In de verzekeringsbranche draait alles om risicospreiding ter bescherming tegen financiële verliezen. Toch dreigen veel gevestigde verzekeringsmaatschappijen het slachtoffer te worden van digitale disruptie door nieuwe marktspelers. Ze kunnen de snelle innovatie met nieuwe diensten simpelweg niet bijbenen. De enige manier om concurrerend te blijven is door een nieuw model voor softwareontwikkeling te introduceren en het databeheer te modernisere
Overal ter wereld stellen gevestigde verzekeringsmaatschappijen chief digital officers (cdo’s) aan om ze te helpen bij hun digitale transformatie. Ze moeten immers nieuwe technologieën en innovatieve businessmodellen omarmen om nieuwe ‘Insurtech’-bedrijven bij te blijven. Deze bedrijven ontwikkelen razendsnel allerlei nieuwe verzekerings-apps waarmee klanten bijvoorbeeld hun rijgedrag kunnen monitoren voor een aangepast verzekeringstarief, of hun waardevolle spullen kunnen fotograferen om deze vervolgens direct online te verzekeren.
Als gevestigde verzekeraars concurrerend willen blijven, dan moeten zij Lean en Agile DevOps-principes omarmen. Alleen dan kunnen hun zakelijke-, operationele- en ontwikkelteams met elkaar samenwerken om continu nieuwe software voor klanten te ontwikkelen. Bij deze aanpak ligt echter wel een gevaar op de loer: datasilo’s.
Nieuwe oplossingen, nieuwe data
De verzekeringsbranche is inmiddels hard bezig met een technologische inhaalslag. Dit leidt tot een explosie van nieuwe technologie en toepassingen, wat allerlei nieuwe digitale klantinformatie oplevert. Die gegevens kunnen verzekeraars vervolgens gebruiken om het gedrag van consumenten beter te begrijpen en hun dienstverlening daar op aan te passen.
Het probleem is echter dat de data van deze moderne applicaties worden opgeslagen in nieuwe databases, die gescheiden zijn van de bestaande (legacy-)systemen. Kortom, het zijn datasilo’s die niet of slecht geïntegreerd zijn met de overige zakelijke gegevens. Daardoor is er geen uniform inzicht in alle data en blijft de meerwaarde van deze nieuwe klantgegevens beperkt. Het integreren van deze datasilo’s met de al beschikbare data is noodzakelijk om een 360-graden beeld te creëren van alle data. Alleen dan kan een verzekeraar er waardevolle inzichten uit halen om de klant beter te bedienen en nieuwe inkomsten te genereren.
Legacy en bi-modal
Gevestigde verzekeraars vertrouwen helaas nog steeds op veel legacy it-software en -systemen. Ze moeten daarom een manier vinden om de vitale Mode 1-data, die is opgeslagen in hun legacy-systemen, te verenigen met de nieuwe Mode 2-data, die wordt verzameld met de modernere applicaties. Het ondersteunen van dit zogeheten bi-modal it-model is de grootste uitdaging van de hedendaagse cdo.
Voor de gemiddelde verzekeraar is het echter vrijwel onmogelijk om alle legacy it-systemen te vervangen en opnieuw te beginnen vanuit een moderne DevOps-gedachte. Maar tussen deze optie en het in stand houden van Mode 1 en Mode 2 it-systemen is er gelukkig wel een middenweg.
Die houdt in dat databeheer centraal gesteld wordt bij de ontwikkeling van nieuwe toepassingen, in combinatie met een operationele datahub. Met een dergelijke database kunnen zij hun Mode 1 legacy-systemen combineren met gegevens van nieuwe ‘Mode 2’-applicaties, waardoor chief digital officers weer de mogelijkheid krijgen om hun digitale transformatie voort te zetten.
Operationele datahub
Een operationele datahub is vergelijkbaar met een virtuele archiefkast die een compleet en uniform 360-graden overzicht van alle gegevens kan bevatten. De data van hedendaagse organisaties bestaat tot 80 procent uit ongestructureerde of semi-gestructureerde gegevens. Denk bijvoorbeeld aan pdf-contracten, socialmediaberichten, foto’s of videobestanden. In zo’n situatie is het zinvol om een datahub te bouwen met behulp van een database die met al deze verschillende soorten data kan omgaan. Een enterprise NoSQL-database past hier het beste bij, omdat die in staat is om alle soorten data op te slaan. Hierdoor is er geen noodzaak meer om veel tijd en geld te investeren in complexe data-integratie projecten en extract, transform en load (etl)-processen, wat een belangrijk nadeel is van traditionele relationele databases.
Alle gegevens van nieuwe op DevOps-gebaseerde applicaties kunnen direct in de datahub opgeslagen worden. De gegevens van legacy-applicaties, bijvoorbeeld de crm- en facturatiesystemen, bevinden zich in hun eigen legacy-database silo’s, maar kunnen ook gevirtualiseerd in de hub opgeslagen worden. Dit totaalbeeld maakt het veel makkelijker om de continu veranderende databronnen te doorzoeken en analyseren en er bruikbare inzichten uit te halen, ongeacht het feit dat sommige data zich eigenlijk in silo’s bevinden.
Database-zoekmachine
Om een operationele datahub te realiseren, is het kiezen van de juiste enterprise NoSQL-database van cruciaal belang. Tegenwoordig is een eerste vereiste dat een dergelijk databaseplatform een Google-achtige zoekmachine moet hebben, bij voorkeur met geïntegreerde semantische en geospatiale mogelijkheden. Semantiek maakt het makkelijker voor verzekeraars om nieuwe relaties, patronen en trends in hun gegevens te ontdekken, die ze vervolgens kunnen filteren en combineren met geospatiale data en content, zoals tekst, beeld en video. Dit voegt een extra dimensie toe aan informatieanalyse voor toepassingen waar een 360-graden beeld van klant of werknemers gewenst is. Denk bijvoorbeeld aan een reisverzekering. Door dit uniforme realtime inzicht in data zou een reisverzekeraar zijn klanten automatisch waardebonnen kunnen aanbieden in het geval er een vlucht vertraagd is.
Verder is het van groot belang dat een dergelijke database overheidsniveau beveiliging biedt om de bedrijfsdata optimaal te beschermen tegen pogingen van hackers om vitale gegevens te stelen. Verder is ACID-ondersteuning (aticity, consistency, isolation en durabilityom) gewenst om er zeker van te zijn dat zelfs de grootste datasets consistent en betrouwbaar verwerkt worden en data nooit gewijzigd wordt of verloren gaat.
Voldoen aan wetgeving
De strenge regelgeving in de verzekeringssector kan mogelijk een belemmering zijn voor nieuwe innovaties als een operationele datahub. Het is daarom van vitaal belang om ervoor te zorgen dat de gekozen database ook voldoet aan de eisen van de Europese Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), of in het Engels de General Data Protection Regulation (GDPR). Die introduceert nieuwe verantwoordelijkheden voor organisaties met betrekking tot de bescherming van persoonsgegevens, waar bedrijven zich vanaf mei 2018 aan moeten houden. Met een moderne enterprise NoSQL-database is het veel makkelijker om hier aan te voldoen.
Maar een ding is helder: digitale transformatie wordt steeds belangrijker voor de sector. Verzekeraars zullen daarom een manier moeten vinden om meer waarde te generen uit hun digitale gegevens. Dit is alleen mogelijk door alle data van nieuwe oude datasilo’s met elkaar te verbinden. Een operationele datahub is het ideale flexibele dataplatform waarmee dit soort complexe data-integratie problemen opgelost kunnen worden, en verzekeraars weer kunnen inzetten op innovatie.
Even voor de schrijver. Uw tekst is nogal behoorlijk wollig en lijkt een poging om zoveel mogelijk buzzwords in zo min mogelijk zinnen te proppen. Het mag wel wat luchtiger en specifieker.
Na eigen ervaring durf ik te stellen dat verzekeraars = legacy. Dwz dat ze bezig zijn om dat te veranderen naar hedendaagse manier van werken en dat nog wel even gaat duren omdat de gebruikte systemen behoorlijk fors zijn. De materie van verzekeringen is ook nogal fors mede vanwege het feit dat je klanten veel opties wilt bieden (met bijkomend verschijnsel dat die door de bomen het bos niet meer ziet en je ze makkelijker kan over verzekeren).
NoSQL is geen zilveren kogel waarmee je problemen weg kan toveren. Het is een andere manier van data opslaan maar als je beter wilt zoeken kun je elke willekeurig database indiceren met bestaande programmatuur.