Na de ingebruikname van een nieuwe it-omgeving ontstonden er bij Carpetright grote verschillen tussen de geregistreerde omzet en de daadwerkelijke omzet door een niet goed ingericht Power/BI-datawarehouse. Daardoor kwam de vloerenwinkel in financiële problemen die, nadat de fout was ontdekt, niet meer opgelost konden worden. Carpetright ging uiteindelijk failliet en een doorstart komt er niet. Dit blijkt uit het eerste faillissementsverslag.
Carpetright kampte de laatste jaren met flinke verliezen. De problemen werden groter toen de Engelse moedermaatschappij in oktober 2024 kopje onder ging. Een lening aan de Nederlandse tak moest daarop worden terugbetaald. Het Nederlandse management, dat de activiteiten in Nederland voortzette, nam daarna een aantal maatregelen om de financiële problemen te ondervangen. Denk aan een supply-chain-optimalisatie en voorraaduitverkoop, een nieuw winkelconcept, een vernieuwing van de computersystemen voor meer efficiëntie en een nieuwe dienst (een schadeherstelservice voor klanten van Nationale Nederlanden), meldt het eerste faillissementsverslag.
Grote omzetverschillen
Echter, na de invoering van de nieuwe it-omgeving ontstonden er grote verschillen tussen de geregistreerde omzet en de daadwerkelijk gefactureerde omzet. Na onderzoek bleek dat er een fout zat in de rapportage van de omzet: sommige transacties werden dubbel geteld. Hierdoor viel de werkelijke omzet veel lager uit dan aanvankelijk geregistreerd, schrijven de curatoren.
In de veronderstelling dat het omzetprobleem tijdelijk van aard zou zijn, werden de betalingen aan de Belastingdienst uitgesteld. Maar nadat bleek dat de it-problemen structureel van aard waren, zocht het bestuur naar financiële reddingsboeien. Die werden niet gevonden, waarna op 17 september 2025 surseance van betaling werd aangevraagd, hetgeen kort daarna leidde tot het faillissement.
Niet-functionerend datawarehouse
Carpetright werkte met het enterprise resource management (erp-)systeem Dynamics 365 Business Central ERP met daarbovenop een suite van LS Retail. Dit is een speciaal op de detailhandel toegeschreven suite van pos (kassa’s, mobiele kassa’s, zelfscankassa’s) tot oplossingen voor replenishment, prijzen, promoties en loyalty. Alles bij elkaar omvatte de it-vernieuwing een breed scala aan systemen, waaraan diverse it-partners meewerkten.
Volgens Johan den Dulk, hoofd ict bij Carpetright, lag het probleem niet bij Business Central, dat naar behoren functioneerde, maar ging het fout met de ruwe data die naar het datawarehouse werden gestuurd (om te verwerken in Power BI/ rapportages). Het datawarehouse was in Azure opgezet met de standaard Microsoft-oplossingen.
In Business Central was de geregistreerde omzet (‘real sales’) en de daadwerkelijk gefactureerde omzet (‘invoiced sales’) correct af te lezen, via de p&l (resultatenrekening), benadrukt Rembrandt Kuijpers, managing partner van implementator TCOG. Carpetright liet echter separaat ook een datawarehouse implementeren door een andere partij. Hierin zijn blijkbaar verschillen ontstaan tussen de werkelijkheid in Business Central (data die ontsloten zijn) en de gerapporteerde cijfers gebaseerd op de data in het datawarehouse. Het gaat hier dus om een externe rapportagetool (datawarehouse), een op zichzelf staand project waarmee TCOG niets van doen had, aldus Kuijpers.
Den Dulk wil in dit kader nog wel opmerken dat in juni van dit jaar de overgang volledig is gemaakt naar het nieuwe erp-systeem en daarmee ook de reporting is overgezet. ‘Je spreekt dus feitelijk over een periode van slechts 2,5 maand waarin de rapportages niet volledig in lijn lagen voor de faillissementsmelding. Laat ik wel duidelijk stellen dat rapportages altijd moet kloppen om vervolgens goed te kunnen sturen.’
In PowerBI kijken wat per filiaal je dagomzet per filiaal is geweest? En dat lukt dan niet omdat de dubbele tellingen in PowerBI structureel van aard waren?
Visualisaties in Power BI kunnen indrukwekkend ogen maar ze zijn slechts zo betrouwbaar als de onderliggende data. Als de ruwe data vervuild/gemanipuleerd is wordt de rapportage een vorm van bestuurlijke camouflage die niet om de techniek gaat maar om de intenties zoals ik stelde in mijn reactie op 22 september 2025:
https://www.computable.nl/2025/09/19/software-vernieuwing-mede-debet-aan-bankroet-carpetright/
Het ‘in de kern gezond’ verhaal waarmee twee-koppige directie pronkte blijkt niet uit de financiële cijfers, verder onderzoek naar deze gegevens om ‘het lek’ boven water te krijgen lijkt me daarom raadzaam. Want crap in, crap out raakt namelijk de kern van governance als het om de kwaliteit van de data gaat. Het gaat hierin meer om de rol van de accountant dan de IT partners.
Want is er nu sprake van misleiding (Paulianeus handelen) of is het gewoon bestuurlijke incompententie zonder kwade intentie?
Cruciaal is het moment waarop bestuur wist of had moeten weten dat een faillissement onafwendbaar was, gezien advies van advocaat op 17 september 2025 draait het om het tijdstip waarop duidelijk werd dat omzetprobleem structureel was. Ik ben geen boekhouder maar negatieve winst van 17 miljoen Euro op een omzet van 75 miljoen in 2023 lijkt me een duidelijk signaal. Een verliesmarge van 22% wijst namelijk op structurele problemen in de operationele efficiëntie. Als cijfers zo hard schreeuwen, dan is zwijgen (accountant?) geen incompetentie maar misleiding.
Wat dit illustreert is hoe kritiek IT kan zijn voor de continuïteit van je bedrijf. Als je geen juiste omzet en winst cijfers kan rapporteren richting banken en aandeelhouders en je marges zijn al flinterdun dan kan het heel snel gedaan zijn.
Ik denk dat CarpetRight wel een levensvatbaar bedrijf was (ik heb er zelf ook met tevredenheid tapijt gekocht) maar hun marges zijn gewoon te klein om dit soort missers te overleven.
Denk dat zowel Carpetright als V&D ten onder zijn gegaan aan verouderde en niet levensvatbare winkelconcepten die niet meer aansloten bij consumentengedrag terwijl ze vastzaten aan grote, dure winkeloppervlakten die hun flexibiliteit en winstgevendheid ondermijnden. De winkel was een magazijn, geen merkervaring want wat betreft marges doet faillissementsverslag vermoeden dat winkelvoorraad onder consignatievoorwaarden geleverd was. De
treurnis van een linoleum-nostalgie heeft mij dan ook nooit aangetrokken als ik kijk naar de ZZP-er die een beetje meer krijgt als je deze tussenhandel ontwijkt.
Hoe kritiek de IT kan zijn bij crap in, crap out blijkt uit het zichtbaar maken van het lek want rapportages die altijd moeten kloppen om goed te kunnen sturen gaat vooral om de kwaliteit van data die ook begrepen moet worden voor zoiets als een foutbewustzijn. Uit de cijfers achteraf van de curatoren blijkt dat de marges niet flinterdun waren maar negatief. Ik ben geen boekhouder maar ik weet wel dat je dan achteruit boert. Iets met cijfers die schreeuwen als het om de begrijpbaarheid ervan gaat.
Van een linoleum-nostalgie naar nostalgie voor governance met begrijpelijke, controleerbare en betekenisvolle cijfers is de piramide van een foutbewustzijn interessant. Ik had er een opinie over kunnen schrijven want is de winkelbeleving van Keuterboertje de ‘goodwill’ voor een doorstart op basis van een merkervaring?