Het maken van een 'match' tussen vraag en aanbod op de ict-arbeidsmarkt is zelfs in de huidige markt zeer moeilijk; de veelzijdigheid aan functies is groot en voor veel rollen is recente en zeer diverse kennis nodig. Juist voor freelancers biedt dit kansen.
Vaak worden zeer gespecialiseerde, ervaren en hoogopgeleiden gevraagd in vacatures. Men dient ervaring én certificeringen te hebben op veel specifieke aspecten van de ict en bij voorkeur ook nog bij specifieke bedrijven of branches. Verder is de beloning een belangrijk aspect; als gevolg van de druk die is ontstaan op (uur-) tarieven in 2008 en 2009 zijn de salarissen onder druk komen staan. Werkgevers zijn minder geneigd om oudere werknemers aan te trekken of om actief te investeren in personeel door middel van om- en bijscholing. Het gevolg van dit alles is dat de vacatures er wel zijn maar dat, zelfs nu, de ideale kandidaat niet wordt gevonden.
Gelukkig zijn de door het CBS aan het begin van 2009 voorspelde massaontslagen grotendeels uitgebleven. Er waren wél tienduizend werkloze ict'ers aan het einde van 2009 en dat is ongeveer 30 procent meer dan een jaar eerder. Ondanks deze toegenomen werkloosheid is het voor werkgevers erg moeilijk om passende kandidaten voor openstaande vacatures te vinden. Kortetermijnvisie en financiële problematiek van werkgevers spelen hierbij tot op zekere hoogte een rol (niet bereid of in staat te investeren in personeel), maar het feit is dat de 'match' vaak gewoon niet gemaakt wordt. Als je als werknemer jarenlang dezelfde rol hebt vervuld bij dezelfde werkgever zonder enige bijscholing, dan val je in het arbeidsproces al snel af omdat je 'ongeschikt bent'. Branchevereniging ITC~Office spreekt gedurende de hele crisis al van een krapte onder met name hoogopgeleide ict'ers. Net als ICT~Office verwacht ook het CBS dat deze krapte sterk zal toenemen de komende jaren.
Ik ben er van overtuigd dat de arbeidskracht van de toekomst een zelfstandige is. Van 1996 tot eind 2009 is het totaal aantal zzp'ers in Nederland al gegroeid van 400.000 tot 640.000, waarmee deze groep op dat moment 9 procent van de totale werkzame beroepsbevolking uitmaakte. Voor ict is dit zelfs al 10 procent van de arbeidskrachten. Werkgevers staan steeds positiever tegenover het inzetten van deze freelancers omdat vaak blijkt dat deze zeer productief, breed ontwikkeld, communicatief vaardig en goed opgeleid zijn.
De groei in het aantal zelfstandigen is in het tweede kwartaal van 2009 geheel gestopt. Veel ict'ers wachten betere tijden af alvorens de stap naar zelfstandig ondernemerschap te wagen. Deze stap zou in het derde kwartaal van 2010 wel eens massaal gezet kunnen gaan worden. Verschillende onderzoeksbureaus (onder andere Gartner en Ernst & Young) verwachten een toename van de investeringen en uitgaven in ict in 2010 en de verwachting is dat vanaf de tweede helft van 2010 er alweer gesproken zou kunnen worden van een overall krappe arbeidsmarkt.
De (potentiële) zzp'er kan extra profiteren van het groeiende gat dat zal ontstaan tussen vraag en aanbod in de arbeidsmarkt. Hij kan zijn eigen opleidingstrajecten bepalen, zichzelf snel bijscholen en zijn tarief baseren op kennis, ervaring en vaardigheden. Daarnaast weegt leeftijd veel minder zwaar voor tarieven van zzp'ers dan voor kandidaten voor vaste banen. Iets waarvan zowel de starter als de oudere ict-professional kan profiteren.
Een vaste baan biedt in de toekomst (onder andere door de versoepeling van het ontslagrecht) sowieso steeds minder zekerheden voor werknemers en juist de flexibiliteit van de zzp'er maakt dat hij bij uitstek geschikt is om in te springen op een veranderende arbeidsmarkt. De verwachting is dan ook dat de sterke toename van zzp'ers, die in 2009 is gestagneerd, in alle hevigheid weer zal losbarsten vanaf het derde kwartaal van 2010. Ik verwacht dan ook dat het aandeel freelancers in de ict de komende tien jaar minimaal zal verdubbelen.
Daar we op weg zijn naar een communistische totale controlestaat, zal het arbeidsmarktverschijnsel zpp-er binnenkort niet meer aan de orde zijn.
De overheid zal bepalen, via werkgevers, hoe en waar iedereen werkt en wat hij mag doen voor zijn inkomsten
Inderdaad is het matchen bij werkgevers een moeilijke zaak. Wat opvalt is dat men nog steeds zoekt naar het schaap met vijf poten, volledig gecertificeerd op diverse fronten en dan een salaris biedt voor een schoolverlater. Als zzp-er heb je hier minder last van omdat de opdrachtgever er vanuit gaat dat je toch voor een bepaalde tijd wordt ingehuurd. Blijft wel zaak jezelf te onderscheiden, maar dit kan op veel meer fronten dan alleen maar de certificaatjes.
Werkgevers, dit is duidelijke taal.
Sla nu uw slag door redelijk betaalde arbeidskrachten die misschien niet 100% voldoen aan uw profeil aan te nemen of wacht de krisis af, doe het met het krappe aanbod en betaal veel meer…..
Geert,
Jij bent op dit moment beschikbaar vermoed ik? 😉
Zolang werkgevers zelfs nog kunnen vragen om freelancers uit een bepaalde salarisgroep die binnen dat bedrijf – de ING – geldt (!) is er geen tekort.
Organisaties zoals we ze nu kennen zullen in de toekomst niet meer bestaan. Tenminste, deze conclusie durf ik wel uit het artikel te trekken. Want er is een trend van vaste medewerkers naar flexibele inzet (lees inhuur, lees ZZP). En dat leidt er toe dat een moderne organisatie niets anders zal zijn dan een orderboekje en een resource manager. Plus wat aandeelhouders die het kapitaal verschaffen en daar de winst voor terug verlangen. Inwerken wordt dan vast en zeker door de kaboutertjes gedaan. Ik adviseer de vaste werknemers dan ook om zich voor het 67ste levensjaar te laten voorzien van een kabouter certificaat. Meer info hierover is te vekrijgen bij Dhr. Rien Poortvliet
Vanuit mijn rol bij http://www.interimpersoneelgezocht.nl kan ik dit verhaal voor een belangrijk deel bevestigen. Over het algemeen zijn ZZP’ers bijzonder gemotiveerd, en erg resultaat gericht. Als ze het niet zijn, liggen ze er namelijk ook meteen uit.
Echter, ik geloof wel dat er altijd een vaste kern van vaste krachten zal blijven, da’s ook goed voor het borgen van de kennis en de noodzaak om de noodzakelijke kennis van de business te blijven behouden, om zo bij een klant snel te kunnen blijven schakelen.
Al met al zullen de verhoudingen wel veranderen naar meer flexibel en minder vast. Dat past ook wel in de gedachte dat automatisering het werk makkelijker zou moeten maken en niet zou moeten leiden tot een verzwaring van de lasten…
Dit is een van de weinge lichtpuntjes voor vijftigplussers. “…leeftijd van ZZP’er telt minder zwaar…”. Er zal nog heel veel discussie gevoerd worden over de tegenstrijdigheden tussen ‘pensioenleeftijd verhogen’ en ‘werk voor vijftigplussers’. Met de huidige opvattingen en markt is zelfs een goed geschoolde, gemotiveerde arbeidskracht veroordeeld tot 14 jaar bijstand als hij/zij rond het vijftigste levensjaar zijn/haar baan verliest. Ik volg de ontwikkelingen op de voet….