Het ontbreekt ‘Brussel’ aan middelen om de prijsopdrijving bij de Umts-veilingen tegen te gaan. Het risico bestaat dat gebruikers het gelag betalen en overheden flink incasseren.
De Europese Commissie heeft een aanbeveling gedaan om, wanneer nationale overheden kiezen voor een veiling van frequenties, de inkomsten in ieder geval terug te sluizen naar de telecomsector. Maar die aanbeveling heeft geen enkele rechtsgeldigheid. De verantwoordelijke regeringen, en met name de ministers van financiën, zijn in dit geval niet verplicht zich iets aan te trekken van de Europese Commissie. De aanbeveling wordt dan ook massaal genegeerd.
De machteloosheid van Brussel op dit specifieke aspect van de telecom-markt komt voort uit de claim van nationale overheden dat frequenties een schaars goed zijn, en daarom lokaal geveild mogen worden.
Door de hoge kosten van de Umts-frequenties is er bij veiling geen ruimte voor kleinere partijen. Er is echter nog een bezwaar. Niet alle landen veilen hun frequenties. De Franse regering gaat bijvoorbeeld niet over tot veiling. France Télécom zal daarom in eigen land relatief goedkoop een frequentie kunnen bemachtigen, en daarmee geld overhouden om in andere landen mee te bieden.