Ook beoogt het datacenterbedrijf de omzet van zijn bestaande klantenkring te verhogen. Uit die kring komt ongeveer 70 procent van de nieuwe opdrachten, meldt Interxion in het prospectus op de site van de Amerikaanse beurstoezichthouder SEC. Daarnaast wil de onderneming investeren in de relatie met internetknooppunten en in zijn klantenservice.
Interxion (spreek uit als 'interaction') geeft ruim zestien miljoen gewone aandelen uit en enkele bestaande aandeelhouders bieden er nog eens 2,3 miljoen. Het bedrijf verwacht dat de aandelen na beursgang elk tussen de elf en dertien dollar opleveren.
Co-locatie
De onderneming heeft 28 datacenters in elf Europese landen en telt meer dan 1100 klanten. De locaties worden voornamelijk gebruikt voor co-locatie. Daarbij stallen klanten hun eigen serverapparatuur in de ruimte van de aanbieder en maken zij gebruik van de faciliteiten, voor bijvoorbeeld koeling en dubbeluitgevoerde stroomvoorziening.
In 2009 boekte Interxion een nettowinst van 32 miljoen euro bij een omzet van bijna 172 miljoen euro. Het is onbekend waarom het bedrijf kiest voor een notering aan de beurs van New York en niet aan die in bijvoorbeeld Amsterdam. De Britse woordvoerder doet geen mededelingen en verwijst naar het prospectus.
Reacties
Nieuwe aandeelhouders, werknemers van InterXion opgepast.
Het Nederlandse InterXion gaat naar de beurs van New York. Dit data-bedrijf, opgericht in de jaren negentig, had in de internetbubble periode [eind jaren negentig] de ambitie om naar de beurs te gaan. De werknemers destijds werden enthousiast gemaakt voor een interne aandelenregeling en zo kochten vele van hen aandelen InterXion. Zeker om er beter van te worden, maar toch ook uit loyaliteit voor hun eigen InterXion. Dat is hen duur komen te staan. De werkgever heeft de personeelsaandelen gewoon afgestempeld tot waardeloze proporties.
Het bedrijf ging echter niet naar de beurs. De markt voor technologie bedrijven stortte in en ook met InterXion zelf ging het niet goed. Grote investeerders drongen aan op een sanering en noodmaatregelen en zo verwaterden de aandelen die de [voormalige] werknemers hadden gekocht. Er bleef nagenoeg niets [een tiende] van over. Een poging om daar nog een stokje voor te steken strandde bij de Nederlandse Ondernemingskamer in 2002. Die vond het kennelijk een acceptabele werkwijze voor een bedrijf in nood om dit goed te keuren. En zo kwam InterXion van haar ‘kleine aandeelhouders’ af zonder een regeling om bij een eventuele toekomstige beursgang de verwatering ongedaan te maken of de gedupeerde werknemers alsnog hun oorspronkelijk inleg deels terug te geven. Voor de cashende aandeelhouders [2,3 miljoen aandelen] een schijntje, voor de aandeelhouders van het eerste uur een groot bedrag.
De banken en investeringsmaatschappijen trekken aan het langste eind. Zij kunnen ‘cashen’ zoals het FD ook schrijft. Maar de oorspronkelijke werknemers krijgen amper een tiende van hun inleg terug.
Het is onbegrijpelijk dat InterXion niet zelf een regeling aan de gedupeerde aandeelhouders van het eerste uur voorlegt. Professionele investeerders in Nederland maar ook in de Verenigde Staten opgepast, dit kan zo weer opnieuw gebeuren met een bedrijf dat zo omgaat met de belangen van haar oorspronkelijke aandeelhouders en werknemers.
Het is beschamend om te zien hoe ook nu weer kleine aandeelhouders behandeld worden. Op amerikaanse wijze worden the big guys beschermd en worden deelnemers in de stichting van (ex) medewerkers klem gezet en in het verwateringspak genaaid. Het zou mij niet verbazen als er een aantal toch s gaan kijken of het allemaal wel op een juiste wijze in elkaar steekt. Mensen de succesverhalen ten spijt, shareholders value heeft bewezen slechts te werken als je al veel geld hebt.
Kan je vertellen dat ikke dit zeker aan t uitzoeken ben. Voor mij persoonlijk is t een verschil van een paar miljoen.
Snap niet dat er niet een aantal mensen bij elkaar zijn gaan zitten hiervoor maar niet iedereen is op t zelfde moment en op dezelfde wijze aan zijn aandelen gekomen...