Fabrikanten van harde schijven voor PC’s staan onder druk. Hoewel de opkomst van Internet, opslag-netwerken en server-onafhankelijke opslagsystemen deze bedrijven in de kaart speelt, is de concurrentie moordend. PC-producenten streven naar onafhankelijkheid van component-leveranciers. Dit leidde tot opdeling van Seagate Technology.
Die producent van harde schijven is middels een gecompliceerde financiële constructie verdeeld over zijn ooit afgestoten dochter Veritas Software en investeringsgroep Silver Lake Partners. Veritas, leverancier van software voor opslag en gegevensbeheer, krijgt de programmatuur. De groep investeerders, onder meer Kleiner Perkins Caufield & Byers en Roger McNamee, krijgt de harde schijven en tape-systemen. De totale overeenkomst, met een waarde van 17,5- tot twintig miljard dollar, leidt ertoe dat Seagate van de beurs verdwijnt.
De belangrijkste oorzaak is dat de winstmarges op harde schijven alsmaar krimpen. Technologiegiganten als IBM vertrouwen op eigen technologie. PC-producenten, die met beperkte voorraden werken, kopen in bij diverse component-leveranciers, om zo flexibel en goedkoop mogelijk te produceren.
Bijna alle makers van harde schijven boeken al jaren sterk schommelende financiële resultaten. Seagate maakte in 1999 nog 1,2 miljard dollar winst, op bijna zeven miljard omzet. In 1998 lag de omzet op hetzelfde niveau, maar was er 590 miljoen dollar verlies. Onderzoeksbureaus IDC en Dataquest erkennen de groeiende afzetmarkt en daarmee het belang van harde schijven, maar waarschuwen ook voor de onzekere afzetmogelijkheden.
Toch betalen de twee kopers een meerwaarde van 26 procent. Seagate bezat 33 procent van de uitstaande aandelen Veritas. Door de overname wil Veritas voorkomen dat concurrenten grip kunnen krijgen op het bedrijf. Silver Lake ziet mogelijkheden op de lange termijn; zonder beursnotering wordt Seagate niet meer afgerekend op kwartaalresultaten, zo luidt de redenering.
Analisten zijn verdeeld over de beste overlevingstactieken. Consolidatie van schijffabrikanten, zeggen sommigen; dat leidt tot minder concurrentie en dus hogere marges. Anderen stellen dat de trend van de afgelopen jaren dit ontkracht; vraag en aanbod zijn redelijk in evenwicht, maar toch maken de prijzen een vrije val.