO-logo op de homepage. Daarnaast leveren zij diensten voor PostgreSQL- en MySQL-databases.
Geen idee met welke bril jij naar deze lijst hebt gekeken, maar wanneer je zelfs RedHat overslaat, dan is het misschien tijd voor een nieuwe bril.
@Frank; met de bril wat die leden doen, RedHat ken ik uiteraard wel, HIPPO en de rest ook.
Ging mij om leden die niets op hun sites over os communiceren en wel met de OSSLO diensten schermen..