Veel meer Nederlandse medewerkers gebruiken privé-apparaten dan hun werkgevers verwachten. 27 procent gebruikt op het werk een privé-smartphone en 18 procent een privé-notebook. Hun werkgevers denken dat dit respectievelijk 9 en 4 procent bedraagt. Doordat de privé-apparaten, zoals Blackberry's, iPhones of consumentennotebooks, zowel voor zakelijke als privédoeleinden worden gebruikt, zal er behalve persoonlijke gegevens ook bedrijfsinformatie op staan.
Uit het onderzoek blijkt dat zowel de medewerkers als de ict-beheerders vinden dat hun organisatie consumentenelektronica slecht ondersteunt en beveiligt. De beheerders schatten dit wel beter in dan de medewerkers zelf. Ook de ondersteuning van social networks laat volgens de respondenten te wensen over.
Innovatief
Het zijn vaak technologisch innovatieve medewerkers die privé-apparaten op hun werk gebruiken. Organisaties zien vaak niet in welke mogelijkheden de technologieën en toepassingen kunnen hebben, merken de onderzoekers op. Bedrijven die weten hoe zij hieruit voordeel kunnen halen zonder hun bedrijfssysteem in gevaar te brengen, kunnen zich beter staande houden, aldus IDC.
42 procent van de onderzochte Nederlandse organisaties biedt zijn medewerkers gunstige aankoopregelingen voor consumentenelektronica. 57 procent van de organisaties vergoedt de aankopen van de medewerkers, waarbij alle zakelijke gebruikskosten worden gedekt.
Overigens bieden in Nederland bijna tweemaal zo veel organisaties dergelijke regelingen, vergeleken met bijvoorbeeld België en het Verenigd Koninkrijk. Daar wordt werknemers vooral de apparatuur geboden die voor de organisatie standaard wordt ingekocht.
Reacties
Privé = Privé.
Werk = Werk!
Yes? Elke werknemer krijgt van de baas gereedschap om zijn werk te doen en daar hoeft en mag geen eigen eigen spul gebruikt voor worden.
Er is een goed middel om dit probleem op te lossen: keihard verbieden.
Zoals Frits al opmerkt: werk en privé zijn 2 verschillende werelden.
Maar vanuit beheers-aspect wil je dit helemaal niet.
Als je allerhande privé-apparaten gaat toestaan, ga je dan na ieder nieuw service-pack op windows al deze apparaten opnieuw testen en valideren?
En als iemand weer een nieuw apparaat heeft gekocht, ga je er dan weer tijd en energie in investeren om ook dat apparaat weer aan je netwerk te hangen?
Op die manier kun je wel leuk hobby-en, maar aan professioneel netwerk- en pc-beheer kom je niet meer toe zo. Ook wordt dit verhoudingsgewijs een dure aangelegenheid; aan je kerntaken kom je als je pech hebt niet meer toe.
Tot slot: wat nu als er virussen naar binnenkomen, of gevoelige informatie naar buiten gaat via één van die persoonlijke apparaten? Wie heeft het dan gedaan: de beheerder die hoegenaamd zijn beveiliging niet op orde heeft, of de gebruiker die niet weet waar hij mee bezig is?
Het is niet voor niets dat terminals bij bijv. banken verstoken zijn van diskdrives, branders en usb-aansluitingen?
Overigens geldt het ook deels de andere kant op: mensen die zakelijke laptops aan het thuisnetwerk hangen kunnen ook een groot risico vormen.
Frits,
Dat is een onhoudbare stelling; steeds meer bedrijven worden een samenraapsel van toeleveranciers, eigen personeel, zzp'ers en diverse andere "externen". Vaak is het nu al zo dat deze hun eigen apparatuur blijven gebruiken en dan moeten kunnen inhaken op de infrastructuur van de bedrijven waar ze zijn ingehuurd/gedetacheerd. Om bijvoorbeeld ingehuurde consultants nu voor twee weken een bedrijfs laptop te verschaffen is ondoenlijk en ook niet wenselijk vanuit gebruikers gemak, dus moeten ze met hun "eigen" spullen gebruik kunnen maken van de infrastructuur.
Deze werkwijze wordt, met de komst van alsmaar meer ZZP'ers en outsourcing van diensten, langzaam aan de standaard en daarop zal je infrabeheer omgeving zich moeten aanpassen.
De baas is niet meer de baas van al het gereedschap. Hij is slechts nog de baas van het gereedschap dat niet generiek verkrijgbaar is.
Een ZZP'er in de bouw neemt ook zijn eigen gereedschap mee en gaat niet werken met de hamer en accuboor van de aannemer. De aannemer gaat er van uit dat de zzp zelf zijn favoriete hamer meeneemt.
@Frank
Mag ik de stelling omdraaien: wil ik als beheerder wel dat iemand die slechts een paar weken bij mij op het bedrijf komt (als consultant) toegang verschaffen met zijn eigen ongecontroleerde laptop (vanuit mijn oogpunt gezien) op mijn netwerk?
Je vergelijking met de bouw is nogal vreemd.
De aannemer hoeft zijn spijkers niet aan te passen als er een zzp-er komt met een andere hamer; en op de planken hoeft hij geen beveiliging aan te passen voordat de zzp-er er een gat in kan boren.
En bedrijfsgegevens meenemen met een schroevendraaier, of een dakkapel infecteren met een virus m.b.v. een beitel zie ik ook nog niet zo snel gebeuren.
Ik heb jaren met een IBM mainframe gewerkt. Top-down hierarchisch opgebouwd. Hierdoor niet zo flexibel als sommigen graag zouden willen, maar zo stabiel als een huis, en als beheerder waren we volledig in control.
Dat "in control" zijn, is volgens mij wat je als beheerder wil. Als er regelmatig problemen zijn met de ICT omgeving, ben je als beheerder al snel de gebeten hond. Ik heb omgevingen gezien waar mensen binnenkwamen met hun eigen laptop met daarop een dhcp server, met alle ellende van dien. De ander maakte een klein typefoutje, en gaf zijn laptop hetzelfde ip-adres als de default gateway.
En wie had het gedaan volgens de meesten.......3 keer raden.
Wat een onzinnig verhaal van IDC. Ik heb in de loop der jaren honderden rapporten van analisten gelezen. De korte CV’s van de analisten laat meestal geen operationele ervaring zien. Het zijn meestal ook geen ICT-ers, maar bedrijfskundigen, econometristen, marketingmanagers, wiskundigen, journalisten en mensen zonder afgeronde studie die in de trendwatching terecht zijn gekomen. Het kunnen verkopen van onderzoek aan marketingafdelingen is tegenwoordig belangrijker dan verstand van zaken hebben. Ik ken geen analist die ooit senior ICT-ontwikkelaar, ICT-projectmanager of ICT-beheerder is geweest.
Bedrijven zoals IDC zijn daarom nogal theoretisch gericht. Ze missen vaak de voor ons praktische betekenis van hun onderzoeksgebied. Niet zelden vraagt IDC aan de CEO’s naar operationele ICT-zaken, alsof de CEO’s daarvan verstand hebben.
IDC wordt de laatste jaren dik betaald door bedrijven die gadgets op markt brengen om te voorspellen hoe hard die markt wel gaat groeien. En deze markt bots met de zakelijke markt.
Bedrijven willen niet klaar zijn om met privé-apparaten te ondersteunen. Als ze een test of pilot met nieuwe apparatuur willen doen, dan maken ze daarover afspraken met medewerkers en leveranciers. En dat gebeurt ook heel veel.
Waarom zouden ze mijn privé gadgets moeten gaan ondersteunen? Ze laten hun facilitaire dienst ook geen privé koffiezetapparaten of privé magnetrons repareren.
Als consultant ben ik bij veel bedrijven binnen geweest. Soms bieden ze je een desktop en/of laptop, meestal werk je met je eigen (bedrijfs)laptop. Daarover maak je vooraf netjes afspraken met de klant, wiens veiligheid- en beheerbeleid je moet respecteren. Ze hoeven mijn gadgets met EPOC of DSL niet te ondersteunen.
Frank, zit je bij een bedrijf dat niet met de tijd meegaat, organiseer dan daar een demonstratie voor de leiding. Laat je gadget zien en wat die voor het bedrijf kan betekenen. Kan jij dat niet, dan heeft jouw gadget blijkbaar geen toegevoegde waarde voor het bedrijf.
Ik gebruik mijn eigen spullen, laptop en smartphone.
Ik verwacht geen support, ondersteuning, service packs, handjevasthouden, whatever. Het enige wat ik wil is netwerk connectivity, draad of draadloos.
Als je in deze tijd als beheerder of als beslisser bang bent voor persoonlijke apparaten op je netwerk, dan heb je gewoon je zaken niet goed geregeld. Ben je niet klaar voor het nieuwe werken. Ben je niet ingesteld dat externen bij jullie komen werken. Ben je bang voor zaken die je niet kent en/of weet (controle?)
Even goeie vrienden als ik niet met mijn laptop op jouw netwerk mag. Dat is jouw goed recht. Dat respecteer ik. Maar als mijn opdrachtgever vraagt waarom ik pas in de avond op email reageer (omdat ik thuis eindelijk die sent mail eindelijk kan versturen) dan wijs ik mijn vinger echt even jouw kant op, okay?
Voorkom dit geneuzel. Maak een draadloos netwerk. Als je bang bent voor de externen, plak dit netwerk dan direct achter een ADSL verbinding. Denk oplossingsgericht. En vergeet niet dat je werkt voor de gebruikers en niet andersom.
En ik vergeet sysadminday niet, okay? :)
Vergeten jullie niet dat ICT een ondersteunende rol heeft en géén leidende?
ICT moet de werknemer ondersteunen in zijn of haar dagelijkse werkzaamheden.
Als de werknemer het gemakkelijker en mogelijker sneller vind om te werken met een iPhone of een andere non-standaard product, moet dit gewoon kunnen anno 2010.
@John,
Ik werk voor een hele grote multinational die steeds meer diensten afneemt in de cloud en dan maakt het dus niet uit wat voor client je gebruikt of waar je zit.
Onze office werkplekken worden steeds meer "gewone" internet plekken zonder speciale bedrijfsspecifieke IT voorzieningen; een internet verbinding is voldoende.
Ik kan dus overal waar ik ben gewoon mijn werk doen zolang er maar internet is. Een VPN verbinding heb ik alleen maar nodig voor specifieke activiteiten die nog niet rechtstreeks via het internet ga.
Laat het nieuwe werken beginnen.
Frank.
Het scheelt nogal of je de "gewone" internetplekken hebt zoals Frank beschrijft, waarbij alles in de cloud draait ofdat je werkt in een bank- of R&D omgeving met branche-specifieke software en concurrentie\privacy gevoelige informatie.
En Bas, ik ben het met je eens dat ICT een ondersteunende rol heeft, maar om deze ondersteuning goed te kunnen doen, moeten er wel spelregels zijn waaraan werknemers zich dienen te houden. Eén van die spelregels zal moeten gaan over wat je wel en niet aan mag sluiten op je bedrijfsnetwerk.
Elke organisatie is anders en kent andere risico's.
Ik moet bijv. er niet aan denken dat de bankgegevens van 100.000 bankklanten op straat komen te liggen omdat een werknemer zijn Iphone zo graag wil gebruiken.
Ik ben het met eens met de stelling dat ICT ondersteunend is naar het bedrijf. Het is dan ook aan ICT om de risico's aan te kaarten bij de directie van een bedrijf. De directie moet dan de afweging maken of het al dan niet wenselijk is om prive apparatuur te gebruiken. Dit afwegend tegen de risico's die het met zich meebrengt.
Het is iig geen beslissing die bij de gebruiker neer moet leggen, zij missen het totaal beeld een hebben geen zicht op de gevaren voor een organisatie.
@Bas:
De ICT heeft niet primair tot doel om de gebruikers te ondersteunen, maar om de bedrijfsprocessen te ondersteunen. Daar zijn de gebruikers (slechts) een onderdeel van.
Indien de bedrijfsprocessen beveiliging van de bedrijfsgegevens vereisen, kan het nodig zijn om de gebruikers te beperken in hun mogelijkheden. Als de gebruikers dit als (te) beperkend ervaren, dan moeten ze bij de bedrijfsprocessen aankloppen.
@Hans, mee eens
ik vind dat ICT ook veel actiever binnen een organisatie kan zijn. Alleen maar ondersteunen is lekker reactief een vooral veel 'nee' zeggen. Dat helpt een bedrijf van deze tijd niet meer.
Aantal jaar geleden had men op kantoor betere technologie, internet etc. Tegenwoordig niet meer. Thuis hebben we alles eerder en vaak vervangen we het sneller. Dit zijn tools die mij productiever maken en dus moet ICT daarop ingesteld zijn. Hetzelfde was met wlan, bedrijven hielden het buiten de deur, vervolgens namen medewerkers de linksys van thuis mee.
Achja, gewoon stukje survival of the fittest.
Kan je als organisatie niet snelgenoeg aanpassen aan dit soort nieuwe ontwikkelingen, dan doet je concurrent het wel (of juist niet natuurlijk).
De markt is vaak een prima beoordeler van dit soort nieuwe ontwikkelingen.
Een beetje goede CIO moet dit op tijd kunnen inzien en zorgen dat ICT voortgang maakt en op die manier doet wat de business nodig heeft.
Als je kijkt naar de impact van Het Nieuwe Werken en juist de generatie Einstein die nu aan de slag gaat binnen bedrijven dan zie je dat die mensen gewend zijn om contacten te leggen via MSN, Hyves, Facebook en Twitter. Die voelen zich vreselijk te kort gedaan en beperkt met alleen zakelijke email en geen toegang tot Hyves. Het is bij de jongeren doodnormaal om 400 'vrienden' te hebben waarvan ze er misschien 10% ook daadwerkelijk goed kennen. En toch werken ze op die manier en zijn daar nog effectief in ook.
Communicatie met iPhone, MacBook, HTC, Android etc neemt toe. Als bedrijf kun je je daar het beste op aanpassen anders plaats je jezelf zeker voor de jongere generatie buiten de (arbeids)markt.
Daarbij zie ook dat flexibel werken steeds meer doordringt. Niet iedereen zit meer op dezelfde tijden in hetzelfde kantoor, maar werkt regelmatig thuis of direct bij de klant. Dat gaat niet als alles dichtgespijkerd zit. Ik verwacht van mijn klanten alleen een netwerkverbinding (draad of draadloos) en dat de verbinding naar internet open staat. Geen onzin met geblokkeerde sites (p0rn wel natuurlijk) of username/ww combinaties via een of andere brakke ISA server.
Overigens vereist dit voor het management een compleet nieuwe manier van aansturing. Meer coachend/faciliterend en sturen op output en niet op aanwezigheid/uren.
Altijd leuk als er weer zo'n eindgebruiker met zijn eigen mediamarkt spul komt. "Nee hoor, ik hoef geen support hierop, slechts toegang tot het netwerk en internet. Wel heb ik nog wat gegevens nodig en oja het werkt nog niet kun je daar nog even mee helpen...Hoezo heb jij geen verstand van mijn apparaat, jij bent toch de ict'er?" Met als resultaat een ontevreden eindgebruiker die zijn dure apparaat niet kan gebruiken en een gefrustreerde ict'er die al dat gezeur aan moet horen. Zorg dat je als organisatie je medewerkers van goed gereedschap voorziet zodat ze hun eigen apparatuur niet nodig hebben. Een timmerman neemt toch ook niet zijn eigen decoupeerzaag mee van huis (nee, andersom)Spelen met leuke apparaten doe je maar in je eigen tijd.
Peter Hinssen heeft een mooie definitie van werk die door mensen van onder de 24 wordt gebruikt: "Werk is waar je nog gebruik moet maken van oude technologie".
Probeer maar tegen te houden dat mensen hun eigen spullen meenemen. Het gaat je toch niet lukken. Steeds meer bedrijven snappen dat en laten het gewoon toe.
Het natuurlijk wél zaak om ervoor te zorgen dat bedrijfskritieke en vertrouwelijke informatie goed wordt beheerd en bewaakt. Dat kan deels technologisch worden geregeld, maar ook met afspraken en protocollen.
De nieuwe kenniswerker zal zich zeker professioneler op moeten stellen als het gaat om goed omgaan met informatie. Maar de organisaties waarvoor zij werken moeten zich van hun kant flexibeler opstellen als het gaat om de apparaten waarmee wordt gewerkt.
Faciliteren is het toverwoord. Niet verbieden.
@John, Het enige wat jij wil is netwerk connectivity, draad of draadloos. Dat kan meestal zo geregeld worden en soms heb je al een openverbinding in de omgeving.
Zoals John E zegt, "Elke organisatie is anders en kent andere risico's. Bij banken bijvoorbeeld zijn er vergaande beperkingen om bij hun gegevens te komen. Met de tools op de laptop of gadget kan je soms veel meer dan de bedoeling is. Dan moet je niet zeggen dat de beheerders daar hun zaken niet geregeld hebben omdat ze doen wat ze van hun werkgever/opdrachtgever opgedragen krijgen.
John, je regelt de noodzakelijk toegang met jouw opdrachtgever en die regelt het weer met beheer. Oplossingsgericht werken betekent geen nieuwe problemen of onnodige extra kosten veroorzaken.
@Bas, vergeet niet dat de je opdrachtgever de leidende rol heeft, niet jij. Als jij als werknemer het gemakkelijker en mogelijker sneller vind om te werken met een iPhone of een andere non-standaard product, moet je dit gewoon met lijnmanager bespreken. Dan wordt het wellicht een standaard product. Zo zijn ooit PC's de bedrijven binnengekomen. Dat is de volwassen manier van werken anno 2010.
@Frank, het nieuwe werken is eigenlijk al begonnen toen er bus- en ringvormignetwerken ontstonden ter vervanging van de stervormige (dropveter) netwerken. Dat er steeds meer mogelijkheden ontstaan is fantastisch. In mijn auto kan ik al werken als ik in de file sta. Meer mogelijkheden betekent ook meer nadenken over mogelijk onbedoelde functionaliteit. Bijvoorbeeld ik zat bij een klant met mijn laptop, kon ik ook op het netwerk van een leverancier van de klant komen door een verkeerde segmentatie.
Als gebruiker heb ik toen het beheer discreet gefaciliteerd om de belangen van hun werkgever en diens niets vermoedende leverancier veilig te stellen.
Als alles maar moet kunnen wordt het beheer veel zwaarder belast zonder dat ze de extra middelen krijgen. Dat is niet eerlijk. En dat alleen omdat bedrijven zoals IDC, de telecombedrijven en gadgetmakers nog meer geld willen verdienen? Door onze gadget hypes plegen mensen in het verre oosten zelfs zelfmoord omdat ze onder druk worden gezet nog meer gadgets te produceren (zie de zelfmoordgolf bij iPhone fabrikant).
Nee, het is zoals Marcel zegt, doen wat de business nodig heeft. Smartphones inzetten voor bedrijfsdoeleinden begint met smart thinking. En een beetje fatsoen richting de beheerders is daarbij ook nooit weg.
Kunnen we het niet omdraaien? En kijken hoe we "bring your own device" kunnen faciliteren? Dus niet: jij mag met jouw spullen niet op mijn netwerk, maar: neem je eigen spullen mee en ik controleer (automatisch) of je een bepaalde minimale eisen voldoet. Daarna mag je op een beperkt gedeelte van het netwerk, waarvandaan je naar een virtuele desktop kan. Misdraag je je? Dan wordt je automatisch van het netwerk verwijderd.
Hiermee zit je op een gecontroleerde omgeving waarmee je alles kunt wat je moet. Zonder dat je de spullen op je eigen device kunt zetten.
Ik zeg: NAC en VDI!
@Richard de Jong, je hebt het begrepen. In veel standaard KA bedrijfsomgevingen zal dit heel goed kunnen. Dan kan generatie Y, aan win-win meewerken.
De gadgets zullen niet low end moeten zijn voor NAC/VDI neem ik aan.
Richard, heb je enig idee welk deel van de wireless gadgets zou kunnen voldoen aan de eisen van een standaard KA bedrijfsomgeving?
Ik ken het onderzoek wat uitgebreider. Ik heb er aan meegewerkt... Ik ben ook ICTér. Tijd lang systeembeheerder geweest, dus ik snap de eerste reacties. Als IT beheerder wil je controle om je werk goed te kunnen doen. Dus verbied je zo veel mogelijk.
De nieuwe technologie die er nu is op HW & SW zorgt er voor dat bedrijven, met een aardige inspanning in tijd en geld, nu op een veilige manier het gebruik van privé (of werk!) gagdgets en laptops kunnen toestaan op het bedrijfsnetwerk.
Wat mij verbaasde uit de resultaten was dat veel mensen denken dat het goed is dat het kan, dat het ook wordt gedaan en dat de beveiliging erom heen goed geregeld is. Maar het blijkt zo te zijn (op te maken uit de antwoorden van de ondervraagden) dat de beveiliging e.d. niet goed geregeld is. Die benodigde inspanning in tijd en geld is dus niet gemaakt.
Klinkt mij als een flink lek in de oren. Als Unisys proberen we duidelijk te maken dat bedrijven die inspanning moeten gaan doen. Deze trend tegen houden lukt niet (en is waarschijnlijk zelfs contra-productief), dus aanpassen moet. En doe je die aanpassing gecontroleerd of ongecontroleerd? Ik zou het wel weten.
Nog een ander feitje uit het onderzoek: Jonge/nieuwe werknemers zijn zwaar ontevreden over een bedrijf als blijkt dat ze hun gadgets/laptops niet mogen gebruiken op het werk. Of als ze geen Sociale Media mogen gebruiken op het werk. Ze zijn snel geneigd over te stappen naar een bedrijf waar dat wel kan. Trek wederom je conclusie...
@John van Voren, ik heb helaas geen uitgebreide ervaring met gadgets en NAC en VDI. Wel weet ik dat Cisco helaas nog niet verder gaat dan Windows en Mac OS. Je kunt devices natuurlijk op basis van MAC adres en user/pw toelaten, maar dan ben je de controle over het device dus kwijt.
Als je eenmaal binnen bent, dan is het zaak dat je resolutie voldoende is en je een handige toetsenbord en muis hebt voor de VDI desktop, lijkt me. Een simpel netbook of een fancy smartphone moet voldoende zijn. Moet je wel de betreffende VDI client kunnen draaien natuurlijk.
Gezien dat de trend naar bring your own niet te stuiten is, denk ik dat er op afzienbare termijn ondersteuning voor zowel NAC als VDI voor de "gadget" markt zal komen. Kan geen kwaad om er om te vragen bij je leverancier!
Citrix heeft op Synergy 2010 in de USA hier een interessante sessie over gegeven.
Erwin, je hebt gelijk. Als beheerder zou ik de verantwoordelijkheid voor de SLA ook alleen kunnen nemen als ik voldoende controle en middelen heb om mijn werk voor de gebruikers goed te kunnen uitvoeren.
Zou wel willen opmerken dat leveranciers zoals Unisys een ander belang hebben dan de opdrachtgevers die moeten betalen voor de toegankelijkheid tot en de beveiliging van de systemen. Zij mogen bepalen of een oplossing zoals genoemd door Richard de Jong, voor hen zin heeft.
Erwin, ik heb vroeger ook vaak meegewerkt aan dit soort onderzoeken. Heb je als tegenprestatie nog een kopie van het onderzoek gekregen of alleen maar de gratis samenvatting?
En t.o.v. je laatste opmerking. Als die werknemers met gadgets een win-win relatie willen, dan zal de werkgever meewerken aan een oplossing uit eigen belang. De meeste bazen hebben zelf ook de nieuwste gadgets. Als werknemers daarbij geen win-win relatie willen, dan zal de werkgever blij zijn als die werknemers vertrekken.
Organisaties die BYO (bring your own)-programma’s opzetten waar personeel hun privé-laptop of -smartphone kunnen gebruiken voor het werk, bieden hun personeel keuzevrijheid en flexibiliteit. Maar de grote diversiteit aan platforms en apparaten kan zorgen voor grote uitdagingen voor de IT-afdeling.
Als organisaties voor dit soort programma’s kiezen, moeten zij ook nadenken over hoe de IT’er de ‘anytime, anywhere, any device’-medewerker op een effectieve manier kan ondersteunen. Denk bijvoorbeeld aan remote support tools, waarmee een helpdesk of IT-medewerker verbinding kan maken met alle PC’s, Macs en smartphones om IT-problemen op te lossen. Het opzetten van veilige, virtuele netwerken en desktops en het accuraat trainen van personeel is hierbij cruciaal.
Wat ik nog mis in de reacties is een stukje schaalbaarheid.
Als je in een klein software bedrijfje werkt met 25 man, is dit wellicht allemaal nog goed te behappen.
Maar wat als je op een R&D afdeling zit met 1000 man of meer?