Ict’ers worden gezocht én zitten in de bijstand. Dit is geen tegenstelling, maar een teken van breedte in het vakgebied. Dit is de discussiestelling die Computable-lezers vandaag krijgen voorgelegd.
De berichten over tekorten in de ict-industrie komen om de zoveel tijd weer naar voren. Laatst werd dat nog gekoppeld aan cijfers van uitkeringsinstantie UWV, dat er bijna zevenduizend ICT’ers juist zónder werk zitten. Daarbij is meer dan de helft van die werkloze ict’ers qua leeftijd boven de vijftig. Er is echter meer aan de hand dan mogelijke leeftijdsdiscriminatie, jeugdige expertise met hippe, nieuwe technologie, en/of lagere loonlasten voor junioren.
De ict is namelijk breed, zeer breed en hetzelfde geldt voor ‘de ict’er’. Eigenlijk bestaat die niet. Of anders gesteld: het is een te breed begrip voor een beroepsgroep die niet uniform is. Net zoals er tegelijkertijd vacatures en werklozen kunnen zijn wat betreft bijvoorbeeld managers of adviseurs of onderhoudsmonteurs. Manager van wát? Adviseur op wélk gebied? Onderhoudsmonteur voor wát? De ict’er als eenduidig beroep bestaat niet meer. Wat vind jij?
@Leen Blom
Stuur me maar een mailtje info@numoquest.nl :O)
@Leen & Rene:
Zou je me (i.e. will”at”moonen.me) dan in CC willen zetten?
Ik zou eigenlijk ook wel willen weten wat de betekenis en noodzaak is van die dubbel afkorting.
🙂
Leen & Will,
Gezien reacties van NumoQuest over non-ICT en non-IT van informatieoverdracht is het komende mailtje enigszins in te schatten, de ‘vertaalslag’ van crypto-ICTers waarover de naamgenoot van NumoQuest het in reactie heeft gaat om de procesmatige kennis van een organisatie. 15 jaar geleden werden applicaties ontwikkeld door business mensen met een affiniteit voor ICT, nu worden ze geschreven door IT mensen zonder enige kennis van de organisatie.
Kan hier een lange reactie schrijven over organisatorische groeimodel van Greiner waarin de identiteitscrisis als slotfase beschreven wordt maar dan komen we in een discussie over modellen en paradigma’s waarin dezelfde drol paars geverfd wordt om deze verkoopbaar te maken. Het ‘Too many chiefs and not enough Indians’ probleem van organisatorische groei gaat namelijk helemaal niet om de ICT-er maar ‘wel horen maar niet luisteren’ bestuurders die elke realiteitszin missen.
Attila Vigh heeft het over de trend in tijd, hopelijk hoef ik niet uit te leggen dat mensen hierin dus geen mode-artikel zijn. En dat je in de zomer geen winterjas nodig hebt lijkt me evident maar seizoenen veranderen en ook de ICT is uiteindelijk sterk cyclisch. En helaas komen de meeste bestuurders hier pas achter als de winter zich laat gelden, de ‘bevroren’ realiteit van bi-polaire IT waarover Gartner het heeft maakt duidelijk dat sommigen zich nog teveel laten leiden door semantische waarheidsvinding.
De ICT-er is de persoon die het licht aanhoudt, hoeveel mensen je nodig hebt om de gloeilamp te wisselen voor een nieuwe lichtbron is hierin een vraag die – sorry Rene Veldwijk – vooral beantwoord kan worden door alle para-ICTers die niet in het verleden zijn blijven hangen. En ik vraag me af of de stilstand van beide Rene’s hierin een antwoord geeft want beide lijken te reageren uit een reflex voor verandering doordat ze beide de chaos niet beheersen;-)
@wieroeptmij
Heel professioneel en kundig.