Toen ik vroeger klein was, wilden veel jongens in mijn omgeving brandweerman worden. Weinig zijn ook daadwerkelijk brandweerman geworden. Ik denk dat het moment dat ze erachter kwamen dat ze het vuur niet zelf mochten aansteken het moment was waarop ze dachten ‘o nee dan word ik toch registeraccountant’.
Terwijl ze nu zitten te springen om brandweermensen. De opleiding hoeft het probleem niet te zijn. Een slang vasthouden, een kraan opendraaien en in de goede windrichting staan, dat is het. Tenminste dat denk ik, maar ik moet er eerlijk bij zeggen dat ik vroeger ook dacht dat vuilnismannen alleen op vrijdagochtend werkten dus hier zal ik ook wel weer flink naast zitten.
Zelf wou ik vroeger altijd Indiaan worden. Maar ja, ik kon niet zo goed leren dus dat zat er niet echt in. Daarom zit ik nu in de ict. Populairste beroep onder jongeren om later te worden is tegenwoordig vlogger. Mijn jongste dochter vertelde laatst ook dat ze later graag vlogger wil worden, waarop ik zei ‘nou dat is heel mooi want dan kunnen papa en mama het voor jouw gespaarde studiegeld zelf opmaken’. Voor vlogger hoef je namelijk helemaal niks te kunnen en dat film je dan. Zouden er ook kinderen zijn die op de beroepskeuzetest invullen ‘ik wil graag scrummaster of systeembeheerder’ worden. Ik denk het niet.
Hoewel? Mijn overbuurman, die ook in de ict werkt, probeerde laatst aan zijn kinderen uit te
leggen wat voor werk hij deed. Je zag de kinderen denken: ‘dus jij mag de hele dag achter je laptop zitten en daar krijg je voor betaald? Dat wil ik later ook worden’.
Niet één maar heel veel
De kinderen die nu dromen wat ze later willen worden, worden later niet maar één ding, maar heel veel dingen. Vroeger werd je buschauffeur en dat bleef je voor de rest van je leven. Nu veranderen mensen om de drie jaar van baan en is het heel normaal om op je 45ste een hele nieuwe richting in te gaan. Tenminste, dat zou moeten. Een brandweerman van 56 gaat niet meer in een brandend huis met een oma op de rug drie trappen naar beneden lopen. Maar hoe zit het met de ict’er van 56?
Het mooie aan de ict is natuurlijk wel dat je eigenlijk niet van baan hoeft te veranderen. Jouw baan verandert zelf wel. Tenminste, als je het slim doet en niet twintig jaar hetzelfde pakketje gaat zitten beheren. Dan wordt namelijk de hele dag achter je laptop zitten een hele lange dag. Je kunt altijd nog vlogger worden.
(Deze bijdrage is afkomstig uit Computable Magazine, editie 04/2018.)
Ik ben bijna 60, zo’n echte linux nerd denk ik. Het is niet dat ik vak inhoudelijk het niet bij kan houden, maar de meeste stress komt van de bedrijven/werkgevers zelf. Door verslechterende arbeidsomstandigheden bijvoorbeeld. Ik vind het nog steeds erg leuk wat ik doe, maar stop me niet in zo’n kippenhok wat ze een kantoortuin noemen tegenwoordig. Zelfsturende teams, ik kan goed zelfstandig werken. Maar dit is iets anders als personeel aan zijn lot over te laten. Iedereen moet meer overleggen en samenwerken wat ze zeggen, maar mijn ervaring is dat werknemers andere oplossingen verzinnen als koptelefoons om zich weer te kunnen concentreren.
Wilde vroeger altijd al miljonair worden. Maar daar waren geen scholen voor.
Als ICT’er lukt het me denk ik ook niet om met 56 jaar met een oma op m’n rug (snel) de trap af te rennen…
Als zelfstandige stop ik met klanten die ondanks dat ik steeds herhaal dat je vooraf moet nadenken, opbellen dat er een nieuw ICT-projekt gestart is (waarvan ze zelf niet genoeg begrijpen) en dat ik NU moet springen.
Die stuur ik een plaatje van vroeger
THINK
AHEA
D