Cio’s gebruiken te veel verschillende bi-toepassingen. Daardoor nemen ze beslissingen aan de hand van te veel en verschillende analyses. Dat concludeert Forrester na onderzoek.
Ict-beslissers raken het overzicht kwijt over hun ict-toepassingen en bedrijfsdoelstellingen, stelt onderzoeksbureau Forrester na onderzoek onder bijna honderd ict-directeuren. Ze nemen namelijk besluiten aan de hand van te veel verschillende toepassingen van business intelligence (bi).
Managers hebben gemiddeld drie tot vijf verschillende bi-applicaties tot hun beschikking. Eenvijfde van de beslissers gebruikt er zelfs zes of meer. Daardoor nemen ze beslissingen aan de hand van te veel verschillende analyse- en rapportagetools.
De ict-beslissers geven aan dat ze de doelstelling om bi-toepassingen van verschillende leveranciers te integreren, nog niet halen. Consolidatie blijft uit.
Eindgebruikers
Volgens de onderzoekers lukt het ook niet om eindgebruikers actiever te betrekken bij business intelligence. Driekwart van de ondervraagde cio's stelt dat het opstellen van rapportages en dashboards nog steeds het werk is van de ict-afdeling.
Uit het onderzoekt blijkt dat tweederde van de ondervraagden vermoedt dat eindgebruikers te veel moeite hebben om de systemen onder de knie te krijgen.
Als de BI tools hun werk goed doen / goed geconfigureerd zijn, zou:
1. Het niet nodig hoeven zijn dat eindgebruikers de
systemen onder de knie krijgen. De rapportages en
dashboards zouden dan voldoende informatie en in een
zodanig formaat op moeten leveren dat de beslissers
ermee uit de voeten kunnen
2. Het niet erg zijn als BI systemen van meerdere
leveranciers nog niet (volledig) ge?ntegreerd zijn.
Als de bedrijfsdoelstelling duidelijk is en duidelijk
is hoe deze doelstelling gehaald kan/moet worden ?n
de BI systemen zodanig zijn ingericht dat ze de
juiste informatie opleveren (zie ook punt 1), kunnen
de verschillende tools aanvullend werken.
@Pepijn,
Tja, maar je noemt nu ook een reeks voorwaarden die duidelijk maken dat het inzetten van tools maar beter nog een tijd uitgesteld kan worden. Als het bed al zo gespreid zou zijn in organisaties gaat het misschien wel lukken om BI-tools in te zetten. Teveel organisaties, vooral de CIO’s, denken nog dat ze met tools hun organisatie wel zo gaan omvormen. Jammer, dus. Verder is het gebruik niet de schuld, de manier waarop deze tools gepushed worden zonder dat de context juist neergezet wordt is dat. Spannend jaar, 2009.
Je zou BI in de praktijk kunnen samenvatten als een vakgebied dat uitblinkt in het vinden van antwoorden, maar gebukt gaat onder een tekort aan goede vragen.
Aan de hand van dit artikel kun je stellen dat de gemiddelde BI oplossing wel informatie genereert (antwoorden), maar dat het onvoldoende bijdraagt aan het inzicht dat de ontvanger nodig heeft (vragen).
Ik ben zelf wat positever gestemd, maar herken het wel. In de praktijk blijkt het voor gebruikers logischerwijs lastig hun vragen eenduidig te formuleren. BI reageert daarop door steeds maar antwoorden te genereren (in de vorm van rapporten, analyses, dashboards, etc) in de hoop dat de ontvanger een vraag heeft die daarbij past. De vraag is inderdaad of dat leidt tot meer inzicht. De gebruikers kunnen/moeten dit op een bepaald moment signaleren en uiteindelijk met die ‘goede vragen’ komen.
Tot die tijd bestaat het risico van een “informatie overload”, en zal het lastig blijven de gebruikers meer bij BI te betrekken danwel hen de systemen onder de knie te laten krijgen. Wellicht erkennen of herkennen de eindgebruikers nog onvoldoende de waarde die BI voor hen kan hebben? Het vinden van antwoorden is misschien noodzakelijk, maar alleen door de gebruikers eerst te helpen ‘goede vragen’ te stellen kun je de waarde van BI echt zichtbaar maken.
Het artikel zegt niet alleen iets over BI-tools maar ook over veel managers: namelijk dat ze te weinig lef en/of inhoudelijke kennis hebben om beslissingen te (durven) nemen. Dit wordt al jaren bevestigd in de berichten over topzware organisaties met veel overhead (waaronder een “onbereikbaar mgt dat niet luistert naar de werkvloer”) en waar steeds minder inhoudelijke kennis is (“echt wordt gewerkt”). Daarnaast is het een illusie complexe werkelijkheden samen te vatten in mooie grafieken en dashboards, wat direct de oorzaak van de machteloosheid aantoont en verklaart waarom sommigen kennelijk een handvol informatiegenererende tools aanschaffen. Managers zouden dus beter hun energie aan bijv 1 BI-tool kunnen spenderen en wat meer aan “de werkvloer”.
Over de bevindingen van Forrester ga ik geen discussie openen. Wel blijkt hieruit dat business intelligence in veel organisaties nog te vaak te technisch gedreven wordt opgepakt. Het aanbieden van verschillende tools is geen probleem, maar zorg er dan voor dat het een geheel vormt bij de oplossing die je neer wilt zetten. Het werken vanuit een bepaalde visie is daarbij een eerste noodzaak. Als je weet wat je wilt bereiken met bi, dan kun je daarna beslissen wat je moet doen met welke hulpmiddelen om bij te dragen aan deze visie.