Veel organisaties worstelen al geruime tijd, vaak al jaren, met end-of-life geoormerkte applicaties. De kredietcrisis maakt het probleem rond end-of-life alleen nog maar groter; externe en interne personeelsreducties dwingen bedrijven om afscheid van personeel te nemen en zorgt voor een echte boost naar end-of-life-beheer. Veel ict-afdelingen zouden graag het huidige momentum willen gebruiken om te investeren in nieuwe technologie, maar de veelal complexe migratietrajecten om de nieuwe doelarchitectuur te bereiken, vaak al langer geleden gepland en gestart, hebben de neiging om alleen voortgang te boeken op de momenten tussen economisch hoogtij en laagtij. Immers, in goede tijden worden resources ingezet voor nieuwe markten en producten. In slechte tijden worden de investeringen bevroren en projecten stilgelegd.
Lean beheer
End-of-life-beheer kenmerkt zich door change-preventie. In tegenstelling tot normaal beheer moet er bij end-of-life-beheer voor worden gezorgd dat alleen de echte 'must-have' changes nog worden aangebracht en het applicatiebeheer dus tot een minimum wordt teruggebracht. Aangezien meestal parallel een nieuwe omgeving wordt opgebouwd, is het risico reëel dat alle wijzigingen dubbel worden uitgevoerd of dat er wordt gestart met een backlog aan changes op de nieuwe omgeving.
Uitbesteding van end-of-life-beheer aan een gespecialiseerde leverancier kan bovenstaande problematiek beheersbaar maken. Juist daar kan fractionele capaciteit ten behoeve van end-of-life-beheer efficiënt worden toegepast. End-of-life-beheer vergt echter een constante stroom van (nieuwe) end-of-life-contracten. Alleen dan kan economy-of-scale worden bereikt en kunnen ook kleinschalige omgevingen van een goede service worden voorzien. Hier snijdt het mes dus duidelijk aan twee kanten: een geborgde continuïteit tegen lage kosten is mogelijk door een goede utilisatie van resources.
Verbouwen onder architectuur
Zoals wel vaker het geval bij een verbouwing moet het (ict-)huis bewoonbaar blijven. Dit vergt een constante afstemming en tijdelijke maatregelen om de woonfunctie overeind te houden. Migratietrajecten vergen een goeddoordachte planning, met meerdere overgangsmomenten, tijdelijke voorzieningen, interface aanpassingen en vrijwel nooit een big-bang-uitschakeling van de oude omgeving.
Uitbesteding van end-of-life-beheer maakt enerzijds interne capaciteit vrij en anderzijds kan het werk dat overblijft goedkoper worden uitgevoerd. Hierdoor komen budget en capaciteit beschikbaar om te investeren in de migratie zonder dat de kosten omhoog gaan. Daarnaast is en wordt cruciale kennis geborgd. Deze kennis kan slim worden aangewend om de migratie een boost te geven. End-of-life: een probleem of juist een kans?
Reacties
Of overschakelen, migreren naar een open source produkt en ZELF de regie in de hand houden in de toekomst.
Wanneer je als bedrijf jezelf niet meer afhankelijk maakt van leveranciers, zal je eigen applicaties nooit meer zijn "end of life" behalen,
Simpelweg omdat je zelf in staat ben, met de kennis die je zelf in huis hebt, je eigen gemaakte software tot in lengte van jaren te blijven doorontwikkelen en te ondersteunen, zonder extra licentie, end-of-life, migratie en nieuwe versie software afschafkosten.
Een heel klein nadeeltje:
Je moet dan bereid zijn de kosten die je op bovengenoemde posten bespaard weer te her-investeren in je eigen ict-personeel ;-)
End-of-life?
De ideale kans om het nu eens zelf te gaan doen!