Voor individuele server-producten liggen er zeer veel mogelijkheden: Rdbms, web-servers, Netware, Netscape en dergelijke. Toch lijdt het geen twijfel dat de server-suite Microsoft Back Office steeds belangrijker wordt. Back Office is niet echt een suite maar meer een pakket onafhankelijke, niet-geïntegreerde servers voor het NT besturingssysteem; wel is er enige consistentie in de management-interfaces en in de prijsstelling.
Microsoft levert eenvoudige file- en printservices als standaard onderdeel van een NT-pakket, samen met Remote Access Server (RAS) en System Management Server (SMS). De andere producten worden verkocht onder de naam Back Office. Deze servers zijn gratis, voor nul gebruikers; de kosten zitten verborgen in de licenties die voor elke gebruiker moeten worden afgesloten. Dit beleid ten aanzien van bundeling en prijsstelling zal vrijwel zeker veranderen om beter met IBM en Oracle te kunnen concurreren.
Als Microsoft in de markt voor servers net zo overheersend zou worden als in die voor de desktop, dan zijn er dramatische prijsstijgingen te verwachten. Intussen zal de concurrentiestrijd de prijs nog laag houden. Het is belangrijk dat de server-markt niet in handen komt van één leverancier, anders zullen we daar dezelfde stagnerende ontwikkeling zien als op de desktop, waar Microsoft de vrije hand heeft. En Microsoft gaat het alleen om de winst. Ik geloof niet dat het aan de server-kant ook zo slecht zal gaan, omdat de producten hier een langer leven beschoren is; maar toch, een zorgwekkende mogelijkheid.
De groeiende dreiging van NT en Back Office heeft tot serieuze reacties in de industrie geleid, zoals de opkomst van Java en netwerkcomputers. De NC is gunstig voor Sun en Netscape, al is de toekomst van Netscape onzeker. Vooral de database-leveranciers moeten zich zorgen maken. Hun producten draaien net zo goed op NT als op Microsofts SQL Server, en zij draaien ook nog eens op Unix, waar SQL Server niet op draait. Als het alleen tussen Oracle en SQL Server ging, dan zou Oracle zich geen zorgen hoeven maken, maar Oracle en de andere leveranciers concurreren feitelijk met Back Office. Het is geen kwestie van productie, maar van verpakking, prijsstelling en marketing.
Microsoft heeft Oracle, Sybase, Netscape, Novell en ook IBM uitgedaagd. Om de dreiging te keren zijn er een paar partnerships ontstaan, maar erg effectief zijn die tot op heden niet. Toch is dit een interessante ontwikkeling, vooral omdat Microsoft vergeleken met de andere nog maar heel weinig aan de server-markt verdient. Zo bang is de IT-industrie voor Microsoft en zijn marketingkracht.
Het ziet er niet naar uit dat de anti-Microsoft consortia van Java en de NC ook naar de server-markt zullen overwaaien. Iedereen stelt zich vierkant op achter de gezamenlijke Java/NC-actie om aan de wurggreep van Microsoft op de desktop te ontkomen, maar servers … dat is een ander verhaal.
Laten we eens naar IBM kijken. Microsoft heeft de strijd om de desktop met het grootste gemak gewonnen en IBM volledig uit de markt geprijsd. Ze hadden niet eens een product – wat was Windows 3.1 vergeleken met OS/2? Toch hebben ze gewonnen. Vijf jaar later slaagt Microsoft erin NT Workstation te verkopen als vervanger voor Windows 3.1. Functioneel gezien is NT Workstation niet meer dan een kloon van OS/2! We hadden jaren geleden al OS/2 kunnen gebruiken. Dan hadden we onszelf een hoop ellende bespaard; als de applicaties er waren geweest. IBM heeft de eindgebruiker nooit echt begrepen; Microsoft wel. Maar IBM weet wel alles van zakelijk IT-gebruik, terwijl Microsoft daar veel zwakker in is. Jaren geleden slaagde Digital er niet in om zijn superioriteit op het gebied van midrange-systemen te vertalen naar een succesvolle aanval op IBM’s enorme transactiemarkt. Waarom slaagt Microsoft waar Digital heeft gefaald?
Het antwoord kunnen we misschien vinden in de op zoveel afdelingen draaiende systemen. Tegenwoordig zijn die veel invloedrijker dan de minicomputers in de jaren tachtig. En omdat de meeste afdelingen op de desktop georiënteerd zijn, heeft Microsoft vastere voet aan de grond dan Digital destijds.
De reactie van IBM is tekenend voor het bedrijf. Het ziet eindelijk in welke dreiging op afdelingsniveau de kop opsteekt en heeft ook door dat het zélf, en niet Microsoft, de troeven in handen heeft. IBM is niet gaan samenwerken met Oracle, maar het bedrijf heeft net als Microsoft zijn belangrijkste server-producten gebundeld en biedt deze als ‘suite’ te koop aan. Zo concurreert IBM direct met Back Office. De reeks servers is zeer omvangrijk en het ziet er naar uit dat IBM nu het enige bedrijf is dat een volledige suite aanbiedt. De suite omvat producten waarvoor Microsoft geen equivalent heeft, zoals Notes en een beproefde TP-monitor. Bovendien draaien de IBM-producten op verschillende besturingssystemen en zijn ze niet beperkt tot NT. IBM probeert het succes van NT aan te wenden om de omzet van producten met toegevoegde waarde voor de server te verhogen. Dit zou Microsofts strategie om zeep kunnen helpen. NT’s succes kan de ondergang van Microsoft betekenen; een droevige gedachte.
Of IBM het marketingtechnisch van Microsoft kan winnen, valt nog te bezien. Ze hebben met betere producten al eerder verloren, maar servers liggen meer in hun straatje dan desktops. Het lijkt op oorlog, maar we worden er allemaal beter van.
