Capgemini wil geen 22,8 miljoen euro aan de Sociale Verzekeringsbank (SVB) betalen voor de mislukte bouw van het Multiregelingensysteem. Die boete werd in oktober dit jaar opgelegd door Het Nederlands Arbitrage Instituut. De Utrechtse automatiseerder gaat nu in hoger beroep. Dat laat staatssecretaris Tamara van Ark (SZW) aan de Tweede Kamer weten via een Kamerbrief.
Op 6 oktober bepaalde Het Nederlands Arbitrage Instituut dat Capgemini 22,8 miljoen euro aan de Sociale Verzekeringsbank (SVB) moet betalen. Dit naar aanleiding van de mislukte bouw van het Multiregelingensysteem (zie onderstaand kader). Dat systeem kostte de SVB minimaal 43 miljoen euro. De opgelegde boete aan de implementatiepartner bestaat uit een terugbetaling van 20,3 miljoen en een schadeloosstelling van 2,5 miljoen euro. De SVB op zijn beurt moet nog 1,5 miljoen euro aan openstaande facturen van Capgemini betalen.
Naast dat Capgemini 22,8 miljoen euro moet betalen, draait het bedrijf tevens op voor 80 procent van de arbitragekosten. Het Nederlands Arbitrage lnstituut zegt zo’n 0,8 miljoen euro aan kosten te hebben gemaakt in deze procedure (honorarium en administratiekosten). Capgemini moet dus ruim 0,6 miljoen euro betalen en de SVB zo’n 0,2 miljoen.
Hoger beroep
Al snel sprak Capgemini de intentie uit om een hoger beroep aan te tekenen tegen dit besluit. Nu laat staatssecretaris Tamara van Ark (SZW) via een Kamerbrief weten dat de automatiseerder daadwerkelijk in hoger beroep gaat.
‘Partijen zijn reeds bij aanvang van de arbitrageprocedure overeengekomen een eventueel hoger beroep bij een arbitrage-instituut te voeren’, schrijft Van Ark. Ze laat weten dat wanneer het arbitraal hoger beroep loopt, zij geen inhoudelijke mededelingen kan doen. ‘Nadat ik kennis heb genomen van de uitspraak van het arbitrage-instituut, zal ik u hierover informeren.’
Multiregelingensysteem
De SVB stak 43 miljoen euro in de ontwikkeling van Multiregelingensysteem (MRS), maar het systeem heeft geen moment gefunctioneerd. Capgemini werd wel betaald voor de niet-werkende code. Na de onthullingen hierover van tv-onderzoeksprogramma Zembla trok staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid Jetta Klijnsma in september 2014 uiteindelijk de stekker uit dit project.
Tussen de SVB en implementatiepartner Capgemini ontstond daarna een geschil over de door de automatiseerder geleverde kwaliteit en de afwikkeling en de beëindiging van de ontwikkeling van het MRS. In april 2015 besloten beide partijen arbitrage in te roepen en legden zij hun geschil voor aan het Nederlands Arbitrage Instituut.
Interessante ontwikkeling. Ben benieuwd naar de uitslag van het hoger beroep en of capgemini gewoon weer mee mag doen met de eerstvolgende aanbesteding van de landelijke overheid,
Het gaat hier om aanzienlijke bedragen die eerder door SVB zijn betaald waarvoor, klaarblijkelijk, geen werkbaar systeem, deels/geheel is opgeleverd en uiteindelijk de vraag zal zijn, hoe het contractueel in elkaar steekt.Hoe het ook zij, het lijkt mij professioneel onbestaanbaar dat je over een lange periode, miljoenen en miljoenen betaald krijgt, maar daar uiteindelijk niets werkends weet op te leveren. Je verbazing stijgt nog veel verder wanneer je begrijpen wil dat digitaal automatiseren, in al haar facetten, alle niveaus en discipline, volkomen voorspelbaar is. Dan ga je je terecht heel veel dingen afvragen.
Hoe zit het met de op te leveren fo/to? Hoe steekt project en programma plan in elkaar? Ik geloof zeker dat SVB op alle fronten in het gelijk zal worden gesteld.
SVB hoeft alleen maar aan te geven dat er mocht worden verwacht dat er iets functionerend voor dat geld mocht worden opgeleverd door capgemini. Als cap daarentegen stelt dat dit niet mogelijk is gebleken, zak de volgende vraag worden,’ waarom dat niet kon….’ Want het antwoord op die vraag is eveneens zeer interessant. Immers, je bent als leverende partij wel inspannings en leverings verplicht. Als laatste, de vraag die ik vaker heb gesteld, hoe zit het met het sanctioneren van IT diensten en producten leveranciers aan de overheid bij aantoonbaar falen. Kan men dan gewoon vrolijk in andere tendertrajecten van de overheid weer mee doen? Klaarblijkelijk wel, tot nu toe.
In de rechtzaak die Berkleef, oud-eigenaar van Equihold, tegen Capgemini aangespannen had werd hij in het ongelijk gesteld vanwege het ontbreken van een formele ingebrekestelling. Hierdoor kwam Capgemini ermee weg terwijl er van die kant duidelijk sprake was van wanprestatie.
Ik weet niet hoe het bij het UWV uiteindelijk afgelopen is maar hier was sprake van een wanprestatie ter waarde van vierhonderd miljoen euro. Ook bij dit project was Capgemini betrokken – ‘uurtje factuurtje’ zonder enige verantwoordelijkheid te nemen is lekker gemakkelijk verdienen.
Het zou mij niets verbazen dat ze er bij de SVB ook nog mee wegkomen. Ze hebben alleen maar veel geld verdiend en voor de rest treft hen geen enkele blaam.
@Arend: wat mij nog meer verbaasd is dat, gezien het verleden van Cap Gemini, bedrijven en overheden hier nog mee in zee gaan ….
Ik ben zeer benieuwd wat er uit dit hoger beroep gaat komen. Maar nog veel benieuwder naar de gevolgen op het moment dat CAP ook in hoger beroep veroordeeld wordt (los van de hoogte van eventueel te betalen bedragen).
Immers, de geschiedenis laat zien dat zolang betrokken partijen serieus de intentie hebben om er samen uit te komen een gang naar de rechtbank en/of arbitrage commissie niet het meest voor de hand liggende is – bron:
https://www.nrc.nl/nieuws/2014/06/05/capgemini-vaakst-betrokken-bij-te-dure-ict-projecten-van-de-overheid-a1501460
Met dat als uitgangspunt: zou het kunnen dat CAP tot op het einde toe pogingen heeft gedaan om de zaak “in der minne te schikken”? Precies zoals ze dat in de afgelopen jaren gedaan hebben?
Maar dat SVB (en daarmee de centrale overheid) deze keer de kont tegen de krib heeft gegooid? Bijvoorbeeld omdat ze nu en in de nabije toekomst even niks met CAP te maken willen hebben vanwege de stroperigheid bij de uitvoering en de daarmee samenhangende torenhoge, onvoorziene rekeningen?
Hoe de uitkomst van een arbitrage daarbij helpt (of in ieder geval kan helpen)?
Openbare aanbestedingen kennen toch een redelijk strak protocol rondom de selectie procedure, selectie criteria en de toewijzing van punten (met als sluitstuk de meest economische aanbieding). Zolang dit strikt nageleefd wordt kan “iedereen” inschrijven en opdrachten scoren; ook diegene die in het verleden keer-op-keer de nodig steken hebben laten vallen (bron: zie eerdere URL).
Door als SVB en centrale overheid nu de kont tegen de krib te gooien en te sturen op een arbitrage is er een kans dat CAP als hoofdschuldige wordt aangemerkt waardoor:
(1) – een deel van de kosten terug betaald moet worden.
(2) – het contract blijft/wordt aangemerkt als “vervallen”.
(3) – de geldigheid van een eventuele GVA en/of VOG-RP verklaring komt te vervallen.
Inzake (1) en (2): lijkt me duidelijk – een eerste uitspraak is er nu. Het is afwachten of dit in hoger beroep overeind blijft.
Inzake (3): een aanbestedende overheidsdienst kan een geldige GVA en VOG-RP verklaring eisen voor zowel de aanbieder/hoofdaannemer als diens partners. Is deze verklaring er niet, dan is de aanbieder/hoofdaannemer uitgesloten.
Justitie zou er dan voor kunnen kiezen om die te weigeren op basis van deze uitspraak. Voorwaarde is wel dat die uitspraak onomkeerbaar is (lees: een hoger beroep is niet meer mogelijk).
Ongetwijfeld zullen de CAP-juristen dan alsnog op zoek gaan naar gaten in de arbitrage, de uitspraak en/of de GVA en VOG-RP regelgeving in een poging alsnog mee te kunnen doen; al dan niet gekoppeld aan tijdelijke voorzieningen.
Maar hoe dan ook – tot op dat moment staat CAP buitenspel.
🙂