Meer dan drie op de vier werknemers (77 procent) zegt regelmatig voorstellen te doen voor verbeteringen in de organisatie waarin zij werken. Bij werknemers in de ict ligt dit percentage nog hoger, tachtig procent van de werknemers doet regelmatig suggesties aan zijn werkgever.
Uit onderzoek naar medewerkerspercepties door onderzoeksbureau ZebraZone blijkt dat 80 procent van de ict-medewerkers regelmatig suggesties doet aan zijn werkgever om de organisatie te verbeteren. Bovendien blijkt dat deze werknemers meer betrokken zijn bij hun werk, meer gemotiveerd zijn en bereid tot verandering. Vrouwen waren negatiever in hun antwoorden dan mannen en universitair opgeleide medewerkers waren positiever over de mogelijkheden tot innovatie dan hun collega's met een HBO-diploma of lager.
Bijna drie op de vier ict-werknemers (74 procent) heeft het gevoel dat er vaak nieuwe ideeën worden doorgevoerd. Driekwart van de ict-werknemers is bovendien van mening dat er binnen hun team vaak de gelegenheid is om nieuwe ideeën uit te voeren. Ook dit percentage ligt hoger dan het gemiddelde, 68 procent van alle ondervraagde werknemers had dit idee.
Stress
ZebraZone concludeert uit het onderzoek dat werknemers die van mening zijn dat er vaak nieuwe ideeën worden doorgevoerd binnen hun organisatie en het idee hebben dat er vaak mogelijkheid is ideeën door te voeren, minder last van stress hebben. De respondenten die positief antwoorden hebben een beter werkvermogen, meer energie en zijn productiever. Ook zijn deze werknemers meer bereid tot verandering en krijgen zij meer kansen om te innoveren.
Wel blijkt dat vrouwelijke ict-werknemers minder vaak vinden dat er nieuwe ideeën worden doorgevoerd binnen hun team dan hun mannelijke collega's. Ook de mogelijkheid nieuwe ideeën tot uitvoering te brengen, scoort bij de vrouwelijke respondenten minder hoog.
Het onderzoek is uitgevoerd onder 2230 werknemers, waarvan 103 werkzaam zijn in de ict-sector.
“..het idee hebben dat er vaak mogelijkheid is ideeen door te voeren, minder last van stress hebben.”
Das in mijn ogen ook volkomen 100 procent logisch.
Wanneer jij als ict-er waarneemt (op je werkplek, binnen het bedrijf, of bij een klant) dat het anders, makkelijker, efficienter en beter gedaan kan worden, een win-win situatie oplevert voor alle partijen…
Dan is het des te frustrerender als je leidinggevenden (of klanten) boven je hebt zitten, die hier niet voor open kunnen staan (bij gebrek aan kennis, inzicht, veranderings bereidheid) of willen staan (bij gebrek aan beleid, budget, visie of uit jaloerzie).
Dan wil jij niet weten, voelen hoe je – na een afgeschoten voorstel ter verbetering – jezelf elke dag kan verbijten op de werkplek. Puur en alleen omdat jij als ervaring ict-er belemmerd word in het uitvoeren van je dagelijkse werkzaamheden, doordat je baasklant het idee niet ziet zitten. Dagelijks jezelf gebonden, gehandicapt voelen door de grenzen van een leidinggevende of collega’s.
Dat kan genoeg stress -> gezondheidsklachten -> motivatie opleveren om te besluiten om op zoek te gaan naar een werkplek die jou wel optimaal ondersteunt en motiveert om jezelf te kunnen ontplooien en het maximale uit jezelf te halen op de manier waarop jij zit dat het beter kan.
“De respondenten die positief antwoorden hebben een beter werkvermogen, meer energie en zijn productiever. Ook zijn deze werknemers meer bereid tot verandering en krijgen zij meer kansen om te innoveren.”
Precies, want als de creatieve energie in mensen kan blijven doorstromen, doordat ze in hun werk(omgeving) een uitlaatklep hiervoor vinden, blijven ze gezonder, gemotiveerder, en het geeft hen ook meer (zelf)waardering, dan op plekken waar ze alleen maar ‘op de automatische piloot’ een bepaald kunstje mogen uitvoeren op andermans werkwijze
Machtstructuren en onderdrukking zijn niet echt de optimale methodes om tot innovatie te komen, Gelukkig gaan steeds meer werk-gevers dit ontdekken, dat als hun mensen de ruimte krijgen om oprecht mee te kunnen werken, het beter is voor beide partijen en dus ook ‘de klant’.
Ronald, ik begrijp precies wat je bedoelt, maar weet je ook dat hier een naam voor is?
Het staat bekend onder de naam ‘The Peter Principle’.
Waar het op neerkomt is dat mensen die met goede ideeen komen waar het management niet mee eens is of weg gepromoveerd worden of indien je dan bij een klant zit er uit het niets een onzinnige klacht die kant noch wal raakt tegen je krijgt en je plotseling niet meer welkom bent bij deze klant, wat ook gebeurd is dat mensen zelfs hun baan kwijt raken hierdoor, ik zou zeggen google eens op bovenstaande naam en lees eens de uitgebreide omschrijving en dat je het vast herkend wat er staat!!
@Andre: Ik weet precies wat je bedoelt!
Mensen (in je eigen organisatie of bij ‘de klant’) die op een positieve manier ophoog gepromoveerd zijn, naar een plek in de organisatie, die (ver) boven hun eigen kunnen ligt.
Zij zijn helemaal blij dat ze die hogere functie hebben, en in de loop van de tijd dan vanzelf afhaken bij dat bedrijf, omdat ze er eindelijk achterkomen dat ze ‘m niet aankunnen. Soort van ‘iemand zijn graf in prijzen’. Als jij dan – als gedetacheerde en gediplomeerd en ervaren ict’er – onder of met zo’n persoon (v/m) mag werken… Een heerlijke uitdaging om binnen je grenzen te blijven, of je eigen accountmanger bellen op zoek naar een andere klus.
Het is heel goed mogelijk dat goede voorstellen voor verbetering sneuvelen door incompetentie van de leiding.
Het is echter ook heel goed denkbaar dat niet ieder voorstel a priori moet worden gehonoreerd. Wanneer een systeem goed draait, moet je goede redenen hebben om er aan te sleutelen. Wanneer je eindverantwoordelijk bent voor de performance van een systeem, ga je niet automatisch in op elk voorstel voor verbetering. De risico’s kunnen groter zijn dan het beoogde gewin.
Het is professioneel om voorstellen te doen voor verbetering maar het is niet professioneel wanneer je jouw motivatie laat afhangen van de mate waarin deze worden gehonoreerd.
@Bert-Jan – Helemaal mee eens.
Als een systeem goed draait en stabiel is, lekker vanaf blijven.
“….maar het is niet professioneel wanneer je jouw motivatie laat afhangen van de mate waarin deze worden gehonoreerd.” Hoe ga jij er dan mee om Bert-Jan…
Als je ziet en weet dat het beter kan en er word niet gedaan met je voorstel tot verbetering?
Waardoor jij bijv. dagelijks meer moet doen dan eigenlijk nodig is, meer werkdruk op je schouders krijgt te liggen, gedwongen word om in-efficienter te werken dan eigenlijk mogelijk is?
@Ronald
Ik kan mij zo’n situatie helaas goed voorstellen. Ik heb dat zelf ook meegemaakt. Het is op een gegeven moment de individuele keuze van de ict’er of hij/zij de voordelen van het werk vindt opwegen tegen de nadelen.
Wanneer je in dienst bent van een ander, loop je snel tegen dit soort zaken aan. Ik blijf het professioneel vinden wanneer je je werk onder dit soort omstandigheden zo goed mogelijk blijft doen. Als de nadelen te groot zijn, ga je wederom gemotiveerd op zoek naar iets anders.
Een ict’er heeft te veel keuze om ergens ongemotiveerd te blijven zitten.
“Een ict’er heeft te veel keuze om ergens ongemotiveerd te blijven zitten.”
Helemaal mee een Bert.. Echter kan je account manager of je werk-gever er iets anders over denken 😉 en als je dan een gezin te voeden hebt… gaat er ergens iets wringen.. heel erg wringen.